«ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΙΣ ΔΙΑΙΤΕΣ» ΚΑΙ ΑΛΛΑ 6 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΣΤΟΝ ΝΕΟΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

«Εκεί που είσαι ήμουνα, κι εδώ που είμαι θα ’ρθεις», λένε οι παλαιότεροι. Μιας και ήδη βρίσκομαι στη θέση τους, να τι θα έλεγα στον νεότερο εαυτό μου.

Έχω την τύχη και την ευτυχία να συναναστρέφομαι άτομα πολύ νεότερα από εμένα και τον σύντροφό μου. Οι δύο αγαπημένες μου φίλες στη Σύρο όπου μένω είναι 14 και 24 χρόνια μικρότερές μου, αντίστοιχα. Κάνω παρέα με άνδρες στα 27, στα 30 και στα 35 τους, και απολαμβάνω τις συζητήσεις γύρω από τις ανησυχίες και τις αγωνίες όλων τους. Με τον μεγάλο μου γιο και τους κολλητούς του κάνω παρέα όποτε βρισκόμαστε μαζί, κι αυτό είναι κάτι που επιδιώκουμε όλοι.

Από τους φίλους μου μαθαίνω πολλά. Ποια είναι τα νέα trends, γιατί και πώς αισθάνονται με την πολιτική κατάσταση που τους αφήνουμε εμείς οι μεγαλύτεροι, πώς βλέπουν τους γονείς τους, οι οποίοι είναι –να μην κρυβόμαστε– σχεδόν συνομήλικοί μου. Και πολύ συχνά, σχεδόν καθημερινά, μπαίνω στον πειρασμό να τους βάλω κάτω και να τους ταρακουνήσω, φωνάζοντάς τους να μην ανησυχούν τόσο, να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους, να, να...

Σα σωστή φίλη που θέλω να είμαι, ξέρω ότι δεν είναι ΟΚ να τους αναγκάσω να ακούνε τις «σοφίες» μου, γιατί αυτό θα έκανε αυτόματα τη σχέση μας άνιση. Είμαι εκεί, παραμένω σταθερά στη θέση μου, και όταν με χρειάζονται, αρχίζω το κήρυγμα. Υπάρχουν όμως και κάποια βασικά αξιώματα που θέλω να πω σε όλους, κυρίως όμως στον νεότερο εαυτό μου. Πράγματα που, αν τα γνώριζα νωρίτερα, θα απολάμβανα πολλά περισσότερα χρόνια ηρεμίας και ισορροπίας.

Έχοντας διαβάσει κατά καιρούς διάφορες τέτοιες λίστες, αλλού ταυτίστηκα και αλλού απλά ρόλαρα τα μάτια μου. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε σας με τη δική μου, αλλά θα το ρισκάρω. Συνεχίστε το διάβασμα βάζοντας στο Spotify να παίζει το «Sunscreen» του Baz Luhrman.

Όσα θα ήθελα να γνωρίζει ο νεότερος εαυτός μου

1. Άσ’ τον να φύγει

Άργησα να το μάθω, αλλά ανακάλυψα ότι όσο πιο νωρίς καταλάβεις αυτό το βασικό αξίωμα, τόσο πιο ποιοτική ζωή θα ζήσεις. Όχι, ο ρόλος μας δεν είναι να θεραπεύουμε τους άλλους, ούτε να βρίσκουμε δικαιολογίες για τη συμπεριφορά τους («είχε άσχημη παιδική ηλικία»), ούτε να τους δώσουμε όσα στερήθηκαν από τους γονείς τους. Ο μύθος που θέλει την αγάπη και την επιμονή να αλλάζουν έναν άνθρωπο είναι απλά μύθος. Θα πρέπει ο ίδιος να θέλει να αλλάξει, και αν το θελήσει πραγματικά, να κάνει ο ίδιος δουλειά με τον εαυτό του. Από συντρόφους μέχρι φιλίες, αν βλέπεις ότι «δεν τραβάει», απλά let it go, που λέει και η Έλσα στο Frozen.

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

2. Σου κάνει κακό; Σταμάτα να το θρέφεις

Σε συνέχεια του προηγούμενου αξιώματος, το να πάρεις απόφαση να αφήσεις έναν άνθρωπο να βγει από τη ζωή σου ή να φύγεις εσύ ο ίδιος δεν απαιτεί μεγαλόστομες ανακοινώσεις και σκηνές. Το να παραθέσεις στον άλλον τους λόγους που δεν θα συνεχίσεις να είσαι δίπλα του, είναι σα να του βάζεις όρους και όρια για να είναι. Και αυτό, όταν ο άλλος δεν είναι έτοιμος ακόμη ή πολύ απλά δεν έχει την ικανότητα, προσθέτει ένα τεράστιο βάρος σε εκείνον και μία λανθασμένη αίσθηση προσμονής σε εσένα. Τι κάνεις; Απλά σταματάς να θρέφεις τη σχέση. Σταματάς να εμφανίζεσαι, να παίρνεις τηλέφωνο, να κυνηγάς. Και το αφήνεις να ξεφτίσει, να φθαρεί, μέχρι να γίνει ανάμνηση.

3. Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα

Στην πραγματικότητα, δεν είναι. Όσο είμαστε μικρότεροι, τόσο πιο μεγεθυμένα είναι τα πάντα στο μυαλό μας, ενώ όσο μετράμε χρόνια στην πλάτη μας ξέρουμε πια πώς να διαχειριστούμε την ενέργειά μας και πώς να διοχετεύσουμε την αγωνία μας, ανάλογα με τη σημαντικότητα μιας κατάστασης.

Σκεφτείτε το: Σε έναν εικοσάχρονο μοιάζει αστείο το δράμα που ζει ένα τρίχρονο που έχασε για πέντε λεπτά το κουκλάκι του. Με τον ίδιο τρόπο, στον πενηντάχρονο εαυτό μου μοιάζει αστείο το «δράμα» της εικοσάχρονης Ελένης που δεν έβρισκε πουθενά την μπλούζα που ήθελε στο νούμερό της. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της, αλλά καλό είναι να τα βλέπουμε όλα με μία προοπτική, από μία απόσταση.

4. Έχεις χρόνο για άπειρα νέα ξεκινήματα στη ζωή σου

Δεν πέρασες στο πανεπιστήμιο την πρώτη χρονιά; Δεν πειράζει! Πόση σημασία θα έχει όταν πια θα είσαι σαράντα ετών αυτός ο ένας έξτρα χρόνος που αφιέρωσες στις εξετάσεις; Δεν πέρασες ούτε τη δεύτερη χρονιά; Και πάλι δεν πειράζει. Στη ζωή σου θα ανακαλύψεις ότι υπάρχει χώρος και χρόνος για όσα νέα ξεκινήματα θέλεις κι έχεις τη δύναμη να κάνεις.

Θέλεις στα σαράντα σου να σπουδάσεις ψυχολογία; Στα σαρανταπέντε σου θα είσαι ψυχολόγος. Θέλεις στα πενήντα σου να χωρίσεις και να αλλάξεις ζωή; Στα εβδομήντα σου θα έχεις ήδη ζήσει είκοσι χρόνια από τη νέα σου πραγματικότητα, που τώρα μοιάζει με μακρινό όνειρο. Θέλεις στα σαράντα σου να γίνεις αθλητής; Μπορείς! Ξέρεις πόσα πρωταθλήματα υπάρχουν για ποικίλες ηλικιακές ομάδες;

5. Ποτέ δεν είναι αργά να φύγεις από μία σχέση

Όταν ήμουν μικρή, πίστευα ότι από τη στιγμή που έχω πει «ναι» σε κάποιον, θα πρέπει να μείνω σταθερή κι ακλόνητη στη δέσμευσή μου για πάντα. Μεγαλώνοντας, βρέθηκα παντρεμένη και με ένα παιδί στα 26 μου. Μου πήρε πολύ κουράγιο και ψυχικό σθένος να λήξω τη σχέση που, όχι μόνο δεν με γέμιζε, αλλά ένιωθα ότι με φθείρει ανεπανόρθωτα. Κι ας είχα ένα παιδί, από το οποίο θα στερούσα τον μπαμπά του.

Τότε είναι που κατάλαβα ότι ανά πάσα στιγμή μπορώ και έχω την επιλογή να φύγω, όποτε αισθανθώ ότι θέλω. Με τον σύντροφό μου είμαστε μαζί εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, αλλά αυτή η ελευθερία που νιώθω, ότι μπορώ να ανοίξω την πόρτα και να φύγω όποτε θέλω χωρίς να με κρατάνε πίσω παιδιά, σπίτι, δάνεια, υποχρεώσεις, με κάνει να παραμένω αυθεντικά εδώ.

6. Οι γονείς σου δεν θα είναι για πάντα εδώ

Η φυσική ροή της ζωής μάς φέρνει αντιμέτωπους κάποια στιγμή με την απώλεια των γονιών μας. Ο μπαμπάς σου δεν θα είναι για πάντα εδώ να σου κάνει τα φορολογικά, η μαμά σου δεν θα απαντήσει κάποια μέρα το τηλέφωνο όταν θα χρειάζεσαι μία γρήγορη και ουσιαστική συμβουλή. Αυτό που θα έλεγα στον εικοσάχρονο εαυτό μου είναι να αναλάβει από νωρίς την ευθύνη όσων έχει αφήσει στα χέρια των γονιών μου, να τους ζητήσω να μου μάθουν αντί να μου προσφέρουν δεκανίκια, και να κρατήσω τη σχέση μόνο για τα έξτρα της δωράκια: Την τρυφερότητα, τις συζητήσεις, την άνευ όρων αγάπη.

Πέρυσι έχασα τον μπαμπά μου, και πολύ γρήγορα συνειδητοποίησα ότι κανείς πια στον κόσμο, δεν με αγαπάει όπως εκείνος. Πρόλαβα όμως να πάρω όλη την αγάπη που είχε για μένα, να την κάνω δική μου και να συνεχίσω σήμερα να πορεύομαι με αυτήν. Το μυστικό είναι να θυμάσαι ότι οι στιγμές με τους γονείς μας, ακόμη και οι καθημερινές, είναι πολύτιμες.

7. Κλείνω με κάτι πιο ανάλαφρο, αλλά πολύ ουσιαστικό: Σταμάτα τις δίαιτες

Σταμάτα να ζυγίζεσαι, σταμάτα να μετράς και να κρίνεις το σώμα και το πρόσωπό σου με τα standards της εποχής σου. Αντί να πολεμάς τον εαυτό σου, δες τα καλά του σημεία και τόνισέ τα. Κανείς δεν σε κρίνει όσο αυστηρά κρίνεις εσύ τον εαυτό σου. Άρχισε να γυμνάζεσαι από νωρίς, για να έχεις μία ζωή μεγάλη, καλή και ποιοτική. Αντί για αδύνατος, γίνε δυνατός. Και αντί για συγκρίσιμη μονάδα, γίνε ο αυθεντικός εαυτός σου.