Η ΜΙΝΟΞΙΔΙΛΗ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΑ ΤΗΝ ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗ

Η μινοξιδίλη είναι μια ουσία που χρησιμοποιείται σε λοσιόν για την καταπολέμηση της τριχόπτωσης. Υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι μπορεί να είναι αποτελεσματική και σε χάπι.

Η απώλεια μαλλιών είναι ένα θέμα το οποίο απασχολεί πολλούς άντρες αλλά και γυναίκες, που δοκιμάζουν διάφορες λύσεις και θα εύχονταν να υπάρχει ένα φάρμακο που να αποτρέπει την τριχόπτωση. Στο πλαίσιο αυτό, έχει ενδιαφέρον η είδηση ότι η μινοξιδίλη, ένα συστατικό το οποίο χρησιμοποιείται σε σκευάσματα για τοπική θεραπεία στο τριχωτό της κεφαλής, φαίνεται να λειτουργεί πολύ πιο αποτελεσματικά όταν λαμβάνεται ως χάπι.

Τονίζεται βέβαια ότι, εάν η τριχόπτωση είναι πολύ σοβαρή (όταν η φαλάκρα είναι πλήρης και άρα δεν υπάρχει τίποτα που να βοηθά την αποκατάσταση), η ουσία δεν βοηθά.

Ο Dr. Brett Barret, δερματολόγος του Yale School of Medicine, εξήγησε στους New York Times πως «υπάρχει ατελείωτη σειρά άχρηστων θεραπειών για την τριχοφυΐα. Ο λόγος έχει να κάνει με την απελπισία των ανθρώπων. Την ίδια ώρα, υπάρχει μια φθηνή θεραπεία που έχει αποκαταστήσει τα μαλλιά σε πολλούς ασθενείς. Είναι η μινοξιδίλη».

Για άλλο προοριζόταν η μινοξιδίλη και αλλού κατέληξε

Κατά τον οδηγό φαρμάκων Γαληνός, «η μινοξιδίλη (minoxidil) είναι ένα περιφερικό αγγειοδιασταλτικό, που όταν εφαρμόζεται τοπικά αποδείχθηκε ότι διεγείρει την ανάπτυξη της τριχοφυΐας σε άτομα με αλωπεκία ανδρογενετική (φαλάκρα άρρενος ή θήλεος τύπου)».

Η μινοξιδίλη κυκλοφόρησε ως θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Το αντιυπερτασικό φάρμακο βγήκε στην αγορά σε έκδοση χαπιών που περιείχαν υψηλή δόση της ουσίας και είχαν άμεση περιφερική αγγειοδιασταλτική δράση (μειωνόταν η αύξηση της συστολικής και διαστολικής αρτηριακής πίεσης και οι περιφερικές αγγειακές αντιστάσεις).

Πριν από δυο δεκαετίες διαπιστώθηκε –κατά λάθος– πως η ουσία αυξάνει την ανάπτυξη τριχών σε όλο το σώμα.

Η εταιρεία στην οποία ανήκε το χάπι έφτιαξε και κυκλοφόρησε λοσιόν με μινοξιδίλη για τοπική χρήση, που  εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Φαρμάκων και Τροφίμων των ΗΠΑ (FDA) για χρήση από άντρες το 1988 και για χρήση από γυναίκεςτο 1992 . Η θεραπεία που προτείνεται είναι η τοπική εφαρμογή στα σημεία που έχουν ανάγκη.

iStock

Ωστόσο, πολλοί δερματολόγοι παρατήρησαν ότι το προϊόν δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για κάποιους ασθενείς. Λένε πως αυτό ενδεχομένως να έχει να κάνει με το γεγονός ότι όπως βάζουν τη λοσιόν, μπερδεύεται με τις τρίχες του κεφαλιού. Γυναίκες έχουν παραπονεθεί πως είναι ιδιαίτερα κολλώδης, ενώ υπάρχει και μια κατηγορία που υποστηρίζει ότι απλά δεν έχει αποτελέσματα.

Όπως αναφέρουν οι NYT, για να ενεργήσει η μινοξιδίλη πρέπει να μετατραπεί σε ενεργή μορφή, από ένζυμα σουλφοτρανσφεράσης, που δεν είναι βέβαιο πως υπάρχουν σε επαρκή ποσότητα στις ρίζες των μαλλιών. Όταν όμως λαμβάνεται σε φάρμακο από το στόμα, μετατρέπεται αυτόματα σε ενεργή μορφή.

