Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Ονομάζεται Διαταραχή Αποφυγής/Περιοριστικής Πρόσληψης Τροφής ή πιο σύντομα «ARFID» και η διάγνωσή της γίνεται κυρίως στην παιδική ηλικία. Χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενδιαφέροντος για το φαγητό, όμως διαφέρει από τη νευρική ανορεξία.

Οι διατροφικές διαταραχές αφορούν γυναίκες και άντρες. Η αντιμετώπισή τους δεν είναι εύκολη υπόθεση και οι μαρτυρίες ανθρώπων που πάλεψαν (ή παλεύουν ακόμα) με αυτές το επιβεβαιώνουν. Μερικές από τις πιο γνωστές διατροφικές διαταραχές είναι η νευρική ανορεξία, η υπερφαγία και η νευρική βουλιμία. Σε αυτές έρχεται να προστεθεί και μια παλιά διαταραχή που έχει όμως ένα –σχετικά– νέο όνομα: ARFID, από το Avoidant/Restrictive Food Intake Disorder.

Στα ελληνικά λέγεται Διαταραχή Αποφυγής/Περιοριστικής Πρόσληψης Τροφής και χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενδιαφέροντος για το φαγητό ή/και απέχθεια για ορισμένες μυρωδιές, γεύσεις και υφές.

«ARFID»: Ένας σχετικά νέος κλινικός όρος

Η Διαταραχή Αποφυγής/Περιοριστικής Πρόσληψης Τροφής εισήχθη στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5) το 2013, αντικαθιστώντας τον όρο «διαταραχή σίτισης της βρεφικής και πρώιμης παιδικής ηλικίας», μια διάγνωση που προηγουμένως αφορούσε παιδιά κάτω των 7 ετών, σύμφωνα με τον ιστότοπο Healthline που παρέχει πληροφορίες για την υγεία.

Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από «τον περιορισμό της επαρκούς διατροφικής πρόσληψης, που οδηγεί σε σημαντική απώλεια βάρους ή σε αποτυχία επίτευξης της αναμενόμενης ανάπτυξης, σημαντική διατροφική ανεπάρκεια, εξάρτηση από εντερική σίτιση ή συμπληρώματα διατροφής από το στόμα και/ή έντονη διαταραχή της ψυχοκοινωνικής λειτουργίας». Τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για μια διαταραχή πιο συχνή στα βρέφη και στα παιδιά, με ορισμένες περιπτώσεις να επιμένουν στην ενήλικη ζωή.

Επίσης, ρίχνοντας μια ματιά στους αριθμούς, βλέπουμε τις εκτιμήσεις των ειδικών ως προς τη συχνότητα εμφάνισης της διαταραχής: περίπου το 3,2% του γενικού πληθυσμού πάσχει από αυτή. Με μια γρήγορη αναζήτηση στο Facebook διαπιστώνουμε, ακόμη, ότι έχουν δημιουργηθεί αρκετές σχετικές ομάδες από ανθρώπους που πάσχουν οι ίδιοι ή κάποιος φίλος, συγγενής ή σύντροφός τους από τη συγκεκριμένη διατροφική διαταραχή, με τη μεγαλύτερη ομάδα να αριθμεί 18.000 μέλη.

iStock

Τα πιο κοινά συμπτώματα

Σύμφωνα με στοιχεία των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών, της βασικής υπηρεσίας των ΗΠΑ που είναι υπεύθυνη για την έρευνα στη δημόσια υγεία, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

1. πολύ λίγες ποσότητες ή είδη τροφών που καταναλώνονται,
2. έλλειψη όρεξης ή ενδιαφέροντος για το φαγητό,
3. δραματική απώλεια βάρους,
4. αναστατωμένο στομάχι, κοιλιακό άλγος ή άλλα γαστρεντερικά προβλήματα χωρίς άλλη γνωστή αιτία,
5. λίγες προτιμώμενες τροφές που σιγά σιγά περιορίζονται ακόμη περισσότερο.

Η κατάσταση της Διαταραχής Αποφυγής/Περιοριστικής Πρόσληψης Τροφής διαφέρει από τη νευρική ανορεξία, αν και φαινομενικά οι δύο διαταραχές παρουσιάζουν ομοιότητες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η διάγνωση της νευρικής ανορεξίας βασίζεται στην παρατήρηση του ακραίου περιορισμού της πρόσληψης τροφής και του φόβου αύξησης του βάρους. Αντίθετα, όταν κάποιος πάσχει από «ARFID» δεν φοβάται μην παχύνει αλλά ούτε και επιθυμεί έντονα να δείχνει αδύνατος/-η.

iStock

Η αιτία παραμένει άγνωστη

Σήμερα, οι ειδικοί δεν γνωρίζουν τι ακριβώς προκαλεί τη Διαταραχή Αποφυγής/Περιοριστικής Πρόσληψης Τροφής. Ορισμένοι πιστεύουν ότι τα άτομα που πάσχουν από αυτή μπορεί να έχουν ακραία ευαισθησία στη γεύση ή την υφή ή να έχουν βιώσει μια άσχημη εμπειρία με το φαγητό, όπως είναι ο πνιγμός, η οποία τους κάνει να φοβούνται ή να αγχώνονται για το φαγητό.

Επίσης, στους ανθρώπους που είναι πιθανό να διαγνωστούν με «ARFID», οι ειδικοί συμπεριλαμβάνουν παιδιά που δεν ξεπερνούν ποτέ το «επιλεκτικό φαγητό», άτομα με αυτισμό και ανθρώπους που πάσχουν από διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.

Βρείτε εδώ τα audio articles που είναι διαθέσιμα αυτή τη στιγμή.

Για να ακούτε τα άρθρα του OW που είναι διαθέσιμα σε ηχητική μορφή, μπορείτε να μας ακολουθήσετε σε Spotify και σε Apple Podcasts.