ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΑΝ ΕΧΕΙ ΑΓΧΟΣ

Τις περισσότερες φορές προσπαθούμε να απαλλάξουμε και τον εαυτό μας και τα παιδιά μας από το άγχος με το να χαλαρώσουμε. Η ηρεμία όμως δεν είναι το αντίθετο του άγχους.

Υπάρχουν δύο μάλλον χαζές συμβουλές που ακούσαμε πολύ, ειδικά όταν ήμασταν παιδιά, αναφορικά με το άγχος. Η πρώτη είναι το: «Μην αγχώνεσαι. Πάρε βαθιές ανάσες. Ηρέμησε». Η δεύτερη το: «Όλα θα πάνε καλά». Ίσως όμως αυτή η δεύτερη συμβουλή να μην είναι τόσο κακή, αν τη σκεφτούμε προσεκτικά. Ίσως κρύβει μέσα της το αληθινό αντίθετο του άγχους.

Και γιατί έχει σημασία να βρούμε το αντίθετο του άγχους; Μα επειδή δουλεύοντας με κάποιους τρόπους για να το κατακτήσουμε, μπορούμε πράγματι να μειώσουμε το άγχος. Σύμφωνα λοιπόν με τους ειδικούς, το αντίθετο του άγχους δεν είναι η χαλάρωση, η ηρεμία. Μπορεί οι βαθιές ανάσες να βοηθούν περιστασιακά, δεν βοηθούν όμως ουσιαστικά.

Η ανασφάλεια γεννάει άγχος

Για να βρεις το αντίθετο του άγχους, πρέπει να κοιτάξεις λίγο πιο προσεκτικά μέσα του, να εντοπίσεις τι είναι αυτό που το δημιουργεί. Και τότε θα συμφωνήσεις ότι είναι η ανασφάλεια. Έτσι λοιπόν το αντίθετο του άγχους δεν είναι αυτό που οι περισσότεροι νομίζουμε, αλλά η εμπιστοσύνη.

Η εμπιστοσύνη στους άλλους, στον εαυτό μας, στη ροή των πραγμάτων, στο καλό. Η εμπιστοσύνη είναι αυτή που βοηθάει το αίσθημα της ασφάλειας να εδραιωθεί. Και τότε παύουμε να νιώθουμε άγχος.

iStock

Το άγχος πηγάζει από το άγνωστο, που είναι τρομακτικό - ειδικά για τα μικρά παιδιά - και μπορεί να πυροδοτήσει την αίσθηση του αδιέξοδου. Όταν αγχώνεται κανείς νιώθει αβοήθητος ή μπορεί να γίνει και εξαρτώμενος από την επιβεβαίωση των άλλων.

Η εμπιστοσύνη από την άλλη, βασίζεται στη γνώση και τις ικανότητες. Σκεφτείτε το συναίσθημα που έχετε όταν γνωρίζετε κάτι και μπορείτε να βασιστείτε σε αυτή τη γνώση σας ή στους άλλους ή στον ίδιο σας τον εαυτό. Είναι ένα συναίσθημα ασφάλειας. Αυτό είναι το αντίθετο του άγχους.

Βοηθώντας τα παιδιά να νιώσουν εμπιστοσύνη

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να χτίσουν αυτό το αίσθημα της εμπιστοσύνης και της συνεπακόλουθης ασφάλειας; Με τις παύσεις. Αυτό εξηγεί η parent coach Dr Siggie Cohen, αλλά νομίζω ότι η πρακτική της μπορεί να είναι ιδιαίτερα βοηθητική για όλους, ανεξάρτητα από το αν έχουν ή όχι παιδιά.

Μην βιάζεστε να απαντήσετε στις αγωνιώδεις ερωτήσεις των παιδιών σας. Μην βιάζεστε να τα καθησυχάσετε και να καλύψετε κάθε κενό αγωνίας τους. Κάντε μερικές παύσεις προτού τους απαντήσετε. Θα σας βοηθήσουν κι εσάς να ηρεμήσετε από την αυτόματη «ανάφλεξη» που συχνά παθαίνετε, όταν βλέπετε το παιδί σας αναστατωμένο.

• Παύση προτού απαντήσετε: «Σε ακούω. Βλέπω ότι είσαι αναστατωμένος/η».
• Παύση για να «καθρεφτιστεί»: «Κι εγώ αγχώνομαι μερικές φορές».
• Παύση για να κάνετε το παιδί να εμπλακεί: «Μπορείς να μου πεις περισσότερα για το πώς αισθάνεσαι;».
• Παύση για να κάνετε το παιδί να ανασύρει τις δικές του ικανότητες να ηρεμήσει: «Αναρωτιέμαι, εσύ τι νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις; Τι θα ήθελες να κάνεις;».
• Παύση για να το ενθαρρύνετε να αναλάβει δράση: «Ας το σκεφτούμε λίγο. Είμαι σίγουρος/η ότι κάτι μπορείς να κάνεις ή να κάνουμε».

Unsplash Jordan Whitt

Μια γονεϊκή φωνή εμπιστοσύνης

Η γενική αίσθηση που πρέπει να προκύπτει είναι αυτή της ηρεμίας. Πρέπει να νιώθετε κι εσείς σίγουροι για την αίσια έκβαση των πραγμάτων, να δείχνετε εμπιστοσύνη.

Δεν είναι βέβαια πάντα εύκολο, ειδικά όταν μία κατάσταση αγχώνει πρώτα εμάς τους γονείς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν θα πρέπει να πούμε ψέματα, αλλά σίγουρα θα πρέπει να κάνουμε παύσεις και να προσπαθήσουμε να αντλήσουμε μέσα μας εμπιστοσύνη.

Υπό αυτή την έννοια, η συμβουλή «όλα καλά θα πάνε» που έλεγαν οι δικές μας μαμάδες, ίσως να μην ήταν τόσο κακή. Διότι αν την έλεγαν με σιγουριά και βεβαιότητα, είναι αυτά που εισπράξαμε.

Ίσως λοιπόν μερικές φορές να χρειαζόμαστε πρώτα εμείς οι ίδιοι μια διαβεβαίωση ότι όλα θα πάνε καλά, για να τη μεταφέρουμε στα παιδιά μας. Μόνο που τώρα θα πρέπει να γίνουμε και η δική μας καθησυχαστική, γονεϊκή φωνή.