ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΑ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ;

Αν ψάχνεις μια άσκηση που δεν θυμίζει σε τίποτα προπόνηση και μπορεί να σε κάνει από το να πεινάς λιγότερο μέχρι το να χαίρεσαι περισσότερο, να ξέρεις ότι υπάρχει!

Με θυμάμαι στην εφηβεία να πεινάω διαρκώς και να ακούω –επίσης διαρκώς– από τους γύρω μου: «Αν πεινάς, πήδα». Πιστεύεις πως πρόκειται για αστικό μύθο;

Έτσι πίστευα κι εγώ, ώσπου σε μια περίπτωση ακραίας απελπισίας (δεν υπήρχε τίποτα να φάω σε ακτίνα χιλιομέτρων) το δοκίμασα. Μετά κάποιες –λίγες– αναπηδήσεις, σταμάτησα να πεινάω. Σοκ;

Είχα την εντύπωση ότι επειδή είχα «ταρακουνήσει» τα εντός μου (και, πιο συγκεκριμένα, τα έντερά μου), καλύφθηκε το αίσθημα της πείνας.

Αναζητώντας τώρα περαιτέρω πληροφορίες, προφανώς (φευ) και βρήκα έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2012. Την είχαν κάνει Ιάπωνες. Είχαν βρει ότι «η άσκηση που περιλαμβάνει κάθετες κινήσεις, όπως το σχοινάκι, μπορεί να καταπολεμήσει το αίσθημα της πείνας καλύτερα από άλλες μορφές άσκησης».

Οι συγγραφείς αναρωτήθηκαν εάν η εντερική διαταραχή που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της άσκησης, η οποία μετακινεί το κέντρο της μάζας μας πάνω-κάτω, αλλάζει τα επίπεδα ορμονών περισσότερο από άλλα είδη άσκησης. Όπως η γκρελίνη, που απελευθερώνεται όταν πεινάμε. Αποδείχθηκε πως το σχοινάκι (που είναι ούτως ή άλλως ένα από τα πιο αποτελεσματιικά είδη άσκησης) προκαλεί διαταραχή των εντέρων και –στο 25ο λεπτό της άσκησης– ρυθμίζει την επιθυμία μας να φάμε, όχι για πάντα, αλλά για λίγη ώρα.

Με την άσκηση ιδρώνεις και ηρεμείς

Δεν υπάρχει μήνας που να μη δημοσιεύεται μελέτη σχετική με το πόσο βοηθάει η άσκηση τη σωματική, αλλά και την ψυχική μας υγεία. Παράδειγμα; Μισή ώρα είναι αρκετή για να ξεφορτωθούμε το άγχος και να ενισχύσουμε τη λειτουργία των ζωτικών μας οργάνων.

Σίγουρα κάθε φορά που ιδρώνουμε αποβάλλουμε τοξίνες και την «κακή» ενέργεια. Βέβαια, αν το παρακάνουμε, ενδέχεται να έρθουμε αντιμέτωποι με διάφορα προβλήματα.

Η Kelly McGonigal, ψυχολόγος και ερευνήτρια της επιστήμης των συναισθημάτων (και πρακτικών εφαρμογών όσων προκύπτουν από τη ψυχολογία και τη νευροεπιστήμη σε στρατηγικές που υποστηρίζουν την υγεία και την ευεξία), δημιούργησε μικρής διάρκειας βίντεο, με ασκήσεις σχεδιασμένες να κάνουν τους ανθρώπους χαρούμενους.

iStock

Κάπως έτσι προέκυψε το concept του joy workout. Θα σκέφτεσαι: Όταν δεν έχω όρεξη να αναπνεύσω, θα βρω όρεξη να κουνηθώ; Οι σχεδιαστές της «προπόνησης χαράς» λένε ότι είναι κάτι τόσο εύκολο και αποτελεσματικό, που μπορούν να το ακολουθήσουν οι πάντες. Σε όποια κατάσταση και αν είναι.

Άσκηση και χαρά

Ερευνητές είχαν ήδη εντοπίσει ότι διάφορες κινήσεις που αναγνωρίζονται ως εμπνευσμένες από τη χαρά από διάφορους πολιτισμούς (π.χ. να κουνάς τα χέρια σου ενώ είναι στην ανάταση και να πηγαίνεις το σώμα σου πέρα-δώθε, στο ρυθμό της μουσικής), μπορούν και να προκαλέσουν χαρά, όχι μόνο να την εκφράσουν.

Σε διάφορες μελέτες, άνθρωποι είχαν λάβει την οδηγία να κάνουν τέτοιου είδους κινήσεις (απόλαυσης της μουσικής). Μετά ανέφεραν πως ένιωθαν περισσότερα θετικά συναισθήματα. Που αργότερα, σε άλλη έρευνα, φάνηκε να είναι μεταδοτικά.

Όταν έλαβαν την οδηγία να κάνουν τις αντίθετες ενέργειες, δηλαδή να κουλουριάζονται και να καμπουριάζουν, ανέφεραν πως τους προκάλεσαν θλίψη και φόβο.

Τι έδειξε η εφαρμογή της προπόνησης χαράς

Αν κάνουμε έξι κινήσεις χαράς για οκτώμισι λεπτά, θα γίνουμε άλλοι άνθρωποι, βεβαιώνουν όσοι δοκίμασαν το joy workout.

iStock

Ποιες όμως, ήταν αυτές οι κινήσεις που είναι χρήσιμο να συνοδεύουμε με μουσική;

• Να σηκώνουμε τα χέρια ψηλά: Από δίπλα στο μηρό, προς τα πλάγια έως την ανάταση -σαν βεντάλια-, ένα, ένα τα χέρια.
• Να χοροπηδάμε: Μπορούμε να ξεκινήσουμε την κίνηση σκυμμένοι και με λυγισμένα γόνατα, εισπνέοντας, και όπως ανεβαίνουμε να ανοίγουμε τα χέρια, εκπνέοντας, και να το συνεχίσουμε από εκεί. Το βίντεο που ακολουθεί μπορεί να σου δώσει ιδέες.

• Να ταλαντευόμαστε: Να κουνάμε το σώμα μας πέρα δώθε, με αλλαγές στο πόδι που δέχεται το βάρος από δεξιά στα αριστερά κλπ, πριν αρχίσουμε να «τινάζουμε» τα άκρα μας.
• Να αναπηδάμε σαν να κάνουμε σκοινάκι.
• Να πηδάμε από χαρά, όπως κάνουμε όταν μαθαίνουμε ένα φανταστικό νέο που μας αφορά, μέχρι να το φτάσουμε στο σημείο των jumping jacks.

• Να προσποιούμαστε ότι πετάμε κομφετί: Αυτή η άσκηση ονομάστηκε «celebrate».
• Κλείνουμε με το να κουνιόμαστε βάσει όλων των παραπάνω, σε free style.

«Εάν μια κίνηση δεν σας φαίνεται σωστή, επαναλάβετε μια προηγούμενη ή φτιάξτε μια δική σας, βάσει του τι σας κάνει να αισθάνεστε χαρούμενος, δυνατός, παιχνιδιάρης ή χαριτωμένος», πρόσθεσε η McGonigal, η οποία έβγαλε το ασκησιολόγιο, παρακολουθώντας όσα γίνονταν στο χώρο που γυμναζόταν η ίδια, «και δη τις κινήσεις που μεγιστοποιούσαν τη χαρά που παίρνουν οι άνθρωποι από την κίνηση του σώματός τους».