3 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ

Είναι δύσκολο να μείνεις πιστός σε ένα πρόγραμμα γυμναστικής; Υπάρχουν τρόποι να το πετύχεις! Ποιοι είναι αυτοί;

Ας πούμε την αλήθεια. Πόσες φορές πήγαμε για τρέξιμο μέχρι να αφήσουμε τα αθλητικά παπούτσια στην άκρη, να μαζεύουν σκόνη; Πόσα προγράμματα γυμναστικής ξεκινήσαμε με τρομερή όρεξη, αλλά λίγο καιρό μετά τα παρατήσαμε; Πόσες φορές οι στόχοι για απώλεια βάρους πήγαν... περίπατο μετά την πρώτη δυσκολία;

Ας μην στεναχωριόμαστε, γιατί δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που κάπου στην πορεία χάσαμε το κίνητρό μας και προτιμήσαμε την θαλπωρή του καναπέ.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό μπορεί να βρίσκεται στο ότι «εξαρχής επιλέξατε λάθος κίνητρα και θέσατε λάθος στόχους», εξηγεί ο Ian Taylor, λέκτορας Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Loughborough. Σύμφωνα με τον Taylor, η επιλογή του σωστού στόχου είναι το μυστικό για να διατηρήσουμε ζωντανή την διάθεσή μας για άσκηση ή/ και σωματική δραστηριότητα. Προτείνει, μάλιστα, τρεις τρόπους για να τα καταφέρουμε, ώστε να μην πληρώνουμε τσάμπα συνδρομές.

1. Περιορίζουμε την προσπάθεια που καταβάλλουμε

Πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι πρέπει να περάσουμε διά πυρός και σιδήρου, να πονέσουμε, να ιδρώσουμε, να λαχανιάσουμε, προκειμένου να αποκτήσουμε ένα υγιές σώμα. Έτσι, όταν ξεκινάμε ένα νέο πρόγραμμα γυμναστικής, πέφτουμε με τα μούτρα. Βάζουμε όλη μας την ενέργεια για να πετύχουμε τον στόχο μας.

Ωστόσο, όπως αναφέρουν επιστήμονες, ο εγκέφαλός μας αγαπά την εξοικονόμηση ενέργειας κι αυτό το πετυχαίνει κάνοντάς μας ολίγον τεμπέληδες. Με άλλα λόγια, η υπερβολική προσπάθεια που καταβάλλουμε κατά τη διάρκεια της άσκησης λειτουργεί σε βάθος χρόνου εναντίον μας και μπορεί να μας αποτρέψει από το να τηρήσουμε τις αποφάσεις μας. Ποια είναι η λύση; Η ελαχιστοποίηση της προσπάθειας αυτής.

Unsplash Josh Duke

Ένας απλός τρόπος να το πετύχουμε είναι επιλέγοντας δραστηριότητες που θεωρούμε ευχάριστες και δεν βαρυγκομάμε κάθε φορά που σκεφτόμαστε ότι πρέπει να τις κάνουμε. Για παράδειγμα, αν δεν μας αρέσει το τρέξιμο αλλά αγαπάμε τον χορό, επιλέγουμε να γραφτούμε σε μια σχολή χορού και όχι σε ένα σύλλογο δρομέων επειδή αυτό είναι στη μόδα.

Πέρα όμως από τη σωματική προσπάθεια που καταβάλλουμε κατά την άσκηση, υπάρχει και η ψυχολογική, όπως π.χ. όταν ξεκινάμε ένα νέο πρόγραμμα γυμναστικής και χρειάζεται να ξυπνήσουμε μια ώρα νωρίτερα. Ο εγκέφαλός μας θέλει να αποφεύγει και αυτού του είδους την προσπάθεια. Μάλιστα, την αποστρέφεται σε τέτοιο βαθμό, που όταν του δίνεται η επιλογή, προτιμά τον σωματικό πόνο, αναφέρει μελέτη του 2020 στο περιοδικό eLife.

