Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΩΡΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΙΟ ΠΟΝΟ
Γυμναστική και χρόνιος μυοσκελετικός πόνος πάνε μαζί. Όσο δεν γυμνάζεσαι, τόσο περισσότερο πονάς. Όσο όμως πονάς, δεν μπορείς να γυμναστείς. Τη διαφορά για εμένα έκανε η ώρα της πρωινής γυμναστικής.
Είμαι ένας από αυτούς που υποφέρουν από χρόνιο μυοσκελετικό πόνο. Πριν από κάποιο διάστημα μάλιστα, πίστεψα ότι είχα καταφέρει να βρω έναν τρόπο για να ζω με τον πόνο στη μέση. Κολυμπώντας χειμώνα - καλοκαίρι, κάνοντας ήπια γυμναστική και προσπαθώντας να μην επιβαρύνω τη μέση μου με τον τρόπο ζωής μου νόμιζα ότι είχα βρει μια ισορροπία.
Έκανα λάθος. Ο πόνος στη μέση είναι ύπουλος, επίμονος, επανέρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις και μπορεί να παραμείνει για πάρα πολύ καιρό, κάνοντας γιατρούς και λοιπούς θεραπευτές να εξετάζουν το ενδεχόμενο της ψυχολογικής του προέλευσης.
Δεν έχει νόημα να εκθέσω ακριβώς το πρόβλημα, ούτε να μιλήσω για όλους τους τρόπους με τους οποίους προσπάθησα να βοηθήσω τον εαυτό μου. Ζώντας με τον πόνο στη μέση για πάρα πολύ καιρό, ένιωσα πως οι παράγοντες που τον πυροδοτούν και τον διατηρούν ενεργό είναι πολλοί, οπότε στόχευσα σε όλους - ουσιαστική βοήθεια πάντως μεμονωμένα από κάποιον γιατρό ή άλλον θεραπευτή δεν πήρα.
Γιατί η μέση χρειάζεται γυμναστική
Μία κατεύθυνση στην οποία κινήθηκα ήταν αυτή της άσκησης. Τα προβλήματα της μέσης έχουν να κάνουν σε μεγάλο βαθμό με την κατάσταση των μυών που στηρίζουν τη σπονδυλική στήλη - κοιλιακούς και ραχιαίους μυς χοντρικά - οι οποίοι, εξαιτίας της σύγχρονης καθιστικής ζωής, δεν αιματώνονται σωστά και σταδιακά ατροφούν και «κονταίνουν».
Έτσι λοιπόν οι μύες αυτοί δεν μπορούν να στηρίξουν ικανοποιητικά τον πυρήνα του σώματός μας, με αποτέλεσμα να συμβαίνουν έντονες μυϊκές συσπάσεις που προκαλούν πόνο και μερικές φορές ακινητοποίηση. Όσο εσύ παραμένεις στο κρεβάτι, τόσο οι μύες ατροφούν. Αν ακούσεις κάποιον να παθαίνει λουμπάγκο κάθε μήνα, δεν είναι υπερβολή. Είμαι η ζωντανή απόδειξη ότι μπορεί να συμβεί.
Όπως και να 'χει, όλοι οι ειδικοί συμφωνούν στο ότι η μέση χρειάζεται γυμναστική. Άλλοι μιλάνε για pilates (αυτοί είναι οι περισσότεροι), άλλοι μιλάνε για γιόγκα, άλλοι για κολύμπι, άλλοι για TRX...
Εκείνο που πρέπει να ξέρεις είναι ότι για να φτάσει το σώμα σου να μπορεί να ανταπεξέλθει στα παραπάνω είδη γυμναστικής, πρέπει πρώτα να έχει δυναμώσει μυϊκά σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, ώστε να μην υποτροπιάζει συνεχώς ο πόνος και να σπάσει ο φαύλος κύκλος.
