ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΡΑΝΤΙΝΙΩΤΗΣ: ΚΑΝΕΙ ΟΣΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΕΝΑΣ WELLNESS COACH;

Ο Κωνσταντίνος Χαραντινιώτης, συγγραφέας και σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης, δάσκαλος γιόγκα και διαλογισμού, μιλάει για την πορεία του και την καθημερινότητά του, προσπαθώντας να σε πείσει ότι αυτή τη χρονιά μπορείς να καταφέρεις κι εσύ οτιδήποτε θελήσεις.

Πριν από το νέο έτος ένα βιβλίο έφτασε στα χέρια μου: Νοοτροπία (εκδ. Πεδίο) του Κωνσταντίνου Χαραντινιώτη. Ένα βιβλίο που αυτοπροσδιορίζεται ως εγχειρίδιο ευημερίας και προτρέπει τον αναγνώστη να καλλιεργήσει έναν νέο τρόπο σκέψης, ώστε να ανακαλύψει τον καλύτερό του εαυτό. Δεν ξέρω αν πιστεύω στη μετασχηματιστική δύναμη τέτοιου είδους βιβλίων, αλλά το συγκεκριμένο τράβηξε την προσοχή μου για δύο λόγους.

Πρώτον, γιατί ο συγγραφέας του είναι ένας καταξιωμένος σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης, δάσκαλος mindfulness και γιόγκα, που έχει πράγματι βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να συναντήσουν τον καλύτερο εαυτό τους.

Δεύτερον, επειδή είναι δομημένο σε 52 - ας πούμε - κεφάλαια (στην πραγματικότητα είναι πρακτικές ασκήσεις) που έχουν στόχο να αλλάξουν τον τρόπο που μιλάμε στον εαυτό μας σταδιακά, ωθώντας μας να κάνουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο κάθε εβδομάδα του χρόνου. Σκέφτηκα λοιπόν, τι έχω να χάσω;

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Χαραντινιώτης

Η αμέσως επόμενη σκέψη μου ήταν να γνωρίσω τον άνθρωπο που «συμβουλεύει τους άλλους τι να κάνουν», ώστε να διαπιστώσω αν κάνει κι αυτός τα ίδια ή αν απλώς λέει όσα θέλουμε να ακούσουμε. Και κάπως έτσι βρέθηκα να συνομιλώ με τον Κωνσταντίνο Χαραντινιώτη, που μέχρι πρότινος γνώριζα μόνο από τις δημοσιεύσεις του στο Instagram.

«Όποιος ακολουθήσει με συνέπεια 100% τις ασκήσεις του βιβλίου, θα βιώσει σημαντικές και όμορφες αλλαγές. Και αυτό επειδή όλα ξεκινάνε από τον τρόπο που μαθαίνουμε να δουλεύουμε, από τον τρόπο που επικοινωνούμε προς τα μέσα και προς τα έξω» προλαβαίνει την αμφισβήτησή μου ο συνομιλήτής μου και εξηγεί:

«Η συνήθεια εγκαθίσταται. Θέλει χρόνο για να εγκατασταθεί. Πρέπει όμως το εγχείρημα να είναι εύπεπτο, να ακολουθεί κάποια βήματα και γι' αυτόν το λόγο δίνω μία άσκηση για κάθε βδομάδα: όλη την εβδομάδα έχεις να κάνεις μόνο ένα πράγμα. Σιγά-σιγά καλλιεργείται ένα πολύ διαφορετικό, ωφέλιμο περιβάλλον εσωτερικά. Τότε μπορούν να προκύψουν κι άλλες αλλαγές, γιατί ουσιαστικά μαθαίνεις να μιλάς διαφορετικά μέσα στο κεφάλι σου. Αυτό σου προσφέρει το βιβλίο. Να μάθεις να έχεις ένα αφήγημα στο μυαλό σου, το οποίο είναι πιο υποστηρικτικό».

