3 ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΟΝΤΑΙ
Η εικόνα που έχουμε πλάσει για το τι είναι ή δεν είναι o διαλογισμός μπορεί να απέχει από την πραγματικότητα. Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, το τοπίο.
Όταν ακούμε τη λέξη διαλογισμός, συχνά φέρνουμε στον νου μας την εικόνα ενός ηλικιωμένου γκουρού, σε στάση λωτού, να κάθεται ακίνητος για ώρες, με κλειστά τα μάτια. Συνήθως βρίσκεται σε έναν γαλήνιο κήπο ή σε ένα ήσυχο πάρκο.
Διαλογισμός όμως δεν είναι αυτό, ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο αυτό. Ας δούμε την αλήθεια για ορισμένους διαδεδομένους μύθους, ώστε να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα. Από εκεί και πέρα, έγκειται στην ιδιοσυγκρασία του καθενός να δοκιμάσει και να καταλήξει αν ο διαλογισμός είναι μια πρακτική που του ταιριάζει.
Μύθος #1: Για να κάνουμε διαλογισμό πρέπει να σταματήσουμε τις σκέψεις μας
Έστω ότι θέλουμε να καθαρίσουμε το μυαλό μας, γιατί δεν θέλουμε να αγχωθούμε ή να βιώσουμε κάτι δυσάρεστο. Αν προσπαθήσουμε να σταματήσουμε ολοκληρωτικά τη σκέψη μας, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να αγχωθούμε περισσότερο.
Το να σταματήσουμε τη σκέψη μας είναι σχεδόν αδύνατο. Άλλωστε, δεν είναι το ζητούμενο. Είναι σαν να λέμε στα μάτια μας να σταματήσουν να βλέπουν ή στα αυτιά μας να σταματήσουν να ακούν.
Ο νους έχει δημιουργηθεί για να παράγει σκέψεις. Στον διαλογισμό, αυτό που κάνουμε είναι να κατευθύνουμε εμείς τη σκέψη μας σε κάποιο αντικείμενο εστίασης που έχουμε επιλέξει. Συνήθως εστιάζουμε στην ανάσα μας, γιατί απλά είναι άμεσα διαθέσιμη, οποιαδήποτε στιγμή και από όλους.
ΤΟ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΥΝΑΤΟ. ΑΛΛΩΣΤΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ.
Μύθος #2: Πρέπει να κάνουμε πολλές ώρες διαλογισμό για να επωφεληθούμε
Δεν χρειάζεται να κάνουμε διαλογισμό με τις ώρες. Δέκα με είκοσι λεπτά κάθε μέρα αρκούν, για να δούμε διαφορά. Δεν έχουμε 10 λεπτά; Κανένα πρόβλημα. Ξεκινάμε με 5. Ξεκινάμε με 1 λεπτό! Αρκεί να ξεκινήσουμε από κάπου. Αφού το δοκιμάσουμε, μπορούμε να αποφασίσουμε αν μας ταιριάζει ή όχι. Ο διαλογισμός δεν είναι για όλους, αλλά όλοι μπορούν να δοκιμάσουν.
Αυτό που έχει σημασία είναι η συχνότητα της πρακτικής μας. Είναι κάτι σαν το γυμναστήριο, απλώς απευθύνεται στον νου μας. Όσο πιο συχνά διαλογιζόμαστε, τόσο το καλύτερο.
Μύθος #3: Ο διαλογισμός είναι θρησκευτική άσκηση
Δεν χρειάζεται να αλλάξουμε θρησκεία για να κάνουμε διαλογισμό. Είναι μια πνευματική άσκηση που έχει ρίζες στον Βουδισμό, αλλά δεν είναι ούτε θρησκευτική ούτε τελετουργική. Δεν θα μας ζητηθεί ποτέ να κάνουμε κάτι με το οποίο δεν συμφωνούμε. Άλλωστε, η άσκηση της εστίασης της προσοχής στην ανάσα μας δεν έχει κάποιο θρησκευτικό χαρακτήρα!
Εάν θες να μάθεις περισσότερα για τον διαλογισμό και να δεις αν σου ταιριάζει, βοηθάει να έχεις κάποια καθοδήγηση από δασκάλα ή δάσκαλο που να έχει εμπειρία.
Η Ντίνα Αργυροπούλου είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια διαλογισμού.