ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
Γιατί έχουμε ενοχές που αφήνουμε τη δουλειά όταν πάμε διακοπές; Γιατί μπαίνουμε στον πειρασμό να τσεκάρουμε emails και είμαστε διαθέσιμοι για συναδέλφους ή/και πελάτες; Όποια κι αν είναι η απάντηση, το θέμα είναι ότι οι διακοπές είναι πολύτιμες και πρέπει να τις διαφυλάξεις.
Έχει συμβεί σε πολλούς από εμάς: Πήραμε άδεια από τη δουλειά, φύγαμε για διακοπές και υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας –ή και στον σύντροφο, την οικογένεια, την παρέα μας– ότι δεν θα ελέγξουμε τα επαγγελματικά μας emails. Κρατηθήκαμε όμως μέχρι το τέλος των διακοπών ή μήπως τελικά υποκύψαμε και ανοίξαμε τον λογαριασμό μας, για να βρούμε βέβαια σωρεία αδιάβαστων μηνυμάτων να μας περιμένουν;
Αν υποπέσαμε σε αυτήν την εκτός γραφείου αμαρτία, σίγουρα το μετανιώσαμε. Βρεθήκαμε μπροστά σε δεκάδες ή και εκατοντάδες emails, στα οποία είναι πολύ δύσκολο να καταφέρουμε να απαντήσουμε, χωρίς να χάσουμε πολύτιμο χρόνο από τις διακοπές, την ηρεμία μας, τη διασκέδασή μας. Αν μπούμε στη διαδικασία να το κάνουμε, προφανώς στερούμε από τον εαυτό μας και όσους είναι μαζί μας την ευκαιρία να αφήσουμε για λίγο πίσω τη δουλειά και να ξεκουραστούμε, να χαλαρώσουμε, να ξεχαστούμε.
Τι φταίει; Κυρίως οι ενοχές. Η σκέψη μας λειτουργεί περίπου ως εξής:
- Πώς θα αφήσω όλες αυτές τις εκκρεμότητες;
- Τι θα γίνουν οι πελάτες μου;
- Πώς θα τα καταφέρω να αντιμετωπίσω το χάος που θα με περιμένει όταν θα επιστρέψω στο γραφείο;
- Πόσο καιρό θα μου πάρει μέχρι να καλύψω το κενό των λίγων ημερών που έλειψα;
- Τι θα λένε για μένα οι συνάδελφοι που τους επιβαρύνω τόσο πολύ;
Νιώθουμε ότι κάνουμε κάτι κακό, κάτι που δεν δικαιούμαστε, σαν μαθητές που πήγαν στο σχολείο αδιάβαστοι ή που έκαναν κοπάνα… Και δεν είμαστε οι μόνοι.
Οι ενοχές για τη δουλειά
Αν νομίζουμε ότι είμαστε οι μόνοι που νιώθουμε έτσι, σαν να μας έχουν κάνει χάρη που κάνουμε διακοπές ή σαν να πήγαμε ένα ταξίδι εις βάρος όλων των άλλων, κάνουμε λάθος. Έρευνες δείχνουν ότι τα 2/3 των ανθρώπων που είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι ή ελεύθεροι επαγγελματίες τείνουν να ασχολούνται σε κάποιο βαθμό με τη δουλειά στη διάρκεια των διακοπών τους. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με παράγοντες όπως ότι έχουμε συνηθίσει να αφιερώνουμε πάρα πολλές ώρες στη δουλειά, με αποτέλεσμα να έχει γίνει ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μας, έχουμε πολλές υποχρεώσεις γιατί πιθανώς δουλεύουμε σε μία υποστελεχωμένη εταιρεία, ή ακόμα φοβόμαστε μήπως χάσουμε τη δουλειά μας.
