ΤΟΞΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ Ή ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ; ΕΧΕΙΣ ΔΥΟ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Τοξικό περιβάλλον στη δουλειά ή στις σχέσεις; Πρώην επικεφαλής του Shaolin Temple αποκαλύπτει τις μόνες επιλογές που έχεις για να προστατεύσεις την ψυχική σου υγεία.

Την ημέρα που αποφάσισα να επιστρέψω στην ψυχοθεραπεία (έχοντας αποδεχθεί πως η δουλειά που είχα ήδη κάνει δεν ήταν ολοκληρωμένη, αφού ο εαυτός μου εξακολουθούσε να με βασανίζει), έθεσα ως προτεραιότητα την ανάγκη εξεύρεσης ενός τρόπου να συνεχίσω να υπάρχω σε ένα εργασιακό περιβάλλον που ήταν όχι απλά τοξικό, αλλά ο θρίαμβος της τοξικότητας.

Όχι γιατί δεν είχα κάπου αλλού να πάω, αλλά επειδή μου άρεσε η δουλειά μου. Δεν μου άρεσαν συμπεριφορές που θεωρώ ότι μετά τα 30 είναι επιλογές μας: επιλέγουμε αν θέλουμε να μας προσδιορίζουν εσαεί οι αμαρτίες των γονιών μας ή αν θα κάνουμε κάτι για να γίνουμε κύριοι της ζωής μας και να περάσουμε καλύτερα.

Η ψυχοθεραπεύτρια μου είπε σε εκείνη τη συνάντηση μια από τις ατάκες που κράτησα ως οδηγό για τη συνέχεια: «Προσπάθησε να καταλάβεις αν υπάρχει τρόπος να συνεχίσεις να υπάρχεις σε αυτήν τη συνθήκη, κάνοντας τις λιγότερες δυνατές εκπτώσεις στις αξίες σου».

Μου ξεκαθάρισε πως οι άλλοι δεν θα αλλάξουν ποτέ. Αν ήθελα να μείνω όπου ήμουν, χρειαζόταν να αλλάξω εγώ. Η εναλλακτική ήταν να συνεχίσω να γκρινιάζω, να τσακώνομαι, να χάνω ενέργεια και χρόνο σε μάταιες προσπάθειες να αντιληφθούν πράγματα που θεωρούσα ως δεδομένα ορισμένοι άνθρωποι που ξεκάθαρα δεν ήθελαν να καταλάβουν τίποτα εφόσον δεν τους βόλευε.

Εν τω μεταξύ, διαπίστωσα πως όσο έχανα εμένα, γινόμουν σαν αυτούς που κορόιδευα. Έπρεπε λοιπόν, να πάρω άμεσα δραστικά μέτρα. Μάντεψε ποια «κουρτίνα» διάλεξα. Ναι, ήταν αυτή της προστασίας της υγείας μου, μέσω της αλλαγής νοοτροπίας. Έκτοτε, δεν αναλώνομαι σε τσακωμούς, ούτε δίνω ενέργεια και χρόνο σε ανθρώπους που δεν με ενδιαφέρουν. Είναι πολύ διακριτά τα όρια μεταξύ της συνεργασίας και της φιλίας.

ΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ, ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΟ. ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΤΙΜΩ.

Βέβαια, άλλο να στα λέω εγώ όλα αυτά, και άλλο να τα λέει ο Shi Heng Yi, πρώην επικεφαλής του Shaolin Temple Europe, στη Γερμανία, και υπεύθυνος της σωματικής και ψυχικής δουλειάς με τους επισκέπτες και τους μαθητές του ναού.

«Το να προσπαθούμε να αλλάξουμε άλλους ανθρώπους ή τις εξωγενείς συνθήκες –τουλάχιστον για μένα– είναι αδύνατο. Δεν θα επένδυα χρόνο και προσπάθεια σε αυτό».

