ΓΙΑΤΙ Η ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ;
Ένας ουρολόγος και μία ψυχοθεραπεύτρια μιλούν στο OW για την ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία, που βασανίζει όλο και περισσότερους άντρες άνω των 30.
Όσο κι αν δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις, το άγχος για ενδεχόμενη στυτική δυσλειτουργία είναι κάτι από το οποίο υποφέρουν σήμερα όλο και περισσότεροι νέοι άντρες, ακόμα και από την ηλικία των 30-35 ετών. Σύμφωνα με τους ειδικούς τα αίτια αυτής της αύξησης είναι κυρίως ψυχολογικά και έχουν να κάνουν –μεταξύ πολλών άλλων, βέβαια– με τον τρόπο που σχετίζονται οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια μέσω διαδικτύου.
«Υπάρχει σημαντική αύξηση στο ποσοστό των ανδρών ηλικίας 30-40 ετών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα στυτική δυσλειτουργίας, κυρίως εξαιτίας ψυχολογικών παραγόντων. Όσοι από αυτούς είναι σε σχέση αποφεύγουν να συνευρεθούν ακόμα και με τη σύντροφό τους, ενώ οι ελεύθεροι που αναζητούν γνωριμίες online αντιμετωπίζουν δυσκολίες όταν βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο», λέει στο OW ο ουρολόγος Ηλίας Δαβίλλας, κλινικός διευθυντής ουροδυναμικού εργαστηρίου του Νοσοκομείου Υγεία.
Γιατί; Ο κ. Δαβίλλας μου εξηγεί ότι η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί σε λίγες γραμμές, αφού κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και οι αιτίες που του προκαλούν στυτική δυσλειτουργία μπορεί να έχουν πολύ μεγαλύτερο βάθος από τη φαινομενική ανασφάλεια της ζωντανής εικόνας που δημιουργούν οι διαδικτυακές σχέσεις. «Μπορεί να χρειαστώ 15 ραντεβού για να καταλάβω τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτόν τον άντρα που δεν έχει στύση», μου λέει χαρακτηριστικά.
Σε γενικές γραμμές, όμως, φαίνεται πως «η εύκολη πρόσβαση που προσφέρεται σήμερα σε πορνογραφικό υλικό δημιουργεί στους άντρες την αίσθηση ότι η σεξουαλική επαφή πρέπει να μοιάζει με αυτό που βλέπουν. Όταν συνειδητοποιούν ότι η πραγματικότητα δεν είναι έτσι, αυτό τους “ρίχνει”». Δική του δουλειά είναι να δώσει ιατρική λύση στο πρόβλημα.
Ποια είναι αυτή; «Τα χάπια», μου απαντά, «και η ψυχοθεραπεία». Όπως εξηγεί, ένας άντρας που αντιμετωπίζει στυτική δυσλειτουργία για κάποιο διάστημα θα πρέπει να επισκεφθεί τον ουρολόγο, ο οποίος έπειτα και από εξετάσεις θα διαγνώσει αν αυτή είναι παθολογική ή ψυχογενής. «Ψυχογενής σημαίνει να συνευρίσκεται ερωτικά με τη σύντροφό του και να μην έχει στύση», λέει ο κ. Δαβίλλας.
Ποια είναι τότε η συμβουλή του; «Να πάρει χάπια που θα συνταγογραφήσει ο ουρολόγος, τα οποία θα βοηθήσουν να του φύγει η ανασφάλεια. Το πιθανότερο είναι ότι αφού περάσει λίγος καιρός και το πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας αντιμετωπιστεί, θα κάνει σεξ ξεχνώντας να πάρει χάπι». Ο ίδιος συμπληρώνει, βέβαια, πως αν το πρόβλημα επιμένει χρειάζεται και ψυχοθεραπεία.
