ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΑΝ ΚΟΨΕΙΣ ΤΗΝ ΓΚΡΙΝΙΑ

Μπορεί να έχεις δίκιο που γκρινιάζεις. Αν όμως δεις κάποια πράγματα διαφορετικά, ίσως καταλάβεις ότι η γκρίνια είναι το τελευταίο που χρειάζεσαι.

Έχεις σκεφτεί πόσο συχνά γκρινιάζουμε για όλα όσα δεν έχουμε; Έχεις σκεφτεί πόσο συχνά εστιάζουμε στους γρήγορους ρυθμούς της ζωής μας και μόνο; Συζητάμε πολύ για τη δουλειά μας, για τις εκκρεμότητες που έχουμε, για την ώρα που ξυπνάμε, για το διάβασμα των παιδιών, για το μαγείρεμα, για τα πλυντήρια, για τόσα άλλα που μας κυνηγάνε…

Έχεις σκεφτεί όμως ότι γκρινιάζοντας δεν αξιοποιούμε ένα σωρό πράγματα που είναι γύρω μας; Πράγματα που υπάρχουν ήδη στη ζωή μας ή που μπορούμε να βρούμε στην πόλη που μένουμε;

Σκέψου τα εξής:

• Εάν ζεις στην Αθήνα, μπορεί να γκρινιάζεις για την κίνηση στον Κηφισό ή για το πήξιμο στην Ποσειδώνος.
• Εάν ζεις στη Θεσσαλονίκη, μπορεί να γκρινιάζεις για την υγρασία ή για τον Βαρδάρη.
• Εάν ζεις σε ένα νησί, μπορεί να γκρινιάζεις ότι το καλοκαίρι έρχεται πολύ κόσμος ή ότι τον χειμώνα παραείναι ερημιά.

Όμως, τι χάνουμε αν διατηρήσουμε αυτή τη στάση ζωής; Στην πραγματικότητα, καταλήγουμε να χάνουμε στιγμές από την ίδια μας τη ζωή! Να ακυρώνουμε τις επιλογές μας. Να εστιάζουμε στις ζωές των άλλων και σε ό,τι ποστάρουν και νομίζουμε ότι η καθημερινότητά τους είναι τέλεια. Μήπως κατά κάποιο τρόπο φοράμε παρωπίδες;

iStock

Χορεύοντας στο Παρίσι

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στο Παρίσι είδα μία εικόνα που με ενθουσίασε: Τρία ζευγάρια έκαναν μαθήματα χορού δίπλα στο Σηκουάνα. Μα τι υπέροχο σκηνικό! Απολάμβαναν τα βήματα του χορού τους, σε ένα μέρος ειδυλλιακό. Τι τύχη!

Για να το δούμε, όμως, διαφορετικά: Αυτοί οι άνθρωποι επέλεξαν να κάνουν μάθημα χορού δίπλα στον Σηκουάνα. Επέλεξαν να μην κλειστούν σε ένα στούντιο χορού, ίσως και να φύγουν από τη δουλειά τους νωρίτερα, για να αφιερώσουν χρόνο στον εαυτό τους. Επέλεξαν στην πραγματικότητα να δημιουργήσουν ένα σκηνικό που να τους εμπνέει και να απολαύσουν το χόμπι τους, αυτό που τους εκτονώνει.

Αν για σένα κάτι τέτοιο μοιάζει ονειρικό, σκέψου ότι εξίσου ονειρικό μπορεί να φαντάζει σε έναν Γάλλο να περπατήσει στο λιμάνι των Χανίων, να διαβάσει σε ένα παγκάκι στην παραλία της Θεσσαλονίκης, να πιει καφέ στο Μικρολίμανο, να τρέξει στο Σέιχ Σου, να φάει πρωινό στα Ζαγοροχώρια.

Ξανασκέψου το (χωρίς γκρίνια)

Και κάπως έτσι κατέληξα να σκέφτομαι την αξία του mindset. Άσε την γκρίνια κατά μέρος και αξιοποίησε κάθε λεπτό της καθημερινότητάς σου!

Αν στο μυαλό σου έρχονται τα εμπόδια, σκέψου ότι τα περισσότερα –αν όχι όλα– μπορούμε να τα υπερνικήσουμε.

iStock

Να σου δώσω ένα παράδειγμα; Κοντά σε αυτά τα ζευγάρια που χόρευαν δίπλα στο Σηκουάνα, ακούγονταν κόρνες από αυτοκίνητα και φωνές ανθρώπων που μάλωναν. Όμως, οι χορευτές δεν τους έδιναν σημασία – γιατί επέλεξαν να μην τους δώσουν σημασία.

Αντί ν’ αρχίσουν την γκρίνια, επέλεξαν να εστιάσουν στην προτεραιότητά τους, που ήταν ο χορός, η εκτόνωση του άγχους τους, η υπέροχη στιγμή που ζούσαν…

Όπου και αν βρισκόμαστε, μπορούμε να γκρινιάζουμε για όσα δεν έχουμε ή για τα στραβά που μας συνέβησαν. Σκέψου όμως εναλλακτικά! Όπου και αν βρισκόμαστε, μπορούμε να επιλέξουμε πού θα εστιάσουμε την προσοχή μας.

Εστίασε σε όσα έχεις εκεί που ζεις και απόλαυσέ τα! Αξιοποίησε ό,τι υπάρχει γύρω σου, για να κάνεις καλύτερη την καθημερινότητά σου.

Μην αφήνεις στιγμή που να μην την αξιοποιείς και να μην την απολαμβάνεις! Άκου το σώμα σου, τα μηνύματα που σου στέλνει και μην αφήνεις το άγχος να σε καταβάλλει! Αλλά μην αφήνεις την γκρίνια να σε παρασύρει, γιατί δεν είναι φίλη σου.

Η Ελένη Σολταρίδου είναι ψυχολόγος, MSc, εξειδικευμένη στη διαχείριση των αγχωδών διαταραχών και στη γνωσιακή ψυχοθεραπεία.