ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΛΕΣ ΠΑΝΤΑ «ΝΑΙ»

Απλές συμβουλές για να σταματήσεις να είσαι ο τύπος που λέει πάντα «ναι», θέλοντας να ευχαριστεί όλους τους άλλους και ξεχνώντας το πιο σημαντικό: τον εαυτό σου.

Πολλά ακούγονται και γράφονται τελευταία για την κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που έχουν την τάση να ευχαριστούν τους άλλους, λέγοντας συνέχεια «ναι» στις επιθυμίες τους. Το να θες να είσαι ευχάριστος δεν είναι φυσικά κάτι κακό, ούτε καν κάτι μη φυσιολογικό ή παράξενο.

Το να γινόμαστε αρεστοί έχει γίνει κατά κάποιον τρόπο δεύτερη φύση μας, καθώς μας έχει βοηθήσει να επιβιώσουμε συλλογικά ως μέλη των ανθρώπινων κοινωνιών. Κανέναν δεν βοήθησε να είναι στην απέξω, σωστά;

Γεγονός. Πλην όμως, όταν η επιβίωση δεν εξαρτάται τόσο από την κοινότητα, όταν οι απαιτήσεις της καθημερινότητας είναι πολλές και έρχονται από παντού, το να μένεις προσκολλημένος σε μια τέτοια συνήθεια μπορεί να αποβεί εξαιρετικά επιβαρυντικό για τη δική σου υγεία.

Έχει παρατηρηθεί πως οι άνθρωποι που θέλουν να ευχαριστούν τους άλλους παραμελούν τις δικές τους ανάγκες συστηματικά, σαμποτάροντας άθελά τους την ψυχική τους υγεία και ανοίγοντας την πόρτα σε μια πιθανή κατάθλιψη.

Young woman contemplating at home iStock

Μάθε αν είσαι ο τύπος που λέει πάντα «ναι»

Αν σου συμβαίνουν τα παρακάτω, μάλλον ανήκεις κι εσύ σε αυτή την κατηγορία:

1. Ξεπερνάς συχνά τα όριά σου, καλύπτοντας τις ανάγκες όλων εκτός από τις δικές σου.
2. Θα προτιμούσες να απογοητεύσεις τον εαυτό σου πηγαίνοντας ενάντια σε αυτό που θες, παρά να απογοητεύσεις τους άλλους.
3. Αλλάζεις τα σχέδιά σου για να εξυπηρετήσεις τους άλλους.
4. Θυμώνεις με τον εαυτό σου, επειδή δεν μπορείς να τον υπερασπιστείς.
5. Συχνά αισθάνεσαι να μη ζεις τη ζωή που θες, με τους δικούς σου όρους.
6. Δυσκολεύεσαι να εκφραστείς όταν έχεις πληγωθεί από τις πράξεις άλλων ανθρώπων.
7. Ακούς τα εξωτερικά «πρέπει» αντί για τα εσωτερικά «θέλω».
8. Εκτιμάς τη στάση και την εμπειρία όλων των άλλων έναντι της δικής σου εσωτερικής σοφίας.

Βήμα #1: Ξεκίνα να αποδέχεσαι τον εαυτό σου και όχι να τον κρίνεις

Φαίνεται πως πολλές φορές ο τύπος του ανθρώπου που θέλει να ευχαριστεί τους άλλους είναι εκείνος που ως παιδί χρειάστηκε να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις των σημαντικών άλλων, ώστε να νιώσει αποδεκτός και αγαπητός. Δεν αποκλείεται λοιπόν εξαιτίας των αυστηρών κριτηρίων της οικογένειάς του να έχει αναπτύξει κι εκείνος μια στάση σκληρής αυτοκριτικής.

Το να αναγνωρίσεις τις δικές σου ανάγκες και να τις αγκαλιάσεις χωρίς να κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου είναι το πρώτο βήμα για την απενοχοποίηση που θα φέρει την επιθυμητή αλλαγή.

Βήμα #2: Φτιάξε μια σαφή εικόνα για το πού βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή

Μπορεί να είναι ένα σχεδιάγραμμα ή ένα αναλυτικό σημείωμα, οτιδήποτε σε βοηθήσει να σχηματοποιήσεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Φρόντισε να απαντήσεις σε ερωτήματα όπως:

• Ποιες σχέσεις με δυσαρεστούν ή με καταπιέζουν;
• Σε ποια σημεία καταπιέζω εγώ τον εαυτό μου προκειμένου να μην δυσαρεστήσω τους άλλους;
• Τι συναισθήματα μου προκαλεί αυτό;
• Ποιες είναι συνήθως οι δικές μου ανάγκες που καταπιέζω;
• Ποια από τα «πρέπει» μου είναι δικά μου και ποια των άλλων;
• Πόσο αυθεντικός/-ή αισθάνομαι στους διάφορους τομείς της ζωής μου;

iStock

Βήμα #3: Κοίτα προσεκτικά τις απαντήσεις σου

Η διαδικασία μπορεί να σου πάρει αρκετές μέρες. Ο στόχος είναι να διαβάσεις προσεκτικά όσα έγραψες και να προσπαθήσεις να οραματιστείς πώς θα ήθελες να αλλάξουν. Ψάχνεις την απάντηση στο ερώτημα: Εάν δεν ήμουν ο τύπος που θέλει να ευχαριστεί πάντα τους άλλους, παραμελώντας τις δικές του ανάγκες, τι θα έκανα, τι θα σκεφτόμουν και πώς θα ένιωθα;

Βήμα #4: Εντόπισε το σημείο εκκίνησης μιας νέας στάσης που σου φαίνεται πιο οικείο

Πρέπει να γίνεις πρακτικός/-ή. Διάλεξε έναν τομέα, από τον οποίο σου φαίνεται πιο εύκολο να ξεκινήσεις. Τα όρια είναι συνήθως μια καλή αρχή. Σημείωσε δηλώσεις όπως:

• Αν μου ζητηθεί να κάνω κάτι που δεν μπορώ, τότε θα σεβαστώ τον εαυτό μου και θα αρνηθώ ευγενικά.
• Αν παρατηρήσω ότι παραμελώ τις ανάγκες μου, τότε θα εκφράσω τις προτιμήσεις μου.

Δημιούργησε 3 σύνολα δηλώσεων που μπορείς να εφαρμόσεις στην πράξη.

Βήμα #5: Εξασκήσου στην πράξη με επανάληψη

Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι, διότι απαιτεί από σένα να κάνεις πράξη όσα έγραψες παραπάνω. Χωρίς αυστηρή κριτική, ξεκίνα τα βήματά σου και φρόντιζε να επαναλαμβάνεις τη στάση σου και να επιβραβεύεις τον εαυτό σου.

Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθούν νέες συνάψεις στον εγκέφαλο και θα αρχίσεις να συνηθίζεις σε κάτι... άλλο από αυτό που ήξερες. Μην ξεχάσεις να δώσεις χρόνο σε σένα.

Βήμα #6: Γύρνα πίσω στη μεγάλη εικόνα

Δες πάλι τι πέτυχες στον τομέα που επέλεξες και ασχολήσου με έναν άλλο. Για παράδειγμα τα «πρέπει» των άλλων και πώς να τα αποτινάξεις. Δεν είναι ήδη αρκετά τα δικά σου; (Εδώ πρέπει να πεις «ναι»).

«Η διαδικασία χρειάζεται χρόνο, υπομονή και επιείκεια» υπογραμμίζει η σύμβουλος Maria Sosa, ειδική σε θέματα σχέσεων, που δίνει τις παραπάνω συμβουλές.