ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΣΠΙΡΙΝΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ;
Δύο πρόσφατα δημοσιευμένες μελέτες μάς κάνουν να δούμε διαφορετικά την κοινή ασπιρίνη, καθώς συνδέουν τη συχνή κατανάλωση του πασίγνωστου παυσίπονου με την προστασία από τον καρκίνο των ωοθηκών ή και την αντιμετώπιση της ίδιας της νόσου. Τίποτα δεν είναι ακόμη κλινικά επιβεβαιωμένο, αλλά δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε.
Μία δημοσίευση στην αμερικανική ιατρική επιθεώρηση JAMA Network Open, τον περασμένο Φεβρουάριο, συνδέει τη χρήση ασπιρίνης με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών. Η είδηση κάνει τον γύρο του κόσμου, καθώς ο συγκεκριμένος καρκίνος είναι ο έβδομος πιο συχνός παγκοσμίως και μάλιστα με τη μεγαλύτερη θνησιμότητα από όλους τους γυναικολογικούς καρκίνους.
Η «σιωπηλή» αυτή νόσος δίνει συμπτώματα όταν πλέον η ασθενής βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, οπότε λίγες θεραπευτικές παρεμβάσεις μπορούν να επηρεάσουν την επιβίωση. Ίσως γι’ αυτό και αποτελεί την έκτη πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο στην Ευρώπη. Υπάρχει άραγε η πιθανότητα με τη λήψη ασπιρίνης οι αριθμοί αυτοί να αλλάξουν και το παλιό αυτό αναλγητικό να μπει στη φαρέτρα των ουσιών για την αντιμετώπιση της νόσου;
Ένα παυσίπονο εναντίον του καρκίνου
Η πρόσφατη δημοσίευση στην ιατρική επιθεώρηση JAMA Network Open αφορά στη μετα-ανάλυση οκτώ προηγούμενων μελετών, την οποία πραγματοποίησαν ερευνητές από τις Η.Π.Α., την Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Τα ευρήματα θεωρούνται σημαντικά, γιατί η συνολική ομάδα ελέγχου είναι πολυπληθής: 6.659 συμμετέχοντες και 4.476 ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών.
Ως «τακτική λήψη ασπιρίνης» ορίστηκε η χρήση ασπιρίνης σε καθημερινή ή σχεδόν καθημερινή βάση για τουλάχιστον έξι μήνες. Από την ομάδα των ασθενών 575 γυναίκες λάμβαναν τακτικά ασπιρίνη, ενώ από την ομάδα ελέγχου, τις υγιείς δηλαδή γυναίκες, το παυσίπονο το έπαιρναν τακτικά 1.030.
Η ανάλυση έδειξε ότι η συχνή χρήση ασπιρίνης συσχετίστηκε με 13% μείωση του κινδύνου πρόκλησης καρκίνου των ωοθηκών, ανεξάρτητα από τη γενετική προδιάθεση της ασθενούς.
Στο μικροσκόπιο έχουν μπει γενικότερα τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, στα οποία ανήκει η ασπιρίνη, και η σχέση τους με την επιβίωση γυναικών από καρκίνο των ωοθηκών. Στις 6 Φεβρουαρίου δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση του Εθνικού Ινστιτούτου για τον Καρκίνο (Journal of the National Cancer Institute) του πανεπιστημίου της Οξφόρδης μία μελέτη κοόρτης, ενός είδους δηλαδή μελέτη παρατήρησης από ομάδα Αυστραλών επιστημόνων. Σε αυτή μελετήθηκαν 958 Αυστραλές γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών.
ΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΝΕΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΟΓΙΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΣΠΙΡΙΝΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ.
Οι πληροφορίες για τη συχνότητα και τη δοσολογία λήψης μη στεροειδών φαρμάκων ελήφθησαν από τις ίδιες τις συμμετέχουσες με τη μέθοδο των ερωτηματολογίων. Η περίοδος για την οποία ερωτήθηκαν σε πρώτη φάση, αφορούσε στα χρονικά διαστήματα πριν και μετά τη διάγνωση. Τελικός σκοπός ήταν να μετρηθεί η επιβίωσή τους από τη στιγμή της έναρξης της πρώτης θεραπείας είτε επρόκειτο για χειρουργική επέμβαση είτε για χημειοθεραπεία.
