ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ

Σίγουρα έχεις ακούσει κάποια στιγμή ότι το σκόρδο κάνει καλό στην υγεία. Ποιο είναι όμως αυτό το καλό, ή μάλλον τα πολλά καλά, και πώς θα αποκομίσεις τα οφέλη του στον μέγιστο βαθμό;

Μπροστά στο σκόρδο και τα αρώματά του κανείς δεν μένει αδιάφορος. Το άρτυμα –ασιατικής μαθαίνω καταγωγής, που φύεται στα μέρη μας από αρχαιοτάτων χρόνων– έχει φανατικούς φίλους και εχθρούς. Ανήκω στους σκορδοφάγους και γι’ αυτό έχω πάντα μαζί μου προϊόντα μέντας σε κάθε μορφή, προκειμένου να σβήνω όποτε χρειαστεί τη χαρακτηριστική μυρωδιά του σκόρδου.

Αυτό το αντίτιμο πληρώνεις, αν θέλεις να βρεις λίγη από την υγειά σου στη σάρκα του λατινικού «Allium sativum», που εξελίχθηκε ως «alio» στην ιταλική γλώσσα και έδωσε στην ιταλική κουζίνα την περίφημη συνταγή για πάστα: «alio e olio». Το λέω και είμαι έτοιμη να ρίξω σκόρδο στο λάδι.

Όλα τα καλά σε μια σκελίδα;

Σαν από πάντα ο βολβός του έμπαινε στο καζάνι και σιγόβραζε σχεδόν με κάθε βρώσιμο λαχανικό ή κρέας, μιας και λογιζόταν φάρμακο από τα αρχαία κιόλας χρόνια. Εγκυκλοπαιδικές πηγές αναφέρουν κατεβατά για την ιστορία της θεραπευτικής χρήσης του σκόρδου. Ο αιγυπτιακός ιατρικός πάπυρος The Codex Ebers –χρονολογείται κοντά στο 1500 π.Χ.– αναφέρει 24 συνταγές σκόρδου για πονοκέφαλους, πονόλαιμο και σωματική αδυναμία. Ο Ιπποκράτης το χορηγούσε ως καθαρτικό, διουρητικό, αντιπυρετικό, ακόμη και σε γυναίκες με όγκους στη μήτρα. Επίσης, το έδινε στους μεθυσμένους για να τους φέρει στα συγκαλά τους. Κάτι σαν αντίδοτο στο hangover, δηλαδή.

Η σύγχρονη ιατρική δεν του αφαίρεσε τις δάφνες. Αντίθετα, προσπάθησε να αποδείξει πολλές από τις δοξασίες και για κάποιες τα κατάφερε: Η Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής των ΗΠΑ συμπεριλαμβάνει στα αρχεία της 125 σχετικές με τις ιδιότητες του σκόρδου επιστημονικές εκθέσεις, αρχής γενομένης το 1983. Σύμφωνα με αυτές, συστατικά του κοινότατου αυτού βολβού φαίνεται πως καθυστερούν τις καρδιοπάθειες, τα εγκεφαλικά, τον καρκίνο και μία τεράστια γκάμα λοιμώξεων. Στη σύγχρονη ιατρική επιστήμη συζητήθηκε και η χρήση του σκόρδου ως φυσικό αντιλιπιδαιμικό, με φτωχά όμως αποτελέσματα.

Unsplash

Αν και το σκόρδο δεν έχει αποδειχθεί ότι ελαττώνει συστηματικά τα επίπεδα της χοληστερόλης, φαίνεται ότι βοηθά στην υγεία της καρδιάς. Μελέτη του αμερικανικού UAB (University of Alabama at Birmingham), που δημοσιεύτηκε το 2007, συσχετίζει την κατανάλωση σκόρδου με επιβράδυνση της εξέλιξης της καρδιαγγειακής νόσου, μολονότι οι υπεύθυνοι μηχανισμοί για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας παραμένουν ασαφείς.

«Οι άνθρωποι γνώριζαν ότι το σκόρδο παίζει σημαντικό ρόλο και προσφέρει οφέλη στην υγεία μας επί αιώνες… Ακόμα και οι Έλληνες έδιναν σκόρδο στους αθλητές τους πριν αυτοί αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες», δήλωνε το 2007 στους  New York Times ο Dr, David W. Kraus, αναπληρωτής καθηγητής Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα και ένας από τους συμμετέχοντες στη μελέτη. Σε αυτό το άρθρο, ο Dr. Kraus συμβουλεύει να μην μαγειρεύουμε το σκόρδο αμέσως μετά τη σύνθλιψή του, αλλά να το αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για περίπου δεκαπέντε λεπτά. Αυτό προκαλεί μία ενζυμική αντίδραση που μεγιστοποιεί τα οφέλη από την κατανάλωση σκόρδου.

