ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΑ: Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΛΛΗΤΕΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Οι έρευνες τα λένε, όμως πόσες από εμάς το έχουμε δοκιμάσει; Έπειτα από ένα σαββατοκύριακο με τις κολλητές, τα επίπεδα ευεξίας αυξάνονται κατακόρυφα.

Δεκατρία ολόκληρα χρόνια. Τόσα πέρασαν από την τελευταία φορά που πέρασα πραγματικά ποιοτικό χρόνο με τις φίλες μου. Σεπτέμβριος 2010:  Ήμουν έγκυος στη μεγάλη μου κόρη και οι κολλητές μου με πήγαν για σαββατοκύριακο-έκπληξη σε ένα καταπληκτικό ξενοδοχείο, λίγες ημέρες πριν τον γάμο μου. Ήταν ένα σαββατοκύριακο που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου, όχι μόνο επειδή ήταν από τα τελευταία που προτεραιότητα στη ζωή μου είχα εγώ, αλλά και επειδή μέσα σε 48 ώρες είπαμε και κάναμε όσα ποτέ μέχρι τότε. Ξέρω ότι και για εκείνες ισχύει το ίδιο.

Τα επόμενα χρόνια κύλησαν όπως για τους περισσότερους νέους γονείς: Σαν χαμστεράκια μέσα στη ρόδα που τρέχουν χωρίς σταματημό. Πρώτο παιδί, ξενύχτια, θηλασμοί, πρώτα ορόσημα, ανεπανάληπτες στιγμές ευτυχίας, γέλια και κλάματα, δουλειά, σχολεία, αδιανόητα έξοδα, αλλεπάλληλές ιώσεις, ξενύχτια, δουλειά, τσακωμοί, προσωπικός χρόνος μηδέν. Δεύτερο παιδί, ξενύχτια, θηλασμοί, πρώτα ορόσημα, ανεπανάληπτες στιγμές ευτυχίας, γέλια και κλάματα, δουλειά, σχολεία, ξενύχτια, ρυτίδες… να ξεκινούσα λίγη γυμναστική; Τα κορίτσια άραγε πότε θα τα δω;

Ο χρόνος με τις κολλητές είναι ανάγκη... ορμονική

Ήταν Μάρτιος του 2012 όταν διάβασα την έρευνα του Stanford σύμφωνα με την οποία το να περνάς χρόνο με τις κολλητές σου κάνει καλό στη σωματική και ψυχική σου υγεία. Η μεγάλη μου κόρη ήταν τότε 15 μηνών. Η έρευνα με έκανε απλά να γελάσω. Σύμφωνα με τον επικεφαλής καθηγητή που την υπέγραφε: «Από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας άντρας για την υγεία του είναι να παντρευτεί μια γυναίκα. Από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει μια γυναίκα για την υγεία της είναι να διατηρήσει τις σχέσεις της με τις κολλητές της».

Ήταν από τις πρώτες φορές τότε που ακούγαμε για τη σημασία της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που μπορεί να καταπολεμήσει την κατάθλιψη και να γεννήσει αισθήματα ευεξίας. Και ο χρόνος με τις κολλητές, φάνηκε από την έρευνα, βοηθά στη δημιουργία σεροτονίνης σε επίπεδα αντίστοιχα με αυτά της σωματικής άσκησης.