Τι θα έκανε, αν έπρεπε να συνυπάρξει με ανθρώπους με τους οποίους δεν μπορεί να επικοινωνήσει μεν, αλλά πρέπει να συνεργαστεί μαζί τους;

«Το πρώτο που θα προσπαθούσα να καταλάβω είναι αν θα μπορούσα να μείνω σε μια κατάσταση, στην οποία σίγουρα δεν θα άλλαζε κανένας από τους συνεργάτες μου. Πώς θα το καταλάβαινα; Θα προσπαθούσα να διαπιστώσω αν μπορώ να βρω έναν τρόπο να συνυπάρξω, να έχω μια ψυχική κατάσταση που δεν θα διέλυε την υγεία μου. Εάν σκέφτεστε πως αυτό είναι αδύνατο, σημαίνει ότι είστε ιδιαίτερα συνδεδεμένοι με τον περίγυρο και όσα μπορούν ή δεν μπορούν να κάνουν οι άλλοι.

»Οι επιλογές είναι δύο: Είτε αποφασίζετε να μείνετε και να δεχθείτε ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσετε όλα τα προβλήματα υγείας που θα προκύψουν αργά ή γρήγορα, είτε βάζετε προτεραιότητες, σκεπτόμενοι πως πρόκειται για τη ζωή σας, την οποία δεν ζείτε όπως φανταζόσασταν αν ξυπνάτε και κοιμάστε με αρνητικές ή ανθυγιεινές σκέψεις. Ως εκ τούτου, πρέπει να αλλάξετε το περιβάλλον σας».

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

Όταν επιλέγουμε να μένουμε σε ένα τοξικό περιβάλλον, σε μια συνθήκη που δεν μας αρέσει και σίγουρα δεν θα αλλάξει, συχνά δεν σταματάμε να γκρινιάζουμε και να φθείρουμε την ψυχική και σωματική μας υγεία. Δεν κάνουμε δηλαδή κάτι για να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Ο Shi Heng Yi, όμως, λέει ότι δεν υπάρχει τρίτη επιλογή: «Είτε αλλάζουμε τον εαυτό μας, είτε αλλάζουμε περιβάλλον».

Αν αποφασίσετε να αλλάξετε δουλειά, εξηγεί, «θα συναντήσετε και πάλι το ίδιο πρόβλημα. Γιατί; Επειδή δεν είναι οι άλλοι το πρόβλημα, αλλά κάτι μέσα σας το οποίο δεν σας επιτρέπει να επιλύσετε τις εσωτερικές προκλήσεις.

»ΟΛΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ Ο,ΤΙ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΜΑΣ.

»Οφείλουμε να ρωτήσουμε τον εαυτό μας τι είναι αυτό που έχουμε μέσα μας που προκαλεί αυτή την σύγκρουση, αυτή την πρόκληση. Η αποστολή μας είναι να βρούμε την απάντησή μας. Μόλις τη βρούμε, νιώθουμε πως έχει δημιουργηθεί κάτι πολύτιμο. Η αλήθεια είναι πως αυτός δεν είναι ο πιο εύκολος ή ο πιο συνήθης τρόπος που ακολουθούν οι άνθρωποι.

»Υπάρχει μια ρήση που αναφέρει πως πρέπει να προσέχουμε τις σκέψεις μας γιατί γίνονται λέξεις, να προσέχουμε τις λέξεις γιατί διαμορφώνουν τις ενέργειές μας, και να προσέχουμε τις ενέργειές μας γιατί σχηματίζουν τις συνήθειες που στη συνέχεια φτιάχνουν τον χαρακτήρα μας. Και οφείλουμε να προσέχουμε τι χαρακτήρα καλλιεργούμε, γιατί διαμορφώνει τη μοίρα μας. Yπάρχει μια αλυσίδα αιτίου και αιτιατού, με τις σκέψεις να γίνονται χαρακτήρας και, τελικά, ό,τι ζούμε στο μέλλον».