ΠΩΣ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙΣ ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΥ ΣΕ ΣΕΝΑ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΧΑΡΑ

Η Γιορτή της Μητέρας είναι μια μέρα γεμάτη αγάπη και τρυφερότητα για πάρα πολύ κόσμο. Όπως όμως συμβαίνει με όλες τις γιορτές, κάποιοι έχουν τους λόγους τους να νιώθουν θλίψη. Τι μπορείς να κάνεις αν αυτό συμβαίνει σε σένα;

Η Γιορτή της Μητέρας είναι μια μεγάλη γιορτή. Μια γιορτή που μας γεμίζει με αισθήματα αγάπης και τρυφερότητας, με χαμόγελα. Δεν είναι όμως όλες οι γιορτές χαρούμενες για όλους, ούτε τις περιμένουμε όλοι με λαχτάρα.

Το ίδιο συμβαίνει με τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και τις διακοπές: δεν είναι πάντα χαρούμενες μέρες για όλους. Υπάρχουν άνθρωποι που τις περιμένουν με λαχτάρα και άλλοι που θα προτιμούσαν να μην υπήρχαν. Άνθρωποι που ανυπομονούν για την έλευσή τους και άνθρωποι που φοβούνται και βιώνουν πολύ έντονα αισθήματα πένθους, εγκατάλειψης, απόρριψης, θλίψης, απώλειας ή μοναξιάς.

Μια γιορτή ως θλιβερή υπενθύμιση

Έτσι και η Γιορτή της Μητέρας. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τη μητέρα τους, που μπορεί να την έχουν χάσει ή να τη βλέπουν να νοσεί. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με τη μητέρα τους, άνθρωποι που η μητέρα τους τους απέρριψε και άλλοι που η βιολογική τους μητέρα τους άφησε. Υπάρχουν κι εκείνοι που η μητέρα τους μπορεί να ζει, αλλά να θεωρούν τη σχέση τους μαζί της τοξική ή ανύπαρκτη.

Και βέβαια, υπάρχουν γυναίκες που θα ήθελαν να βιώσουν τη μητρότητα αλλά δεν μπορούν, για παθολογικούς λόγους. Και γυναίκες που τη βίωσαν αλλά βίωσαν στη συνέχεια την απώλεια, χάνοντας τα παιδιά τους.

iStock

Η γιορτή της μητέρας για κάποιους είναι μία υπενθύμιση αυτού που χάσαμε, αυτού που δεν έχουμε, αυτού που θα θέλαμε να έχουμε, αυτού που μας πονάει και ίσως δεν θα σταματήσει ποτέ να μας πονάει.

Δες διαφορετικά την έννοια της γιορτής

Πέρα από τον πόνο, θα μπορούσε να υπάρξει και ένας εναλλακτικός τρόπος σκέψης. Ο πόνος μπορεί πάντα να μας συνοδεύει, ίσως όμως να μην του δώσουμε τόσο μεγάλη έκταση, ώστε να μας κυριεύσει.

Ας σκεφτούμε λοιπόν την έννοια της γιορτής με διαφορετικό τρόπο. Αν πονάς αυτή τη μέρα γιατί δεν έχεις τη μητέρα σου, σκέψου πως μια μαμά που μας αγαπάει ή που μας αγάπησε πάντα θα μας συντροφεύει με έναν μοναδικό τρόπο. Πάντα θα είναι μέσα μας, πάντα θα είναι σύμμαχός μας, πάντα θα είναι στη σκέψη και στην καρδιά μας, ακόμα και αν δεν είναι ουσιαστικά δίπλα μας.

Αν πονάς αυτή τη μέρα, να θυμάσαι πάντα ότι με αυτά που μας έδωσε, μας βοήθησε να γίνουμε αυτό που είμαστε. Εξάλλου, χωρίς το παρελθόν δεν θα υπήρχε το παρόν μας. Άρα, χωρίς εκείνην ουσιαστικά δεν θα μπορούσαμε να είμαστε όπως είμαστε σήμερα.

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ.

Αλλά ακόμα και μια μαμά που μας προκάλεσε πόνο και θλίψη, πάλι μας έχει βοηθήσει… Ίσως για να χτίσουμε μέσα μας αυτό που δεν θα θέλαμε να γίνουμε. Ίσως γιατί μας έχει βοηθήσει να ανακαλύψουμε στοιχεία του εαυτού μας κρυμμένα μέσα μας, την εσωτερική μας δύναμη. Ίσως γιατί μας έχει βοηθήσει μέσα από την αναζήτηση των προσωπικών μας ισορροπιών να συνειδητοποιήσουμε συμπεριφορές που δεν θα θέλαμε να οικειοποιηθούμε ή να κάνουμε.

Η αξία της συμφιλίωσης

Αν ανήκεις σε αυτούς που εγκλωβίζονται σε ερωτήματα που ξεκινούν με το «γιατί», όπως γιατί να συμπεριφέρθηκε έτσι και γιατί να έτυχε σε σένα, πρέπει να συμφιλιωθείς με τη σκέψη ότι κάποια ερωτήματα δεν θα μπορέσουν ποτέ να απαντηθούν με τρόπο που να μας ικανοποιεί ή να τον καταλαβαίνουμε.

Μην τις φοβάσαι τις γιορτές. Μην λυπάσαι όταν έρχονται και μην ζεις μέσα στις άμυνές σου για να τις αντέξεις. Δεν χρειάζεται οι ανοχές σου να αγγίξουν ή να ξεπεράσουν τα όρια των αντοχών σου.

Κι εσύ όμως, που ζεις μόνο για να περιμένεις την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή, τις διακοπές ή τις γιορτές, μήπως να σκεφτείς ότι με αυτό τον τρόπο αφήνεις αναξιοποίητες όλες τις υπόλοιπες μέρες;

Οι σχέσεις είναι πολύτιμες ακόμα και με αυτούς που δεν είναι στη ζωή μας. Γιατί είναι μαθήματα ζωής. Και τη Ζωή πρέπει να τη γράφουμε με Ζ κεφαλαίο.

Η Ελένη Σολταρίδου είναι ψυχολόγος, MSc, εξειδικευμένη στη διαχείριση των αγχωδών διαταραχών και στη γνωσιακή ψυχοθεραπεία.