RESTART, REFRESH, RECHARGE: Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ

Όπως έχει πει ο Beckett, «Τι κι αν προσπάθησες; Τι κι αν απέτυχες; Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα».

Σε πιεστικές περιόδους της ζωής μας υπερισχύει το άγχος, ο φόβος, η στενοχώρια, ο θυμός, η λύπη, η αίσθηση του αβοήθητου, το αίσθημα της μοναξιάς.

Τότε, αδυνατούμε να σκεφτούμε αντικειμενικά και να βρούμε λύσεις. Αδυνατούμε να εκλογικεύσουμε και να εστιάσουμε σε αυτό που πραγματικά μας ενοχλεί ή μας δυσχεραίνει.

Σε αυτές τις περιόδους, λοιπόν, πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας και να μας βοηθήσουμε για να βρούμε μια λύση, η οποία θα μας κινητοποιήσει και θα μας απεγκλωβίσει από τον φόβο.

Η δημιουργία μικρών σλόγκαν ή η χρήση ρήσεων και αποφθεγμάτων θα μπορούσε να λειτουργήσει συμπληρωματικά στη διαχείριση του άγχους και στην προσπάθεια της αυτοβελτίωσης και της αυτοεξέλιξής μας.

Κάπως έτσι, φτάνουμε στο ξανά. Είναι το πρόθεμα re- στα αγγλικά. Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια, όμως για κάποιον λόγο, που μάλλον δεν μπορώ να εξηγήσω, χρησιμοποιώ το re- πολύ συχνά, θεωρώντας ότι έχει, ή μάλλον κρύβει μια ισχυρή δυναμική.

Γιατί όμως re-; Γιατί ξανά;

Γιατί οι άνθρωποι συχνά παραλύουμε από το φόβο μας και από σκέψεις.

Γιατί συχνά εγκλωβιζόμαστε μέσα σε καταστάσεις που μας μουδιάζουν και μας κάνουν να αμφισβητούμε τον εαυτό μας και τη δυναμική μας.

Γιατί ξεχνάμε όλα όσα έχουμε καταφέρει και εστιάζουμε στις αποτυχίες, στις απορρίψεις μας, σε όλα όσα μας πλήγωσαν, σε όλα όσα πενθήσαμε, σε όλα όσα μας έκαναν να κλάψουμε, σε όλα όσα μας έκαναν να έρθουμε αντιμέτωποι ή αντιμέτωπες με μύχιους φόβους μας.

Έτσι, εγκλωβιζόμαστε στην πραγματικότητα με μια επιλεκτική προσοχή, γιατί εκείνη τη στιγμή έχουμε αποκλείσει από τη σκέψη και τη μνήμη μας όλες τις επιτυχίες μας. Όλες τις στιγμές που τα καταφέραμε, όλες τις στιγμές που μας είπαν μπράβο, όλες τις στιγμές που μας έκαναν να χαμογελάσουμε.

Χριστίνα Αβδίκου

Re-, λοιπόν, σαν ένας μηχανισμός, σαν μία τεχνική. Re- γιατί θα πρέπει να μάθουμε να κινητοποιούμε τον εαυτό μας και να αντιμετωπίζουμε το σκοτάδι μας.

Re-, γιατί θα πρέπει να μάθουμε να εφευρίσκουμε τεχνικές που να μας βοηθούν να νιώθουμε καλύτερα.

Re-, γιατί θα πρέπει να χρησιμοποιούμε μικρά σλόγκαν αυτo-κινητοποίησης, όπως θα συμβουλεύαμε τον καλύτερο μας φίλο να κάνει.

Έξι λέξεις από Re-

Restart: επανεκκίνηση. Να ξαναρχίζεις, να προσπαθείς κάθε φορά και καλύτερα, να μην τα παρατάς.

Reflect: αντανάκλαση. Αν κάνεις self-reflection ακόμα καλύτερα, γιατί θα είναι ένα εξαιρετικό μέσο αυτοβοήθειας. Ουσιαστικά, θα μάθεις να σε παρατηρείς και να σε γνωρίζεις καλύτερα.

Reset: να επαναφέρεις ή και να μηδενίζεις τις καταστάσεις, μαθαίνοντας να μην φοβάσαι να βάζεις τελεία.

Recharge: να επαναφορτίζεσαι, χρησιμοποιώντας τρόπους που θα είναι μοναδικοί για εσένα και θα σε βοηθάνε να αντιμετωπίζεις την αγχογόνα καθημερινότητα.

Refresh: να ανανεώνεις, να αναζωογονείς και να φροντίζεις εσένα. Δεν είναι εγωισμός, είναι αυτοφροντίδα.

Reconnect: να επανασυνδέεσαι με το περιβάλλον και με την καθημερινότητα που μπορεί να σε αγχώνει, αφού πρώτα έχεις πάρει λίγο χρόνο για σένα. Γιατί όλοι έχουμε το δικαίωμα να νιώσουμε κουρασμένοι.

Ταυτόχρονα με το re-, να υπενθυμίζεις πάντα τη ρήση του μοναδικού Samuel Beckett:

Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.

Σε ελεύθερη μετάφραση, θα το είχα στο μυαλό μου εξής:

Τι κι αν προσπάθησες; Τι κι αν απέτυχες; Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα.

Γιατί, αν το καλοσκεφτείς, ακόμα και η αποτυχία είναι δείγμα ότι προσπάθησες.

Η Ελένη Σολταρίδου είναι ψυχολόγος, M.Sc., Υποψήφια Διδάκτωρ Ιατρικής, εξειδικευμένη στη Γνωσιακή και στη Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία.