ΠΟΙΟΥΣ ΩΦΕΛΟΥΝ ΤΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΑ

Για μια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, η συνύπαρξη με ένα κατοικίδιο μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της άνοιας, αρκεί να συντρέχει και άλλη μία βασική προϋπόθεση.

Ένα από τα χόμπι μου τα τελευταία χρόνια είναι να ενημερώνομαι για ευρήματα ερευνών που ασχολούνται με ό,τι πιο σουρεαλιστικό υπάρχει (π.χ. τις φούσκες από σαπούνι με τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής) και, φυσικά, με θέματα υγείας. Γενικά αλλά και ειδικότερα παρακολουθώ τα ευρήματα μελετών οι οποίες εστιάζουν σε θέματα υγείας που πλήττουν εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο. Όπως είναι η άνοια.

Σε άρθρο του Τμήματος Νευρολογίας του Columbia University μπορείς να διαβάσεις  πως «κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τουλάχιστον 55.000.000 άνθρωποι ζουν με κάποια μορφή άνοιας (π.χ. Αλτσχάιμερ)». Αριθμός που αυξάνεται όσο αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής, με σχεδόν 10 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις κάθε χρόνο.

Σε ό,τι αφορά τους τρόπους που αυτή η νευροεκφυλιστική ασθένεια μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο, «οι ασθένειες προέρχονται από μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου. Σκοτώνουν τα κύτταρα και στη συνέχεια εξαπλώνονται αργά σε γειτονικές περιοχές».

Το Αλτσχάιμερ, για παράδειγμα, καταστρέφει τους νευρώνες και τις συνδέσεις τους στην υποπεριοχή του ενδορινικού φλοιού του ιππόκαμπου, που συνδέεται με τη μνήμη. Με τον καιρό, αυτή η επιβλαβής δραστηριότητα επεκτείνεται σε περισσότερα αποθέματα μνήμης κοντά και στον μετωπιαίο φλοιό, όπου αρχίζει να επηρεάζει την προσωπικότητα και τη λήψη αποφάσεων.

Στα τελευταία στάδια της άνοιας, η νευροεκφυλιστική νόσος καταδύεται στα βαθύτερα μέρη του εγκεφάλου. Αυτό μπορεί να αναστείλει βασικές σωματικές λειτουργίες, όπως ο καρδιακός ρυθμός και η αναπνοή. Ιστορικά, οι σχετικές επιπλοκές, όπως λοιμώξεις του αναπνευστικού ή του ουροποιητικού συστήματος, και οι πτώσεις ήταν η αιτία θανάτου καθώς εξελίσσεται η άνοια.

iStock

Κατοικίδια, άνοια και μοναξιά

Και τώρα έρχονται τα καλά νέα. Σύμφωνα με τα ευρήματα της εργασίας που έκανε το Πανεπιστήμιο Sun Yat-sen στο Guangzhou της Κίνας και δημοσιεύτηκαν στο JAMA Network Open, η κηδεμονία ενός κατοικίδιου μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της άνοιας για όσους είναι 50 ετών και άνω και ζουν μόνοι τους.

Διαπιστώθηκε ότι η παρουσία ενός κατοικίδιου έκανε διαφορά στη λεκτική μνήμη και την ευχέρεια σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων (50 ετών και άνω που ζουν μόνοι). Διευκρινίστηκε ότι δεν παρατηρήθηκαν τα ίδια οφέλη στα άτομα που είχαν μεν κατοικίδιο, αλλά ζούσαν και με άλλους ανθρώπους.

Στη μελέτη συμμετείχαν 7.945 άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών, με μέση ηλικία τα 66 έτη. Περίπου το 35% από αυτά είχαν κατοικίδια. Το 27% ζούσαν μόνα.

iStock

Όσοι ζούσαν μόνοι με ένα κατοικίδιο έδειξαν χαμηλότερα ποσοστά ανάπτυξης σημείων άνοιας, με τον καθηγητή Ciyong Lu –εκ των συγγραφέων της εργασίας– να δηλώνει χαρακτηριστικά πως «η κηδεμονία κατοικίδιων αντιστάθμισε τις συσχετίσεις μεταξύ της μοναχικής ζωής και της μείωσης των ποσοστών της λεκτικής μνήμης και της λεκτικής ευχέρειας. […] Σε αντίθεση με το να ζεις μόνος, η ανατροφή σκύλων και γατών σχετίζεται με μειωμένη μοναξιά, σημαντικό παράγοντα κινδύνου για άνοια και γνωστική έκπτωση».

Κατέληξε στο ότι για να επιβεβαιωθούν όσα διάβασες θα χρειαστεί να γίνουν και κλινικές δοκιμές που θα έχουν τα ίδια αποτελέσματα.

Έως τότε, θα συνεχίσω να ζω με τη Μυσιρλού μου, έχοντας έναν επιπλέον λόγο να αισθάνομαι ευγνώμων για την παρουσία της στη ζωή μου.