Η ψυχολογική διάσταση του θέματος
Η ψυχολόγος - συστημική Ψυχοθεραπεύτρια Μαρία Αθανασιάδου διαχωρίζει την ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία σε πρωτογενή και δευτερογενή, η οποία είναι και συχνότερη, ενώ ρίχνει φως στον φόβο της αποτυχίας που βιώνει ο άντρας και μετατρέπεται σε ένα διαρκές στρες αν επαληθευτεί. Η ίδια γράφει για το OW:
Κάθε άντρας κάποια στιγμή στην ζωή του έχει έρθει αντιμέτωπος με την ψυχογενή δυσκολία να έχει καλή στύση ή την απώλεια αυτής πριν την ολοκλήρωση της εκσπερμάτισης. Οι νέοι άντρες κάτω των 40 ετών εξαιρετικά σπάνια έχουν οργανικό πρόβλημα στύσης, εκτός κι αν υπάρχει κάποια χρόνια πάθηση ή κληρονομικότητα που να το δικαιολογεί, ή κάποιος τραυματισμός στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία βιώνεται από τον άντρα και πιθανώς και από τη σύντροφο του (εάν υπάρχει) αρκετά ματαιωτικά και με ντροπή. Στην αρχή μπορεί να προκύψει συμπτωματικά και τελείως ευκαιριακά, είτε γιατί μπορεί να υπήρχε κούραση, άγχος, έλλειψη διάθεσης ή ένταση ανάμεσα στο ζευγάρι. Πολλοί άντρες, όμως, την κατάσταση αυτή τη γιγαντώνουν στο κεφάλι τους και γιγαντώνεται η ανησυχία μέσα τους να μην τους ξανασυμβεί.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν δύο είδη στην ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία:
Η πρωτογενής, κατά την οποία ο άντρας δεν έχει ποτέ λειτουργήσει επαρκώς σε επίπεδο στύσης. Είναι πιο σπάνια στην εμφάνιση της και έχει βαθύτερα ψυχολογικά αίτια. Συνήθως οι άντρες αυτοί έχουν μεγαλώσει σε οικογενειακά περιβάλλοντα όπου δεν ενισχύθηκαν στη συναισθηματική τους έκφραση και η επικοινωνία δεν ήταν αρκετά καλλιεργημένη. Ο πατέρας δεν είχε στηρίξει τον γιο του στην επιβεβαίωση της αντρικής του ταυτότητας και ο γιος ντρέπεται να πλησιάσει τις γυναίκες, να ανοιχτεί, να τις φλερτάρει, να βιώσει μια πιθανή απόρριψη, να μπει σε ανταγωνισμό με άλλους άντρες, κ.ο.κ.
Στη δευτερογενή ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία, που ανήκουν οι περισσότερες περιπτώσεις αντρών, μία φορά τους έτυχε να μην έχουν καλή στύση και έκτοτε ζουν με το άγχος και μπαίνουν σε έναν φαύλο κύκλο ανησυχίας να μην τους ξανασυμβεί. Έτσι, τους συμβαίνει ξανά και ξανά. Γιατί εστιάζουν με μεγάλη αγωνία στο γεγονός και εγκαθιδρύονται στο μυαλό τους αρνητικές σκέψεις, οι οποίες κατά κάποιο τρόπο τους οδηγούν να σκεφτούν ότι έχουν πρόβλημα και ότι το πιο πιθανό είναι να τους ξανασυμβεί την επόμενη φορά που θα προσπαθήσουν να έρθουν σε ερωτική επαφή. Γεγονός, που τους δημιουργεί περισσότερο άγχος, προβληματισμό, στεναχώρια και πολύ πιθανόν αποστασιοποίηση από το σεξ.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΝΗΓΟΣ: ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ.
Για την στυτική δυσλειτουργία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, όπως καταλαβαίνουμε, ο φόβος αποτυχίας και η πίεση του άντρα να αποδώσει. Η κοινωνία θέλει τον άντρα να είναι «κυνηγός» και «να λειτουργεί πάντα σεξουαλικά». Τεράστια προσδοκία στην οποία καλείται να ανταποκρίνεται κάθε φορά στα μάτια μιας γυναίκας και όχι μόνο. Η διαδικασία της σεξουαλικής διέγερσης είναι μία αυθόρμητη αντίδραση στην αίσθηση της ερωτικής έλξης. Δεν γίνεται να υπάρχει «απαίτηση» σε κάτι τέτοιο. Παράλληλα, καλό θα ήταν να καταρριφθεί και ο μύθος ότι στους άντρες δεν επηρεάζεται η στύση από τα συναισθήματα που φέρουν ή από τις σκέψεις που έχουν στο μυαλό τους. Η κατανόηση από την ή τον παρτενέρ είναι πολύ σημαντική και καταλυτική, γιατί μία απορριπτική ή επικριτική αντίδραση μπορεί να κάνει τη δυσκολία του άντρα ακόμα χειρότερη.
Συμπερασματικά, ένας νέος άντρας που αναγνωρίζει ότι αντιμετωπίζει μία στυτική δυσλειτουργία χωρίς να έχει κάποιο οργανικό αίτιο, καλό θα ήταν εάν δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει με τη βοήθεια και συνεργασία της συντρόφου του, να απευθυνθεί σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας, για να τον βοηθήσει, να του καταστήσει ακόμη πιο σαφές ότι υπάρχουν ψυχογενή αίτια γύρω από αυτό και να τον στηρίξει στην διαχείριση των αρνητικών σκέψεων και του άγχος.