Γυμναστική και (χρόνιος) πόνος: ένας φαύλος κύκλος
Όπου φαύλος κύκλος βάλε πως όσο πονάς, δεν μπορείς να γυμναστείς. Πλην όμως όσο δεν γυμνάζεσαι, τόσο πονάς. Πρέπει λοιπόν να βρεις εκείνο το μικρό παράθυρο που ο πόνος σου θα είναι μικρός, υποφερτός με απλά λόγια, και να επιχειρήσεις να κάνεις ήπιες θεραπευτικές ασκήσεις.
Τις ασκήσεις αυτές πρέπει να στις υποδείξει φυσίατρος ή φυσιοθεραπευτής, να σε δει να τις εκτελείς και στη συνέχεια να τις επαναλαμβάνεις καθημερινά - και για όσες φορές σου υποδείξει - στο σπίτι μόνος.
Προσπαθούσα να κάνω τις ασκήσεις αυτές πρωί - βράδυ, όποτε άνοιγε εκείνο το «παράθυρο», αλλά εκείνο έκλεινε πάλι γρήγορα. Ο πόνος δυνάμωνε τόσο που αναγκαζόμουν να σταματήσω την άσκηση.
Άσκηση first thing in the morning
Τη μεγάλη διαφορά έκανε ένα πράγμα: η πολύ πρωινή γυμναστική. Παρατηρώντας ότι οι πόνοι στη μέση μου (που δεν περνούσαν ποτέ) γίνονταν πιο έντονοι 1 ώρα μετά το πρωινό ξύπνημα, αποφάσισα να δοκιμάσω να κάνω τις ασκήσεις μου first thing in the morning, προτού κάνω οτιδήποτε άλλο. Προτού μεσολαβήσει δηλαδή εκείνη η ώρα που θα ανέβαινε η ένταση του πόνου.
Προτού καν σηκωθώ από το κρεβάτι, όταν ο πόνος ήταν στο επίπεδο 1 κι όχι στο επίπεδο 3, έριχνα το mat δίπλα και έπεφτα κάτω. Έκανα προσεκτικά όλες τις ασκήσεις που είχα μάθει για την ενδυνάμωση κοιλιακών και ραχιαίων και μετά ξεκινούσα τις υπόλοιπες δραστηριότητές μου. Σε 2 εβδομάδες είχα καταφέρει να ρίξω τον πόνο με τον οποίο ξεκινούσα την ημέρα μου στο επίπεδο 2 και σε 20 μέρες στο επίπεδο 1.
Φυσικά, η γυμναστική δεν ήταν η μοναδική θεραπευτική προσέγγιση που χρησιμοποίησα για τον πόνο στη μέση, αλλά μία από αυτές. Χρειάστηκε να πάρω κι άλλα μέτρα. Όσον αφορά όμως την άσκηση, αυτή που δεν μπορούσα καν να δρομολογήσω εξαιτίας των δυνατών πόνων, τη διαφορά έκανε η προτεραιοποίηση. Ήταν εκείνη που μου έδωσε το «παράθυρο» το οποίο έψαχνα για να βγω από τον φαύλο κύκλο και να μπορώ να στοχεύσω σε καλύτερες μέρες.
Γιατί να ακούσεις το σώμα σου
Εκ των υστέρων έμαθα ότι πράγματι η στιγμή που θα κάνεις την πρωινή γυμναστική παίζει μεγάλο ρόλο στα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, εγώ απλώς παρατήρησα λίγο πιο προσεκτικά τον πόνο και το σώμα μου και έχω να καταθέσω ότι πράγματι έχουν κάτι σημαντικό να μας πουν.
Αν πονάς κι εσύ στη μέση ή την πλάτη ή τον αυχένα, συμβουλεύσου κάποιον ειδικό της εμπιστοσύνης σου και παρατήρησε προσεκτικά το δικό σου σώμα. Μη βασιστείς σε ασκήσεις που θα βρεις στο διαδίκτυο και μη βιαστείς να ξεκινήσεις κάποιο είδος έντονης γυμναστικής που μπορεί να σε τραυματίσει, αν δεν είσαι ακόμη έτοιμος. Και κυρίως μην πιστέψεις ότι ένας τόσο συγκεκριμένος πόνος είναι ψυχογενής.