Βέβαια, η ευθύνη δεν είναι αποκλειστικά δική μας. Η πίεση από συναδέλφους, προϊσταμένους, πελάτες κ.λπ. συνεχίζεται ακόμα και στις λίγες ημέρες ή εβδομάδες των διακοπών μας. Σπάνια υπάρχει σεβασμός σε αυτόν τον αναγκαίο προσωπικό χρόνο ξεκούρασης. Μπορεί να μας τηλεφωνούν, να μας ζητάνε μικρές εξυπηρετήσεις, διευκρινίσεις, να μας στέλνουν emails με διάφορα ζητήματα που πρέπει να επιλύσουμε ή και να μας ζητούν επιτακτικά να ελέγχουμε τα emails ή να απαντάμε σε επαγγελματικά τηλεφωνήματα, ακόμα και όταν είμαστε σε άδεια και εκτός γραφείου. Ως εκ τούτου, πολλοί επιλέγουμε ενώ κάνουμε διακοπές να παραμένουμε «καλωδιωμένοι» με την εργασία μας, ή μειώνουμε τις διακοπές μας ώστε να μη λείψουμε από το γραφείο μας και τις υποχρεώσεις μας.
Πώς θα ξεπεράσουμε τις ενοχές μας;
Θα πρέπει να θυμόμαστε συνεχώς ότι ο ελεύθερος χρόνος –είτε πρόκειται για διακοπές, είτε απλώς για ένα διάλειμμα από το γραφείο και την καθημερινότητά μας– είναι απαραίτητος για τη διατήρηση της υγιούς ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής που όλοι επιθυμούμε. Έχουμε μάθει να ασχολούμαστε συνεχώς με κάτι και ζούμε σε μια κουλτούρα που μας κάνει να επικεντρωνόμαστε στην πολυάσχολη εργασία παραμελώντας τις προσωπικές μας ανάγκες.
Όμως, η σωματική, πνευματική και συναισθηματική ξεκούραση δεν πρέπει να αποτελούν πολυτέλεια αλλά προτεραιότητα, καθώς το να βαδίζουμε περισσότερο προς την επαγγελματική εξουθένωση είναι τελικά επιζήμιο όχι μόνο για εμάς αλλά και για τα αφεντικά μας. Είναι σημαντικό τόσο εμείς οι ίδιοι όσο και οι εργοδότες μας, οι συνάδελφοι και οι πελάτες μας να θυμόμαστε ότι η ξεκούραση μπορεί να είναι παραγωγική.
Σε 20 χρόνια, οι μόνοι που θα θυμούνται ότι δουλεύαμε στη διάρκεια των διακοπών θα είναι τα παιδιά μας. Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, θα καταλάβουμε τη σημασία του να μη χάνουμε ευκαιρίες για να δημιουργήσουμε αναμνήσεις και να ζήσουμε εμπειρίες.
Ας το σκεφτούμε και ως εξής: Τι πραγματικά συμβαίνει όταν παίρνουμε άδεια; Υπάρχουν καταστάσεις ζωής ή θανάτου που δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν χωρίς εμάς; Αν η απάντηση είναι ότι ο κόσμος της εργασίας συνέχισε να γυρίζει ακόμα και χωρίς εμάς, πράγμα που είναι και το πιθανότερο, συνειδητοποιούμε γιατί πρέπει να αφιερώνουμε στις διακοπές μας τον ποιοτικό χρόνο που τους αξίζει χωρίς να έχουμε ενοχές.
Πώς θα κάνουμε διακοπές πιο ήσυχοι
Είναι σκόπιμο τις εβδομάδες που προηγούνται των διακοπών να βεβαιωθούμε ότι έχουμε ξεκαθαρίσει τις εκκρεμότητές μας, έχουμε ενημερώσει συναδέλφους, πελάτες κ.ά. ότι θα λείπουμε και πιθανώς να έχουμε ζητήσει από κάποιον συνάδελφο να αντιμετωπίσει θέματα με τα οποία συνήθως ασχολούμαστε εμείς.
Στη συνέχεια, είναι σκόπιμο να αφαιρέσουμε οποιεσδήποτε εφαρμογές εργασίας από το τηλέφωνό μας, ώστε να είναι λιγότερο πιθανό να ρίξουμε κρυφά μια ματιά ή και περισσότερες.
Τέλος, ας δείξουμε εμπιστοσύνη στους συναδέλφους μας να αντιμετωπίσουν τα όσα προκύψουν και, το κυριότερο, ας κατανοήσουμε τη σημασία των ορίων και της ικανότητας να βρισκόμαστε σε έναν χώρο και σε μία διαδικασία –των διακοπών στην προκειμένη περίπτωση– χωρίς να σκεφτόμαστε ό,τι έχουμε αφήσει πίσω.