Αυτή την εσωτερική υποστήριξη, που άλλος την αναζητά στην ψυχοθεραπεία κι άλλος στο coaching, ο κ. Χαραντινιώτης θέλησε να την ενορχηστρώσει σε ένα βιβλίο, επειδή, όπως μου είπε: όλα είναι μυαλό, όλα από το μυαλό προκύπτουν. Και το βιβλίο αυτό υπόσχεται να σε δεσμεύσει να αφιερώσεις χρόνο για να επαναπρογραμματίσεις το μυαλό σου.

Έχοντας διαβάσει πολλά για τη νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου και το νευρογλωσσικό προγραμματισμό (NLP), αναρωτιέμαι αν τελικά είμαστε ό,τι πιστεύουμε. «Με κάποιον τρόπο είμαστε ό,τι πιστεύουμε. Για την ακρίβεια όμως, γινόμαστε αυτό που πιστεύουμε. Διότι ποτέ δεν είμαστε κάτι. Το μυαλό μας είναι αγνή ουσία, καθαρό χαρτί και επιλέγουμε να το γεμίζουμε κάθε μέρα με διάφορα αφηγήματα» απαντάει ο ίδιος.

Και για κάποιον λόγο επιλέγουμε να τον γεμίζουμε με αρνητικές σκέψεις; Αρνητικά αφηγήματα; «Ο εγκέφαλός μας έχει μέσα του ένα τρίχρονο παιδί που δεν ακούει. Δεν δέχεται το μη και το δεν. Κολλάει στο αρνητικό, δεν μπορεί να το καταλάβει και κολλάει. Για παράδειγμα, αν εγώ τώρα σας πω Μην σκέφτεστε τα παιδιά σας, εσείς τι θα σκεφτείτε;».

«Όμως, αν σας πω: Σκεφτείτε ένα ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη; Πρέπει να σου πω τι να σκέφτεσαι, όχι τι να μη σκέφτεσαι. Οπότε η δουλειά μου είναι να βοηθάω τους ανθρώπους να δημιουργήσουν εσωτερικά εκείνον το διάλογο, ο οποίος μπορεί καθημερινά να τους υποστηρίζει να βρουν αποτέλεσμα. Από μέσα μας ξεκινάει το τι λέμε στον εαυτό μας ότι θέλουμε να κάνουμε και να καταφέρουμε».

Η λειτουργία της γλώσσας

«Η γλώσσα είναι σαν τα μαθηματικά, είναι ακριβής, άσχετα με το αν κατά κόρον χρησιμοποιούμε λάθος γλώσσα για πράγματα τα οποία θέλουμε να περιγράψουμε. Αν σκεφτούμε ότι η γλώσσα δουλεύει σαν τα μαθηματικά, ένα κι ένα κάνουν δύο, ότι κάθε λέξη περιγράφει κάτι πολύ συγκεκριμένο, θα οδηγηθούμε με μαθηματικό αποτέλεσμα κάπου» εξηγεί.

Πώς όμως αντιμετωπίζει ο ίδιος τις αρνητικές σκέψεις; Υπάρχει τρόπος με τον οποίο καθοδηγεί μέσω των λέξεων το μυαλό του; «Σε πρακτικό επίπεδο, ας πούμε, μια αρνητική σκέψη που μπορεί να έρθει είναι η στάση μου απέναντι στην κίνηση των δρόμων. Βάζω στους χάρτες της Google μια διεύθυνση που πρέπει να πάω και βλέπω την πορεία στο χάρτη κατακόκκινη. Μπορεί να σκεφτώ Την πατήσαμε. Αλλά τι ακούω στην πραγματικότητα, όταν σκέφτομαι ότι την πάτησα; Είναι σα να βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Για να βγω από αυτό, σκέφτομαι ξανά: Μπορώ να κάνω κάτι; Προφανώς και δεν μπορώ. Τι θα κάνω; Βάζω μουσική και την απολαμβάνω, ενώ στέλνω ένα μήνυμα ότι θα αργήσω».

Ο ίδιος έχει δουλέψει αρκετά, ώστε να μην μπαίνει σε αρνητικές σκέψεις και, όπως ισχυρίζεται, θέλει πολλή και επίμονη δουλειά. Μια άλλη πρακτική είναι η ευγένεια ως απάντηση στον αρνητισμό. «Κάποια στιγμή, αποφάσισα να δίνω συνέχεια προτεραιότητα σε οποιονδήποτε στον δρόμο. Ξέρετε τι κατάφερα; Εκτός από το ότι πήγαινα πολύ πιο γρήγορα στον προορισμό μου, δεν έβλεπα κανέναν θυμωμένο, κανέναν εκνευρισμένο και είχα σταματήσει να εκνευρίζομαι κι εγώ» λέει.

Η πορεία μιας ζωής

Του ζητάω να θυμηθεί τη διαδρομή του, πώς ξεκίνησε όλη αυτή η ενασχόληση με το σώμα και το πνεύμα και πώς αποφάσισε να κάνει αυτά που κάνει σήμερα. Μου απαντάει ότι σε αντίθεση με πολύ κόσμο, στον οποίο συνέβη κάτι καταλυτικό στη ζωή και αποφάσισε να στραφεί στην καλλιέργεια μιας πνευματικότητας, η δική του πορεία ήταν πιο φυσική.

Ως έφηβος ήταν αθλητής και αγαπούσε πολύ τον αθλητισμό. Αυτή του η αγάπη τον έκανε να σταματήσει τις σπουδές στο marketing και να ξεχάσει την προοπτική να ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση η οποία τον περίμενε. Ο αθλητισμός έφερε τις σπουδές στις ΗΠΑ και οι προσλαμβάνουσες που δέχτηκε εκεί, σε συνδυασμό με τα διαβάσματα που είχε κάνει πιο πριν σχετικά με τη βουδιστική φιλοσοφία, τον οδήγησαν στα μονοπάτια της γιόγκα, του διαλογισμού και της Αγιουρβέδα.

Το σύγγραμα που τον καθόρισε ήταν η Μπαγκαβάτ Γκίτα, ένα από τα σημαντικότερα ιερά κείμενα του Ινδουισμού, το βιβλίο που χρησιμοποίησε ο Μαχάτμα Γκάντι ως οδηγό, και το οποίο ο ίδιος θεωρεί το Α και το Ω όσον αφορά το personal management και τη στάση μας απέναντι στη ζωή.

Και κάπως έτσι βρέθηκε στην Ινδία να μελετάει την Αγιουρβέδα, σύμφωνα με την οποία όλα είναι ψυχολογία, πράγμα που σημαίνει ότι αν το νοητικό σώμα είναι καλά, τότε θα είναι και το φυσικό. «Το μυαλό δεν σταματάει. Δεν μπορείς να μπορείς να ζητήσεις από το μυαλό να σταματήσει. Μπορείς όμως να του λες τι να κάνει, γιατί το μυαλό είναι στον έλεγχό σου. Και εδώ έρχεται η πρακτική του μάντρα, θετικές δηλώσεις και αποφθέγματα, που συμβάλλουν στο να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου» μου εξηγεί.

Αναρωτιέμαι αν κάνει και ο ίδιος καθημερινά θετικές δηλώσεις. «Το κάνω καθημερινά από τότε. Και αυτό που έχω να πω είναι ότι όταν προπονηθεί το μυαλό σου, το κάνει μετά αυτομάτως, από μόνο του. Δεν μπορώ να συλλάβω το μυαλό μου να μιλάει αρνητικά» απαντά.

Για να το διαπιστώσω, του απευθύνω την εξής ερώτηση: Έχετε κάποιο ελάττωμα; Κάποιο μειονέκτημα; Κοντοστέκεται. «Δεν νομίζω ότι έχω κάποιο μειονέκτημα. Σίγουρα, υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που δεν γνωρίζω, και που θα ήθελα να μάθω, αλλά αυτό δεν το θεωρώ μειονέκτημα. Θα σας πω όμως. Είχα περάσει μια φάση όπου δούλευα πάρα πολύ από το πάθος μου να τα κάνω όλα και χρειάστηκε να το μαζέψω. Οπότε, μπορώ να πω ότι μπορεί να υπάρχουν στιγμές που παρασύρομαι από το πάθος μου και δεν έχω μέτρο όσον αφορά την κούραση».