Η επικεφαλής της μελέτης, Dr. Azam Majidi, δήλωσε ότι γυναίκες που σύμφωνα με δική τους δήλωση λάμβαναν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη τουλάχιστον 4 ημέρες την εβδομάδα κατά τον πρώτο χρόνο μετά τη διάγνωση ζούσαν περισσότερο: Κατά μέσο όρο δυόμισι μήνες επιπλέον στην πενταετή μετά τη διάγνωση επιβίωση. Στην πλειοψηφία τους, οι γυναίκες αυτές λάμβαναν συχνά χαμηλές δόσεις ασπιρίνης. Το συμπέρασμα οδηγεί τους επιστήμονες σε νέους ερευνητικούς δρόμους.
Κρατάμε μικρό καλάθι
Ποιος θυμάται παλαιότερες ανακοινώσεις για επιστημονικές μελέτες που ανέφεραν ουσιαστικά ότι η λήψη ασπιρίνης θα μπορούσε να φρενάρει την ανάπτυξη του καρκίνου του παχέως εντέρου; Ας φρεσκάρουμε τη μνήμη μας: Οι συμμετέχοντες στο 27ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γαστρεντερολογίας που είχε γίνει στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 2007 δεν μπορούσαν παρά να χειροκροτούν τις αναφορές σε ανασκοπήσεις διεθνών μελετών που αναφέρονταν σε έναν πολλά υποσχόμενο φαρμακευτικό συνδυασμό: αυτόν της ασπιρίνης με τις στατίνες. Προσδοκία; Η αναστολή της ανάπτυξης του πρώιμου καρκίνου του παχέος εντέρου. Καθηγητής μάλιστα του ΑΠΘ δήλωνε ότι η ασπιρίνη καταπολεμά τα ογκογονίδια που ευθύνονται για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, με αποτέλεσμα να αναστέλλει την ανάπτυξή του όταν βρίσκεται σε αρχικό στάδιο.
Σε όποιο στάδιο και αν βρίσκεται σήμερα η μελέτη αυτή, ακόμη κι αν μπήκε στην κλινική φάση με θετικά συμπεράσματα, η χρονική απόσταση έως το θεραπευτικό πρωτόκολλο είναι μεγάλη.
Όσον αφορά στις πρόσφατες μελέτες που αφορούν στη σύνδεση του δημοφιλούς ιστορικού παυσίπονου με τη βελτίωση της επιβίωσης από τον καρκίνο των ωοθηκών, οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι τα νέα ευρήματα δεν πρέπει να οδηγήσουν τις γυναίκες στην αλόγιστη χρήση της ασπιρίνης. Ας μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα κοινό μεν φάρμακο με σοβαρές όμως ενίοτε παρενέργειες. Καμία μελέτη δεν καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η συχνή χρήση ασπιρίνης συνιστάται ως προληπτικό μέτρο για όλες τις γυναίκες. Οπότε, κορίτσια, μην την εξαφανίσετε από τα ράφια.
Και κάτι ακόμη: στα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα που μελετήθηκαν ως προστατευτικά για τον καρκίνο των ωοθηκών δεν συμπεριλήφθηκε η ακιταμινοφαίνη (παρακεταμόλη). Οπότε, όσα γραμμάρια παρακεταμόλης κι αν έχετε καταναλώσει λόγω της νόσου COVID 19, αλλά και όλων των ιώσεων που την ακολούθησαν, δεν θεωρείστε προστατευμένη από τους μελετητές…
Τι μπορούμε τελικά να κάνουμε όλες οι γυναίκες μέχρι η επιστημονική κοινότητα να καταλήξει σε νέα αποτελεσματικότερα θεραπευτικά πρωτόκολλα γι’ αυτό τον απειλητικό για τη ζωή καρκίνο των γυναικών; Να μη χάνουμε για κανέναν λόγο το τόσο σημαντικό για τη ζωή μας ραντεβού με τον γυναικολόγο μας.