Η ημερήσια λήψη συμπληρωμάτων εκχυλίσματος σκόρδου, που χορηγούνταν στους συμμετέχοντες στη μελέτη, ισοδυναμούσε με την κατανάλωση δύο μεσαίου μεγέθους σκελίδες σκόρδου την ημέρα. Σκεφτείτε ότι σε χώρες όπως η Ιταλία, η Κορέα και η Κίνα, όπου η πλούσια σε σκόρδο δίαιτα φαίνεται να δρα προστατευτικά για την υγεία, η πρόσληψη σκόρδου ανά άτομο μπορεί να φτάνει και τις 8-12 σκελίδες την ημέρα.

Η αλλισίνη δίνει την ιδιαίτερη οσμή;

Αναζητώντας το επιχείρημα που θα ενίσχυε τη θέση μου να προσθέτω αυθαίρετα σκόρδο σε όποια συνταγή το «σηκώνει», έμαθα για την αλιίνη και την αλιινάση, τις κυρίες ουσίες που περιέχονται στο σκόρδο. Αν και ανιχνεύονται ως ανεξάρτητες μεταξύ τους, οι δύο αυτές ουσίες ενώνονται όταν συνθλιφθεί η σκελίδα και γίνονται η εξής μία: η αλλισίνη, η οποία προσδίδει στο σκόρδο την χαρακτηριστική γεύση και οσμή αλλά και τις ευεργετικές του ιδιότητες.

Για να καταλάβει κανείς την αξία της αλλισίνης, τα εκχύλισμα σκόρδου που κυκλοφορούν στα φαρμακεία διαφημίζοντας την καρδιοπροστατευτική δράση του σκόρδου αλλά και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος έχουν πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε αυτή τη φυσική δραστική ουσία.

Freepik

Μήπως σας πέφτει βαρύ;

«Αμάν! Βρε Ελένη, το ρήμαξες στο σκόρδο. Άυπνη θα μείνω», παραπονέθηκε μια φίλη δειπνώντας στο σπίτι μου και είχε δίκιο. Δεν υπολόγισα τους συνδαιτημόνες και το παράκανα. Με ευαισθησία στο στομάχι, η Φανή ξαγρύπνησε και δεν λέει υπερβολές: Το σκόρδο μπορεί να προκαλέσει δυσπεψία, καούρα ή ακόμη και αλλαγές στην κινητικότητα του εντέρου. Άτομα με ιστορικό έλκους ή γαστρίτιδα πρέπει να αποφεύγουν ή να περιορίσουν την κατανάλωσή του. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι το σκόρδο μπορεί να προκαλέσει δυσανεξία και αλλεργίες: δερματικές, αν έρθει σε επαφή με το δέρμα ή και συστηματική αντίδραση, δηλαδή αναφυλαξία, αν καταναλωθεί από άτομα αλλεργικά στις ουσίες του.

Η πλειοψηφία πάντως των ανθρώπων το αποφεύγει για την οσμή του, που φαίνεται ότι επηρεάζει ακόμη και τη μυρωδιά του σώματός μας και όχι μόνο την αναπνοή μας. Για να εξαλειφθεί η κακοσμία του στόματος, πάντως, οι μέντες που κουβαλάω μαζί μου φαίνεται πως δεν είναι το κατάλληλο «αποσμητικό». Στα ινδικά εστιατόρια σερβίρουν στους πελάτες τους μαραθόσπορο, που θεωρείται αποτελεσματικότερο εξουδετερωτικό της δυσάρεστης εξαιτίας του σκόρδου αναπνοής.

Αν κανένα από τα παραπάνω οφέλη δεν σας πείθει να εντάξετε το σκόρδο στη διατροφή σας χρησιμοποιήστε το ως φυλακτό: Μία πλεξούδα έξω από την πόρτα του σπιτιού σας ή κρεμασμένη στη βεράντα σας θα σας σώσει από το κακό μάτι. Τυχαία η φράση Φτου! Σκόρδα;