Μια μέρα στη ζωή του Κωνσταντίνου Χαραντινιώτη

Τι κάνει, άραγε, ένας wellness coach, όταν ξυπνάει; Και πώς κλείνει τη μέρα του;

«Δεν έχει πολύ μεγάλες διαφοροποιήσεις η μέρα μου, εκτός αν ταξιδεύω. Ξυπνάω κάθε πρωί στις 5:30 και φτιάχνω ένα ζεστό. Κάθομαι σε ένα πολύ συγκεκριμένο σημείο που έχω στο σπίτι μου και κοιτάζω γύρω μου, παρατηρώ. Αν θελήσω να γράψω κάτι, μπορεί να γράψω. Παρατηρώ, αναπνέω, αισθάνομαι τον εαυτό μου, παρατηρώ το περιεχόμενο του μυαλού μου. Μπορώ να το πω και διαλογισμό αυτό, γιατί στον διαλογισμό παρατηρείς τα περιεχόμενα του νου σου καθώς τα κατασκευάζει και τα εμφανίζει χωρίς να τα έχεις επιλέξει».

»Μόλις τελειώσω, μπαίνω στη σάουνα. Συνεχίζω με άσκηση, περπατάω στον διάδρομο. Το θεωρώ πιο αποτελεσματικό για τη χρήση του χρόνου μου να ασκούμαι μέσα στο σπίτι. Μόλις τελειώσω, κάνω διατάσεις και απολαμβάνω ένα παγωμένο ντους. Ή βουτάω στη θάλασσα, αν βρίσκομαι στο σπίτι μου στο Λαγονήσι - κολυμπάω και τον χειμώνα, τα Σαββατοκύριακα στη θάλασσα. Ξυπνάω τους γιους μου μετά. Είναι 6 και 8 χρονών αντίστοιχα».

»Η ώρα έχει πάει 7. Πηγαίνω τον ένα μου γιο στο σχολείο και στη συνέχεια, κάθομαι περίπου 1 ώρα να συντονίσω όσα πρέπει να γίνουν μέσα στην ημέρα. Είναι συνήθως ραντεβού, πρακτικές και ομιλίες. Η δουλειά μου είναι αυτή. Ζω τη μέρα μου, ξυπνάω και εργάζομαι όπως ο ανθρώπινος οργανισμός είναι φτιαγμένος, προορισμένος για τη δημιουργικότητα».

Το κλείσιμο της ημέρας συνοδεύεται συνήθως από μία αξιολόγηση, μία ενδοσκόπηση, σύμφωνα με το βιβλίο του Κωνσταντίνου Χαραντινιώτη. Ο ίδιος το εφαρμόζει στη ζωή του; Πώς κλείνει την ημέρα του; «Υπάρχει μία πρακτική που έμαθα στην Ινδία: να πηγαίνω για ύπνο, σκεπτόμενος ότι ήταν η τελευταία μέρα της ζωής μου και να αναρωτιέμαι: τι έκανα σήμερα; έτσι θα ήθελα να πεθάνω; Είναι τεράστια πρόκληση» απαντά.

Στην πράξη όμως τα πράγματα είναι πιο απλά. Ο Κωνσταντίνος Χαραντινιώτης κάνει έναν σύντομο απολογισμό της ημέρας, κυρίως αναφορικά με τη δουλειά του, το κάνει πάντα με χαρτί και με μολύβι, σημειώνοντας τι έγινε και τι επιλογές θα μπορούσε να είχε κάνει και φροντίζει να απομακρύνεται από αυτή τη διαδικασία πολύ προτού πέσει για ύπνο, γύρω στις 10 το βράδυ. Διότι εκείνη την ώρα, δεν σκέφτεται τίποτε. «Όταν πάω για ύπνο, απλώς ξαπλώνω, παίρνω αγκαλιά τη γυναίκα μου και αυτομάτως κοιμάμαι».