Στην περίπτωση της ψυχολογικής προσπάθειας, μπορεί να βοηθήσει η ελαχιστοποίηση της λήψης περιττών αποφάσεων. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αφήνουμε τον σάκο της γυμναστικής πάντα έτοιμο στο ίδιο σημείο, ή ακολουθούμε πάντα την ίδια διαδρομή για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Μπορεί τα παραπάνω να ακούγονται ασήμαντα, αλλά αν κάθε φορά χρειάζεται να λαμβάνουμε πολλές μικρές αποφάσεις, στο τέλος δεν θα περάσουμε ποτέ το κατώφλι της εξώπορτας.

Unsplash Spencer Davis

2. Επιλέγουμε βραχυπρόθεσμους στόχους

Ένα άλλο λάθος που συχνά κάνουμε είναι να θέτουμε μακροπρόθεσμους στόχους. Πολλοί ξεκινάμε γυμναστική για να χάσουμε μερικά κιλά, αλλά το αποτέλεσμα αυτό απαιτεί χρόνο. Θα φανεί στον δείκτη της ζυγαριάς μας κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον. «Ο εγκέφαλός μας δεν συνδέει το κίνητρο με την άσκηση και έτσι είμαστε λιγότερο διατεθειμένοι να ασκηθούμε», αναφέρει ο Taylor.

Προτείνει, λοιπόν, να επιλέγουμε μικρότερους στόχους, τους οποίους μπορούμε να εκπληρώσουμε σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα. Με τον τρόπο αυτό ο εγκέφαλος δημιουργεί έναν θετικό συσχετισμό ανάμεσα στο αποτέλεσμα και την άσκηση επειδή συμβαίνουν ταυτόχρονα, εξηγούν οι Woolley και Fishbach, σε δημοσίευσή τους στο Journal of Personality and Social Psychology. Για παράδειγμα, εγώ ξεκίνησα το τρέξιμο για να διαχειριστώ την πίεση της δουλειάς. Αυτός ήταν ο άμεσος στόχος μου. Μετά από τρεις μήνες τακτικό τρέξιμο, όμως, άρχισαν να φαίνονται τα οφέλη και στο νούμερο των ρούχων που φοράω.

«Όταν θέλετε να βελτιώσετε κάτι στον τρόπο που φέρεστε ή σκέφτεστε, μην απαιτείτε από τον εαυτό σας να το καταφέρει αμέσως. Αρκεί ένα πολύ μικρό πρώτο βήμα για να πετύχετε έναν μεγάλο στόχο», έχει γράψει στο OW o ψυχοθεραπευτής, Κωνσταντίνος-Ρωμανός Ζησιμόπουλος.

Unsplash Annie Pratt

3. Αλλάζουμε τον στόχο που θέτουμε

Ο εγκέφαλός μας εστιάζει σε πιο σημαντικούς στόχους από την απόκτηση ενός αδύνατου σώματος, αναφέρει ο ειδικός. Εστιάζει σε στόχους που μας βοηθούν να εξελιχθούμε. Στην περίπτωση της άσκησης, για παράδειγμα, το να είμαστε υγιείς έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από το να χάσουμε δυο κιλά.

Οι πιο σημαντικοί στόχοι χαρακτηρίζονται από την έννοια «είμαι», ενώ οι λιγότερο σημαντικοί από την έννοια «έχω», εξηγεί. «Είναι ανώτεροι, επειδή οι άνθρωποι τείνουμε να θέλουμε να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους με βάση την ταυτότητά μας [το τι είμαστε]. Αυτό το κίνητρο πιστεύεται ότι αναπτύχθηκε στο προγονικό μας παρελθόν, καθώς η δημιουργία δεσμών μας βοήθησε να επιβιώσουμε». Αυτοί οι στόχοι είναι πιο πιθανό να μας κρατήσουν εντός προγράμματος.

Ακόμα, λοιπόν, κι αν η περιστασιακή άσκηση ωφελεί το σώμα μας, έχουμε πολλά περισσότερα να κερδίσουμε αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε μια σταθερή και τακτική ρουτίνα γυμναστικής σε βάθος χρόνου.