Η ανακάλυψη Αυστραλού δερματολόγου

Ο Dr. Rodney Sinclair, καθηγητής δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, είχε γυναίκα ασθενή με αραίωση μαλλιών στην κορυφή του κεφαλιού. Χρησιμοποίησε λοσιόν με μινοξιδίλη, αλλά εμφάνισε αλλεργικό εξάνθημα που δεν άφηνε την ουσία να κάνει τη δουλειά της. Όταν σταματούσε τη θεραπεία, έχανε ξανά τα μαλλιά της.

«Η ασθενής ήθελε να βρούμε τη λύση στο πρόβλημα. Το μόνο που γνωρίζαμε τότε ήταν ότι εάν ένας ασθενής έχει αλλεργία σε ένα τοπικά εφαρμοζόμενο φάρμακο, ο τρόπος απευαισθητοποίησης ήταν η χορήγηση πολύ χαμηλών δόσεων μινοξιδίλης από το στόμα».

iStock

Έτσι, ο Dr. Sinclair έκοψε σε τέταρτα τα χάπια με μινοξιδίλη που προορίζονταν για την υπέρταση. Σύντομα, διαπίστωσε πως η χαμηλή δόση μινοξιδίλης έκανε τα μαλλιά να μεγαλώσουν, χωρίς να επηρεάζεται η αρτηριακή πίεση. Ακολούθως, μείωσε περισσότερο τη δόση και κατέληξε πως η ιδανική δοσολογία ήταν το 1/40 του χαπιού. Παρουσίασε τα ευρήματα του σε συνάντηση στο Μαϊάμι, το 2015, μαζί με 100 επιτυχημένες εφαρμογές. Δημοσίευσε τη μελέτη το 2017.

Έκτοτε, ακολούθησαν την πρακτική του διάφοροι δερματολόγοι και διαπιστώθηκε πως υπάρχει αποτελεσματικότητα. Παρ’ όλα αυτά, η θεραπεία παραμένει σχετικά άγνωστη στους περισσότερους επαγγελματίες. Βλέπεις, δεν έχει εγκριθεί –για αυτόν τον σκοπό– από τον FDA.

Τότε πώς παρέχεται; Με χρήση εκτός ετικέτας.

Η χρήση εκτός ετικέτας είναι νόμιμη

Στις ΗΠΑ. όταν ένας γιατρός δίνει σε ασθενή φάρμακο για χρήση διαφορετική από εκείνες που έχει εγκρίνει ο FDA, λέγεται ότι «συνταγογραφεί εκτός ετικέτας» (off-label). Ουσιαστικά, πρόκειται για τη χρήση φαρμάκων για μη εγκεκριμένη ένδειξη ή σε μη εγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, δοσολογία ή τρόπο χορήγησης. Είναι πρακτική συνηθισμένη (χρησιμοποιείται για το 1/5 όλων των συνταγογραφημένων φαρμάκων) και νόμιμη.

Όπως είπε ο Dr. Adam Friedman, πρόεδρος δερματολογίας του George Washington University, «οι δερματολόγοι έχουμε εκπαιδευτεί για να κατανοούμε πώς λειτουργούν τα φάρμακα, κάτι που μας επιτρέπει να δοκιμάζουμε φάρμακα εκτός ετικέτας. Στο πεδίο μας συνήθως γίνεται ξεκάθαρο αν βοηθά η όποια θεραπεία. Για παράδειγμα, βλέπεις αν εξαλείφεται ένα εξάνθημα ή όχι».

Ο Dr. Robert Swerlick, καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος δερματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Emory University, πρόσθεσε: «Συνηθίζω να λέω ότι τα περισσότερα που κάνουμε οι δερματολόγοι είναι εκτός ετικέτας γιατί δεν υπάρχει τίποτα εντός αυτής». Έδωσε έναν μεγάλο κατάλογο παθήσεων (στη λίστα ήταν οι δερματικές διαταραχές μελάγχρωσης, οι φλεγμονώδεις θερματοπάθειες και η φαγούρα) για τις οποίες οι θεραπείες είναι εκτός ετικέτας.

Οι φαν της μινοξιδίλης δεν περιμένουν πως το FDA θα δώσει σύντομα (ή ποτέ) έγκριση για τη χρήση χαπιών για την τριχόπτωση. Γιατί; Επειδή η από το στόμα λήψη της μινοξιδίλης στοιχίζει ελάχιστα, οπότε δεν υπάρχει κίνητρο να ξοδέψει καμιά φαρμακευτική δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, για να δοκιμαστεί σε κλινική δοκιμή.