ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΝΑ ΓΥΜΝΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΒΑΣΕΙΣ ΠΙΕΣΗ
Αν θες να μειώσεις τις πιθανότητες να εμφανίσεις υπέρταση μεγαλώνοντας, χρειάζεται να αυξήσεις τον χρόνο που γυμνάζεσαι. Πόσο; Μια νέα έρευνα δίνει την απάντηση.
Μπορεί όσο είμαστε παιδιά και έφηβοι να τρέχουμε σε γήπεδα και αλάνες, να αφιερώνουμε χρόνο σε αθλητικές δραστηριότητες, μεγαλώνοντας όμως τα δεδομένα αλλάζουν. Η καθημερινότητα, οι σπουδές, οι επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες, το περιβάλλον της γειτονιάς μας μπορεί να σταθούν εμπόδιο στην ενασχόλησή μας με κάποια σωματική δραστηριότητα. Έτσι, όσο περνούν τα χρόνια μειώνεται ο χρόνος που γυμναζόμαστε. Η πτώση αυτή στα επίπεδα άσκησης, όπως εξηγεί ομάδα ερευνητών με επικεφαλής το UCSF Benioff Children's Hospitals, αντικατοπτρίζεται στα ποσοστά ανθρώπων που εμφανίζουν υπέρταση.
Σε μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Preventive Medicine, οι επιστήμονες παρακολούθησαν περίπου 5.000 ενήλικες, ηλικίας 18 έως 30 ετών για 30 χρόνια. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για το ιατρικό ιστορικό τους, τις συνήθειες τους όσον αφορά την άσκηση, το αν καπνίζουν ή όχι και το αν καταναλώνουν αλκοόλ, ενώ για το χρονικό αυτό διάστημα καταγράφονταν η αρτηριακή πίεση, το βάρος, η χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδιά τους.
Πρόλαβε την υπέρταση με άσκηση
Ειδικότερα, εξετάζοντας το 17,9% των συμμετεχόντων με μέτρια επίπεδα άσκησης για τουλάχιστον πέντε ώρες την εβδομάδα κατά την πρώιμη ενήλικη ζωή (διάστημα διπλάσιο από το συνιστώμενο ελάχιστο), οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης ήταν 18% χαμηλότερη σε σχέση με εκείνους που ασκούνταν λιγότερο από πέντε ώρες. Η πιθανότητα ήταν ακόμη χαμηλότερη για το 11,7% των συμμετεχόντων που διατήρησαν τις γυμναστικές τους συνήθειες μέχρι την ηλικία των 60 ετών.
Οι ειδικοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η άσκηση έως και πέντε ώρες την εβδομάδα μπορεί να προστατεύσει από υπέρταση στη μέση ηλικία, ιδιαίτερα εάν διατηρείς τα επίπεδα αυτά από τη νεαρή ηλικία και καθ’ όλη τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών.
Υπογραμμίζουν, μάλιστα, ότι οι ασθενείς θα πρέπει να ερωτώνται για τα επίπεδα της σωματικής τους δραστηριότητας, όπως ελέγχονται για την αρτηριακή τους πίεση, τα επίπεδα γλυκόζης, το λιπιδαιμικό προφίλ, την παχυσαρκία, το κάπνισμα.
«Οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες μπορεί να είναι σωματικά δραστήριοι, αλλά τα πρότυπα αυτά αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Η μελέτη μας δείχνει ότι η διατήρηση της σωματικής δραστηριότητας κατά τη νεαρή ενήλικη ζωή – σε υψηλότερα επίπεδα από αυτά που συστήνονταν προηγουμένως – μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική» όσον αφορά την μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης, δήλωσε η Kirsten Bibbins-Domingo από το Τμήματος Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής του UCSF.