5 ΣΗΜΑΔΙΑ ΟΤΙ ΤΣΑΚΩΝΕΣΑΙ ΑΝΩΡΙΜΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΟΥ

Αναρωτιέσαι αν τσακώνεστε ανώριμα; Τις περισσότερες φορές οι καβγάδες με το σύντροφό μας κρύβουν πολλή ανωριμότητα. Να πώς θα το καταλάβεις και θα μπορέσεις να το διορθώσεις, σύμφωνα με μια ψυχοθεραπεύτρια.

Οι τσακωμοί με έτερον ήμισυ είναι μια δύσκολη πίστα, με πολλά παρακλάδια. Στους περισσότερους αυτοί οι τσακωμοί βγάζουν τον χειρότερο εαυτό τους. Είναι σα να ξεπηδάνε από μέσα μας όλα τα καταπιεσμένα επιθετικά συναισθήματα που ψάχνουν τρόπο να εκδηλωθούν και τελικά να μας καταστήσουν νικητές σε κάποιου είδους πόλεμο.

Πολλές φορές, ακούμε να μιλάμε για ανώριμες συμπεριφορές στις σχέσεις. Πολλές φορές, όταν η μάχη έχει καταλαγιάσει, μπορεί να προσπαθείς κι εσύ να διακρίνεις πού έφταιξες και ποια ήταν η δική σου ανώριμη συμπεριφορά – αν και συνήθως εστιάζεις στην ανωριμότητα του/της συντρόφου σου.

Η Dr. Manahil Riaz, ψυχοθεραπεύτρια με εμπειρία στη συμβουλευτική γάμου και έδρα το Τέξας των ΗΠΑ, μας δίνει 5 πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς όλοι μας μπορεί να καβγαδίζουμε ανώριμα, αλλά και τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιωθούμε.

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

1. Κατηγορείς τον άλλο

Όταν κάτι συμβαίνει και δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι έχουμε συμβάλει με τον τρόπο μας, συνηθίζουμε να κατηγορούμε τον άλλο. Εστιάζουμε στις πράξεις και τα λόγια του, τι είπε, τι δεν είπε και τι εννοούσε, στον τόνο της φωνής, πολλές φορές και στις προθέσεις του. Του λέμε ότι οι επιλογές του ευθύνονται για την παρούσα κατάσταση.

Πρόκειται για μια ανώριμη συμπεριφορά, καθώς δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα (είναι τα δικά μας συμπεράσματα), αλλά ούτε δίνει πάσα σε μια πιθανή επίλυση των διαφορών. Ένας ώριμος άνθρωπος είναι σε θέση να αναγνωρίσει ότι μία κατάσταση προκύπτει από τις συμπεριφορές όλων των εμπλεκόμενων.

Ανεξαρτήτως από το τι έχει συμβεί, έχετε συμβάλει και οι δύο με κάποιον τρόπο σε αυτό. Μπορείς να κάνεις μια ώριμη συζήτηση, μόνο όταν είσαι πρόθυμος/η να αναλάβεις πλήρως την ευθύνη των πράξεών σου.

2. Το παίρνεις προσωπικά

Στη βάση των περισσότερων τσακωμών, υπάρχει η εξής δυσλειτουργία: ο ένας αποδίδει το φταίξιμο στις επιλογές του άλλου, που με τη σειρά του, προσπαθεί να πείσει ότι δεν είχε καμία τέτοια πρόθεση.

Για παράδειγμα, ο σύντροφός σου χαζεύει στον καναπέ και τελικά αργεί να ετοιμαστεί για να πάτε στο πάρτι των φίλων σας. Τότε, εσύ τον κατηγορείς ότι οι επιλογές του έχουν σαν αποτέλεσμα να φανείς εσύ ασυνεπής. Εκείνος, πάλι, προσπαθεί να σε πείσει ότι δεν είχε καμία τέτοια πρόθεση. Πού καταλήγετε; Πουθενά. Απλώς τσακώνεστε.

Η ανώριμη εκδοχή του εαυτού μας έχει την τάση να βρίσκει δικαιολογίες για τις πράξεις μας. Χρειάζεται ωριμότητα για να μπεις στη θέση του άλλου και να αναγνωρίσεις πώς ακριβώς οι επιλογές σου τον επηρεάζουν.

