ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ, ΣΤΡΕΣ ΚΑΙ ΣΙΑΤΣΟΥ: ΤΙ ΤΑ ΣΥΝΔΕΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Μια ενδοκρινολόγος που ασκεί το σιάτσου εξηγεί πώς η γιαπωνέζικη εναλλακτική-συμπληρωματική θεραπεία μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της υγείας κάποιου που πάσχει από αυτοάνοσο νόσημα του θυρεοειδούς. 

Το σιάτσου είναι μια εναλλακτική αγωγή υγείας που βρίσκει επάξια τη θέση της ανάμεσα στις ολιστικές συμπληρωματικές θεραπείες. Ανεπτυγμένη στην Ιαπωνία και βασισμένη στις αρχές της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής, σημαίνει στην ιαπωνική γλώσσα «πίεση με τα δάχτυλα».

Βασική αρχή είναι πως κάθε όργανο του σώματος διαθέτει σωματικές ιδιότητες (π.χ. το στομάχι είναι το βασικό όργανο της πέψης), αλλά και πνευματικά χαρακτηριστικά, συναισθηματική σφαίρα, καθώς και ενεργειακή υπόσταση, η οποία αναδύεται σε ενεργειακά σημεία στο σώμα, σχηματίζοντας ενεργειακά κανάλια, τους μεσημβρινούς. Διαμέσου της δράσης σε αυτά τα κανάλια, στο ενεργειακό επίπεδο, επιτυγχάνεται πρόσβαση και στα υπόλοιπα επίπεδα του οργάνου, το σωματικό, το πνευματικό και το συναισθηματικό.   

Αυτή η ολιστική θεραπευτική προσέγγιση επιδιώκει να εναρμονίσει το γιν-γιανγκ (Yin-Yang) και να αποκαταστήσει την ισορροπία στο σώμα. Ως αγωγή σωματικής υγείας, το σιάτσου μπορεί να βοηθήσει σε πολλαπλές καταστάσεις και προβλήματα υγείας, και σε μεγάλο βαθμό έχει καίρια επίδραση στα επίπεδα του στρες.  

Τι συμβαίνει όταν απορρυθμίζεται ο θυρεοειδής;

Μια κατηγορία νοσημάτων που συνδέεται άμεσα με το στρες είναι τα αυτοάνοσα νοσήματα. Τα αυτοάνοσα νοσήματα εμφανίζουν υφέσεις και εξάρσεις, οι οποίες συχνά συσχετίζονται με κάποια στρεσογόνο κατάσταση ή εμπειρία. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και τα αυτοάνοσα νοσήματα του θυρεοειδούς, τα οποία μπαίνουν κάτω από την ομπρέλα της χρόνιας αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας και αποτελούν νοσήματα στα οποία αυτοαντισώματα είτε μπλοκάρουν είτε διεγείρουν σε υπέρμετρο βαθμό τη θυρεοειδική λειτουργία.

Οι ορμόνες που παράγει ο θυρεοειδής αδένας ρυθμίζουν τον μεταβολισμό του σώματος και επηρεάζουν πρακτικά κάθε όργανο και ιστό, καθοδηγώντας τον ρυθμό με τον οποίο θα λειτουργήσουν. Επίσης, ρυθμίζουν την κατανάλωση του οξυγόνου σε επίπεδο ιστού, καθώς και την παραγωγή ενέργειας. Όπως γίνεται αντιληπτό, παθήσεις στις οποίες ο θυρεοειδής αδένας υπολειτουργεί (υποθυρεοειδισμός) ή υπερλειτουργεί (υπερθυρεοειδισμός) μπορούν να επηρεάσουν τον μεταβολισμό. 

ΣΥΧΝΑ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΚΑΜΠΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΟΝΤΟΣ, ΙΔΙΩΣ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. 

Η αποκατάσταση της ισορροπίας

Ενώ συνήθως η κλασική ιατρική στοχεύει στην απάλειψη του αιτίου που δημιουργεί μια πάθηση, ο εντοπισμός αυτού του αιτίου στις αυτοάνοσες παθήσεις δεν είναι αυτονόητος. Έτσι, η χορηγούμενη θεραπεία είναι φαρμακευτική και αποσκοπεί στην αναπλήρωση αυτού που λείπει ή στην καταστολή αυτού που υπερπαράγεται. 

