Η ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΦΑΝΤΑΖΟΣΟΥΝ ΟΤΙ ΡΙΧΝΕΙ ΤΟ ΣΑΚΧΑΡΟ
Δεν φαντάζεσαι τι μπορείς να κάνεις μετά το φαγητό για να ρίξεις άμεσα το σάκχαρο, όπως διαπίστωσε νέα έρευνα.
Το σάκχαρο του αίματος (ή γλυκόζη) αποτελεί βασική πηγή κυτταρικής ενέργειας στον οργανισμό. Είναι απαραίτητο καύσιμο για την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου και των ερυθροκυττάρων, ενώ η έλλειψή του μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες. Από την άλλη, τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα οδηγούν σε σοβαρές ασθένειες, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να αναζητούν τρόπους για να ρίξουν το σάκχαρο ή έστω να το διατηρούν σε μια ισορροπία. Η σωματική άσκηση είναι ίσως ο αποτελεσματικότερος.
Όπως εξηγεί σε σχετικό βίντεο o Javier Gonzalez, αναπληρωτής καθηγητής Ανθρώπινης Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Bath, η έρευνα του οποίου επικεντρώνεται στην κατανόηση της αλληλεπίδρασης διατροφής και άσκησης, «το σώμα μας είναι γεμάτο μικρότερες και μεγαλύτερες “δεξαμενές” σακχάρου, οι οποίες επιστρατεύονται ανάλογα με τη ζήτηση σε ενέργεια.
»Έτσι, τις στιγμές με χαμηλή κατανάλωση ενέργειας, π.χ. όταν δουλεύουμε στον υπολογιστή , ο οργανισμός μας κάνει χρήση του σακχάρου που υπάρχει στην κυκλοφορία του αίματoς. Τις στιγμές που αυξάνουμε την κατανάλωση ενέργειας, π.χ. όταν ασκούμαστε, ο οργανισμός χρησιμοποιεί το σάκχαρο που υπάρχει στους μυς – εκεί μάλιστα αποθηκεύουμε τις μεγαλύτερες ποσότητες. Την ίδια ώρα και μετά το τέλος της άσκησης αναλαμβάνει έργο και το συκώτι μας, το οποίο αρχίζει να παράγει σάκχαρο για να ισορροπήσει αυτό που καταναλώθηκε».
Ακόμα και η πιο «χαλαρή» άσκηση μπορεί να μειώσει το σάκχαρο στο αίμα
Το υψηλό σάκχαρο στο αίμα, η λεγόμενη υπεργλυκαιμία, σχετίζεται με την εμφάνιση διαβήτη. Ένας υγιής ενήλικας θα πρέπει να έχει επίπεδα σακχάρου που να κυμαίνονται μεταξύ 72-99 mg/dL, με τη μεταγευματική γλυκόζη (το σάκχαρο μετά το γεύμα) να μην ξεπερνά τα 140 mg/dL. Δυστυχώς, στην εποχή μας δεν είναι δύσκολο να ξεπεράσει κανείς αυτά τα επίπεδα: Η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή, το στρες, η λήψη ορισμένων φαρμάκων και πιθανές λοιμώξεις μπορεί να αυξήσουν το σάκχαρο ακόμα και των ανθρώπων που δεν υποφέρουν από διαβήτη. Όταν συμβαίνει αυτό, η ανάγκη να μειώσουμε τη γλυκόζη στο αίμα είναι επιτακτική. Και ο πιο φυσικός και άμεσος τρόπος για να το κάνουμε είναι μέσω της άσκησης.
Ο καθηγητής Gonzalez, μάλιστα, αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη, πάρα πολύ απλή άσκηση, που σύμφωνα με νέα έρευνα μπορεί να ρίξει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα ακόμα και κατά 30%: τη ρυθμική κίνηση των ποδιών μας αμέσως μετά το γεύμα.
«Για να καταλάβουμε πώς συμβαίνει αυτό, έχει νόημα να σκεφτούμε πώς επιδρά η άσκηση σε τρεις φάσεις», λέει ο ίδιος:
- κατά τη διάρκειά της,
- αμέσως μετά και
- όταν ασκούμαστε συστηματικά.
Και εξηγεί:
«Όταν αρχίζουμε να επιδιδόμαστε σε οποιαδήποτε μορφή άσκησης, οι μύες μας καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια, την οποία χρειάζονται για να μπορέσουν να συνεχίσουν να ασκούνται. Οι μύες, λοιπόν, θα αρχίσουν να καταναλώνουν το σάκχαρο που θα τους δώσει ενέργεια από την κυκλοφορία του αίματος. Και τότε το συκώτι μας, για να ισορροπήσει τα επίπεδά του, θα αρχίσει να παράγει περισσότερο σάκχαρο.
»Αν όμως επιδοθούμε στην άσκηση αφού έχουμε καταναλώσει κάποιο γεύμα, αντί π.χ. να πάμε να ξαπλώσουμε, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μας θα μειωθούν δραματικά. Μάλιστα, μια ενδιαφέρουσα πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι ακόμα και η πολύ ελαφριάς μορφής άσκηση μετά το γεύμα, π.χ. ακόμα και το να κουνάς μπρος-πίσω το γόνατό σου ενώ κάθεσαι ακόμα στο τραπέζι, μπορεί να μειώσει δραστικά την απόκριση του σακχάρου στο αίμα ακόμα και κατά 30%!
»Φυσικά, το περπάτημα μετά το φαγητό είναι ακόμα πιο αποτελεσματικό στη μείωση του σακχάρου. Ενώ μελέτες έχουν δείξει ότι έστω δύο λεπτά περπάτημα κάθε 20 λεπτά καθιστικής ζωής μέσα στη μέρα μπορεί να μειώσει το σάκχαρο ακόμα και κατά 50%. Και είναι λογικό: Όσο περισσότερους μυς ενεργοποιούμε κατά την άσκηση, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι στη μείωση του σακχάρου».
Τα άτομα που τρέχουν, αυξάνοντας την ένταση της άσκησης θα παρατηρήσουν και μια σειρά άλλων αλλαγών. Θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν τις αποθήκες υδατανθράκων στους μυς τους και αυτό θα έχει επίδραση που θα είναι εμφανής μετά την άσκηση, ενώ θα υπάρξει και παραγωγή αδρεναλίνης. Η αδρεναλίνη μπορεί να οδηγήσει σε μια στιγμιαία παραγωγή σακχάρων την ώρα της άσκησης, γιατί το συκώτι πρέπει να ισορροπήσει αυτούς που καταναλώνουν οι μύες, όμως αυτό δεν πρέπει να μας ανησυχήσει, είναι μια φυσιολογική αντίδραση, λέει ο καθηγητής.
Στο διά ταύτα, ακόμα κι αν δεν υπάρχει δυνατότητα για περπάτημα μετά το φαγητό, που είναι ο ιδανικός τρόπος άμεσης μείωσης του σακχάρου, μπορείς τουλάχιστον να καθίσεις πίσω στην καρέκλα σου, κουνώντας το γόνατό σου ρυθμικά. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η έρευνα, «οι επαναλαμβανόμενες συσπάσεις των σκελετικών μυών οδηγούν σε αύξηση της ροής αίματος, συμβάλλοντας στη μείωση της γλυκόζης».