3. Αποστασιοποιείσαι συναισθηματικά

Το να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας μας κάνει να νιώθουμε ευάλωτοι και οι άνθρωποι έχουμε την τάση να μην εκδηλώνουμε την ευαλωτότητα. Συχνά μάλιστα προσπαθούμε να κρύψουμε τα συναισθήματά μας από τον/τη σύντροφό μας ή να απομακρυνθούμε όταν νιώθουμε συναισθηματικά ευάλωτοι. Θες ορισμένα παραδείγματα;

• Εστιάζεις στο αποτέλεσμα και όχι στο τι οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα.
• Νιώθεις σα να μην ξέρεις κι εσύ τι αισθάνεσαι.
• Συμπεριφέρεσαι σκληρά, σα να είσαι από πέτρα.

Όταν τσακωνόμαστε, το εγγενές σύστημα απόκρισης στην απειλή που διαθέτουμε ως ανθρώπινα όντα προσπαθεί να μας πείσει ότι ο/η σύντροφός μας είναι μια απειλή για εμάς. Χρειάζεται μεγάλη ωριμότητα για να νιώσεις ασφαλής μέσα στη σχέση, να πιστέψεις στην αγάπη που σας δένει ως κάτι πιο δυνατό, ώστε να αφεθείς να δείξεις ότι είσαι ευάλωτος/η.

Στην αρχή θα έχεις την αίσθηση ότι εκτίθεσαι σε μια μεγαλύτερη απειλή, αλλά με τον χρόνο θα δεις ότι η ώριμη έκθεση των συναισθημάτων μας δημιουργεί μεγαλύτερη σύνδεση με το άλλο άτομο.

4. Γίνεσαι κυριαρχικός/ή

Όταν ο σύντροφός μας προσπαθεί να μας κάνει να δούμε κάτι που είτε δεν θέλουμε, είτε δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε, έχουμε την τάση να περνάμε στην άμυνα, θεωρώντας ότι μας επιτίθεται. Ως αποτέλεσμα, προσπαθούμε να πάρουμε τον έλεγχο της κουβέντας. Τι κάνουμε τότε;

• Υπερβάλλουμε.
• Προσπαθούμε να τον/την καθησυχάσουμε.
• Υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας.
• Προσπαθούμε να δείξουμε «σωστοί».

Όταν γινόμαστε κυριαρχικοί, στην πραγματικότητα δημιουργούμε μια αντιπαράθεση και έτσι αποσπάμε την προσοχή από το φλέγον ζήτημα, το οποίο δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε. Αντιθέτως, η ωριμότητα σε καθιστά ικανό/ή να διακρίνεις την αλήθεια και το όφελος όσων σου λένε, ανεξάρτητα από τον τρόπο που σου το λένε.

5. Μιλάς με ασάφειες

Όταν τσακωνόμαστε, μια ασυνείδητη αντίδραση είναι να θεωρούμε τον άλλο αναξιόπιστο. Υποσυνείδητα αναζητούμε όλους τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούμε ή δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο. Ένας από τους τρόπους με τον οποίο «χτίζουμε» τη δυσπιστία είναι οι ασάφειες. Λέμε τότε πράγματα όπως:

• Μπορούμε να το συζητήσουμε κάποια άλλη ώρα;
• Είμαι πιεσμένος/η με διάφορα αυτή τη στιγμή.
• Θα το κάνω οπωσδήποτε (χωρίς να λέμε όμως πότε ή να διευκρινίζουμε τι ακριβώς θα κάνουμε).

Στην πραγματικότητα, με αυτή τη συμπεριφορά κάνουμε τον άλλο να μη μας εμπιστεύεται. Όταν γινόμαστε συγκεκριμένοι κάθε φορά που διαφωνούμε με τον/τη σύντροφό μας, ανοίγουμε τον δρόμο για να εξελιχθούμε και οι δύο, καθώς επιτρέπουμε να ακουστούν πληροφορίες που θα μας ωφελήσουν.