ΟΙ ΜΥΕΣ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΝΗΜΗ ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟ

Το σώμα μας δεν ξεχνάει όχι μόνο το ποδήλατο, αλλά ούτε το τραύμα. Αυτό δείχνει μελέτη που εξηγεί πώς μια δυσάρεστη εμπειρία μπορεί να καταγραφεί με αδιόρατο τρόπο στους μυς.

Όταν κάνεις κάτι όσες φορές χρειάζεται για να το μάθεις και μετά επαναλαμβάνεις έως ότου να μην μπορείς να το κάνεις λάθος, βασίζεσαι στον «αυτοματισμό» των μυών που έχουν καταγράψει τις κινήσεις, ώστε να λειτουργείς μηχανικά. Αυτός είναι ο λόγος που έχεις ακούσει και μάλλον επαναλάβει το «αν μάθεις να κάνεις ποδήλατο, δεν το ξεχνάς ποτέ».

Ατυχώς, κατά τα παιδικά μας χρόνια –αλλά και στη μετέπειτα ζωή– οι μύες μας καταγράφουν και πράγματα που δεν θα θέλαμε να γίνονται μηχανικά για πάντα. Ένα από αυτά είναι το κοινωνικό στρες που βιώνουμε όταν είμαστε μικροί και σχετίζεται με θέματα υγείας αργότερα στη ζωή μας.

Σύμφωνα με μελέτη που έκανε το University of Michigan, «οι δυσμενείς εμπειρίες της παιδικής ηλικίας μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη μυϊκή λειτουργία σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, μειώνοντας τη μιτοχονδριακή δραστηριότητα στο μυϊκό ιστό, η οποία είναι απαραίτητη για την παραγωγή ενέργειας. Οδηγούν σε μειωμένη παραγωγή τριφωσφορικής αδενοσίνης (ΑΤΡ) σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας».

Τι ρόλο παίζει το ATP στους μυς

Το ΑΤΡ είναι το ενεργειακό νόμισμα των κυττάρων. Το χρησιμοποιεί ο οργανισμός για τη διατήρηση της σωστής θερμοκρασίας του σώματος μας, τη μεταφορά θρεπτικών συστατικών, τη σύνθεση και την αναδόμηση ιστών, την πέψη και πολλές άλλες βιοχημικές αντιδράσεις και λειτουργίες. Σχηματίζεται, χρησιμοποιείται και επανασυντίθεται διαρκώς.

Η μελέτη ανέλυσε βιοψίες μυών από περισσότερους από 870 συμμετέχοντες, ηλικίας 70 ετών και άνω. Χρησιμοποιήθηκαν δείγματα μυϊκού ιστού που είχαν διατεθεί για τη μελέτη Muscle, Mobility and Aging (SOMMA). Στους συμμετέχοντες δόθηκαν ερωτηματολόγια, ενώ έγιναν σωματικές και γνωστικές αξιολογήσεις.

iStock

Στο σύνολο των ερωτήσεων περιλαμβάνονταν κάποιες του τύπου:

• Έκανε χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ κάποιο στενό μέλος της οικογένειας, με τρόπο που σας προκάλεσε ανησυχία;
• Υπήρχε ενήλικας ή γονέας στο σπίτι που σας προσέβαλε ή σας μείωνε;
• Έχετε κακοποιηθεί σωματικά από γονέα ή ενήλικα στο σπίτι σας;
• Αισθανθήκατε αγαπητός, σημαντικός ή ιδιαίτερος στην οικογένειά σας;
• Έλειπε κάποιος από τους γονείς σας για ένα μέρος της ζωής σας;

Οι αναφερόμενες αντιξοότητες της παιδικής ηλικίας συνδέθηκαν με μειωμένη παραγωγή ATP. Εξετάστηκε και η λειτουργία των σκελετικών μυών των ηλικιωμένων ενηλίκων σε συνδυασμό με έρευνες για ανεπιθύμητες ενέργειες που είχαν βιώσει στην παιδική ηλικία.

Περίπου το 45% των συμμετεχόντων ανέφερε ότι βίωσε ένα ή περισσότερα ανεπιθύμητα συμβάντα στην παιδική ηλικία, με σημαντικές επιπτώσεις στη βιοενεργειακή ικανότητα των μυών τους. Συγκεκριμένα, οι πιο ταλαιπωρημένοι δεν παρήγαγαν τόσο πολύ ATP όσο οι άνθρωποι που παρουσίασαν λιγότερα ή καθόλου ανεπιθύμητα συμβάντα στην παιδική ηλικία, κι έτσι είχαν φτωχότερο μεταβολισμό των μυών αργότερα στη ζωή τους.

Το τραύμα εγγράφεται στους μυς

Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τις βαθιές και μόνιμες επιπτώσεις του πρώιμου τραύματος στη σωματική υγεία. Δείχνουν ότι οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα της γήρανσης.

Η πρώτη έρευνα που ασχολείται με τα πράγματα που μπορούν να οδηγήσουν σε διαφορές στη μιτοχονδριακή λειτουργία (είναι ήδη γνωστό πως αυτές μπορεί να οδηγήσουν σε διαφορές στα αποτελέσματα υγιούς γήρανσης μεταξύ των ηλικιωμένων) χρησιμοποίησε προηγμένες τεχνικές για την ακριβή αξιολόγηση της ικανότητας του μυός να παράγει ΑΤΡ και τη συνολική μιτοχονδριακή λειτουργία.

Οι διαπιστώσεις υπογραμμίζουν τη σημασία της αντιμετώπισης των παιδικών τραυμάτων, ως προς τον μετριασμό των μακροπρόθεσμων συνεπειών τους στην υγεία.

Η Kate Duchowny, επικεφαλής του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών του University of Michigan και επικεφαλής της μελέτης, ανέφερε: «Εκείνο που υποδηλώνουν αυτά τα αποτελέσματα είναι ότι οι πρώιμες εμπειρίες της παιδικής ηλικίας έχουν την ικανότητα να “αποθηκεύονται” και να επηρεάζουν τα μιτοχόνδρια των σκελετικών μυών. Αυτό είναι σημαντικό επειδή η μιτοχονδριακή λειτουργία σχετίζεται με μια σειρά από αποτελέσματα που με τη σειρά τους σχετίζονται με τη γήρανση. Όσοι έχουν θέσει σε κίνδυνο τη λειτουργία των μιτοχονδρίων, το πιθανότερο είναι πως θα δουν μια σειρά από συνέπειες σε ζητήματα υγείας, από χρόνιες παθήσεις έως περιορισμούς σωματικής λειτουργίας και αναπηρίας».