Όχι πως δεν το είχαμε καταλάβει. Το νιώθαμε όλες μας κάθε φορά που καταφέρναμε να πάμε για έναν καφέ ή ένα φαγητό χωρίς να πάρουμε μαζί τα μωρά ή τα παιδιά. Λέγαμε κάθε φορά στο τέλος της συνάντησής μας πως 2-3 ώρες, λίγες φορές μέσα στον χρόνο δεν είναι αρκετές. Είχαμε πολλά ακόμα να πούμε, για πολλά να γκρινιάξουμε, η πίεση που νιώθαμε ήταν τεράστια και είχαμε όλες την ανάγκη να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Σεπτέμβριος 2013: Έρευνα του UCLA δείχνει ότι σε στρεσογόνες περιόδους οι γυναίκες δεν βιώνουν απλά την αντίδραση «πάλης ή φυγής» που νιώθουν οι άνδρες, μα εκλύουν και οξυτοκίνη. Αυτό το ορμονικό κύμα ωθεί τις γυναίκες να νοιαστούν και να φροντίσουν τα άτομα γύρω τους, π.χ. τις φίλες τους που το έχουν ανάγκη. «Το αποκαλούμε κοινωνικό θερμοστάτη: όταν πέφτει χαμηλά, οι γυναίκες τείνουν να στρέφονται στους άλλους δημιουργώντας τους ένα δίχτυ ζεστασιάς και ασφάλειας. Δεν βλέπουμε τους ίδιους μηχανισμούς στους άνδρες», λέει ο επικεφαλής αυτής της έρευνας.

Ένα από τα καλύτερα σαββατοκύριακα της ζωής μου

Καθώς τα χρόνια περνούσαν και τα παιδιά μας μεγάλωναν, αρχίσαμε να επιστρέφουμε σιγά-σιγά στον εαυτό μας. Η ιδέα να πάμε μια εκδρομή μόνες μας είχε «πέσει» προ πολλού, όμως απόφαση δεν το παίρναμε.

Οκτώβριος 2016: «Το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο» λέει άλλη έρευνα. Σύμφωνα με αυτήν, το γέλιο φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά με τρόπους που δημιουργούν σωματικές και ψυχικές μεταβολές στο σώμα. Επιπλέον, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, τη διάθεση, μειώνει τον πόνο και σε προστατεύει από τις επιβλαβείς επιπτώσεις του στρες. Οι γυναίκες έχουν έναν δικό τους μοναδικό τρόπο να διασκεδάζουν και να γελούν, ειδικά όταν βρίσκονται σε μικρή παρέα, με τις πολύ κολλητές τους φίλες, συνεχίζει η ίδια έρευνα.

Πόσο καιρό είχαμε να γελάσουμε με την ψυχή μας, όλες μαζί;

Η στιγμή είχε πλέον φτάσει. Χρειάστηκαν πολλές εβδομάδες αλλά καταφέραμε να βρούμε το μοναδικό σαββατοκύριακο του Φθινοπώρου που καμιά μας δεν είχε «κλεισμένο» για παιδικό πάρτι ή θέατρο. Προορισμός: Θεσσαλονίκη, στην πόλη του "χαλαρά". Μεταφορικό μέσο: Αυτοκίνητο, για να έχουμε ακόμα περισσότερο χρόνο να μιλάμε και να γελάμε. Στόχος: Να αποφύγουμε κάθε πιθανή ίωση μέχρι τότε.

Και ναι, δεκατρία χρόνια μετά ήμασταν ξανά όλες μαζί. Χαρούμενες, σχεδόν ανέμελες, γεμάτες όρεξη και ενέργεια να μιλήσουμε, να γελάσουμε, να κάνουμε κοριτσίστικα πράγματα όπως μάσκες ομορφιάς και δοκιμές ρούχων… να κοιμηθούμε χωρίς «μαμά, διψάω!». Να διασκεδάσουμε χωρίς τύψεις!

Γυρίσαμε ξεκούραστες, αναζωογονημένες, με μάτια λαμπερά και χαμόγελα που έκαναν μέρες να σβήσουν.

Γυρίσαμε έχοντας μειώσει κατακόρυφα τα επίπεδα στρες, νιώθοντας ευεξία, έχοντας συνάψει ένα νέο συμβόλαιο φιλίας μεταξύ μας που μας διαβεβαίωνε ότι θα έχουμε πάντα η μία την άλλη. Και με την υπόσχεση ότι πλέον ο χρόνος αυτός με τις κολλητές θα καθιερωθεί. Γιατί, επιβεβαιωμένα πλέον, μας κάνει να νιώθουμε πραγματικά καλά.