Σύμφωνα με τη θεώρηση της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής, δεν χρειάζεται να αναζητείται πάντα το αίτιο της πάθησης, αλλά η αποκατάσταση της ισορροπίας στο σώμα μέσω της δράσης στους μεσημβρινούς, η οποία θα οδηγήσει σε καλύτερο έλεγχο των συμπτωμάτων της νόσου. 

Τα ερώτημα που παραμένει λοιπόν, τόσο για την κλασική όσο και για την κινέζικη παραδοσιακή ιατρική και την προσέγγιση του σιάτσου, είναι: Τι διεγείρει την αυτοανοσία;

Φαίνεται πάντως πως συχνά η εκδήλωση των νοσημάτων του θυρεοειδούς σχετίζεται με σημαντικές καμπές/γεγονότα στη ζωή του πάσχοντος, ιδίως στις γυναίκες, όπως είναι ο τοκετός ή η εμμηνόπαυση, ή ακόμη και κάποια τραυματική εμπειρία. Ίσως λοιπόν η συναισθηματική ένταση πίσω από τέτοια γεγονότα να δημιουργεί μια αλληλουχία/χιονοστιβάδα συναισθηματικού στρες, που σε βάθος χρόνου επιδεινώνει υπάρχοντα συναισθήματα. Έτσι, δημιουργείται ένας εσωτερικός φαύλος κύκλος άγχους, που τελικά σωματοποιείται. Το σιάτσου έρχεται να κατευνάσει αυτή την αλυσίδα γεγονότων και να ανακουφίσει από συμπτώματα όπως αϋπνίες, εκνευρισμός, αδυναμία συγκέντρωσης. 

iStock

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν μελέτες που να αφορούν ασθενείς με θυρεοειδοπάθειες, ώστε να αποσαφηνιστεί η επίδραση του σιάτσου, ωστόσο υπάρχουν μελέτες που αφορούν στο στρες και την παραγωγή της κορτιζόλης, που αποτελεί την κατεξοχήν ορμόνη του άγχους. Η επίδραση του σιάτσου στο παρασυμπαθητικό σύστημα είναι γνωστή με ευεργετικά για τον οργανισμό αποτελέσματα: συμβάλλοντας στην τόνωση του παρασυμπαθητικού συστήματος, καταστέλλει το συμπαθητικό σύστημα και την έκκριση ορμονών, όπως η αδρεναλίνη και η νορ-αδρεναλίνη. 

Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει δημοσιευμένη μελέτη που αφορά την επίδραση του σιάτσου στο φάσμα του αυτισμού, σε σχέση με τη βελτίωση των επιπέδων στρες βάσει συμπεριφορικών χαρακτηριστικών και ερωτηματολογίων ποιότητας ζωής – χωρίς, όμως, τη δυνατότητα παράλληλης μέτρησης της έκκρισης των ορμονών του στρες. 

Πόσο μπορεί να βοηθήσει το σιάτσου;

Αυτό, λοιπόν, που προκύπτει ως συμπέρασμα είναι πως το σιάτσου μπορεί να αποτελέσει μια συμπληρωματική θεραπεία στη φαρμακευτική αγωγή σε εγκατεστημένη θυρεοειδική νόσο. Ο αριθμός των συνεδριών που θα χρειαστούν εξατομικεύεται βάσει της κλινικής εικόνας και της ανταπόκρισης που υπάρχει μετά τις συνεδρίες.

Θα είχε, ωστόσο, πολύ ενδιαφέρον να μελετηθεί η επίδραση του σιάτσου σε άτομα που πάσχουν από αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, αλλά δεν έχουν ακόμα ανάγκη από αγωγή, γιατί τα αυτοαντισώματα δεν έχουν επιδράσει αρνητικά στη λειτουργία του αδένα. Η πρόληψη της εξέλιξης της νόσου αποτελεί κεφάλαιο της Προληπτικής Ιατρικής και μια πρόκληση για όλους όσοι ασχολούνται με την Υγεία. 

Η Έλλη Αναγνώστου είναι ιατρός ενδοκρινολόγος και Shiatsu Practitioner.