5 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΕΝΘΕΙ

Μια δημοσιογράφος που έχασε πρόσφατα τον άνδρα της, συγκεντρώνει τις πέντε φράσεις που δεν θέλει να ακούσει κάποιος που έχει πένθος και τις μοιράζεται μαζί μας.

Πιθανόν στη διάρκεια της ζωής σου να έχεις βρεθεί και στις δύο θέσεις. Και σε αυτήν του ανθρώπου που βιώνει ένα δύσκολο πένθος και σε αυτήν του ατόμου που θέλει να παρηγορήσει κάποιον άλλον που πενθεί.

Όταν έχεις χάσει κάποιον δικό σου, ακόμη και τα πιο ευγενικά, παρηγορητικά λόγια μπορεί να ακούγονται λάθος, να σε θυμώνουν ή να σου προκαλούν αναστάτωση. Από την άλλη, όταν βρίσκεσαι κοντά σε κάποιον φίλο που πενθεί, θέλεις να τον κάνεις να νιώσει ότι είσαι δίπλα του, να τον ανακουφίσεις από τον πόνο του, να τον παρηγορήσεις. Συχνά όμως δεν βρίσκεις τις λέξεις, ή ακόμη χειρότερα, λες τα λάθος πράγματα.

Η Alisyn Camerota δημοσιογράφος, συγγραφέας και ρεπόρτερ του CNN στη Νέα Υόρκη, το καλοκαίρι έχασε τον άνδρα από καρκίνο στο πάγκρεας. Είχαν ζήσει μαζί 21 χρόνια και είχαν τρία παιδιά. Με αφορμή τον θάνατο του συζύγου της, σε άρθρο της συγκέντρωσε τις 5 φράσεις που δεν πρέπει κανείς να πει σε κάποιον που πενθεί.

Αν και η Camerota αναγνωρίζει πως το πένθος είναι κάτι εντελώς προσωπικό που δεν χωράει «συνταγές», εκείνη μιλώντας με τα παιδιά της αλλά και με γνωστούς που βίωσαν και αυτοί τον χαμό κάποιου δικού τους αγαπημένου προσώπου, συγκέντρωσε τις φράσεις εκείνες που δεν θέλουν καθόλου να ακούν οι άνθρωποι που έχουν πένθος.

#1 «Πώς είσαι;»

Η Camerota δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο βαριά και δύσκολη στην απάντησή της θα ήταν μια τόσο απλή ερώτηση όπως το «πώς είσαι;» Όπως εξηγεί, όταν βρίσκεσαι σε πένθος η διάθεσή σου έχει συνεχείς μεταπτώσεις, οπότε όταν δέχεσαι μια τέτοια ερώτηση στην πραγματικότητα δεν μπορείς να την απαντήσεις και αυτό σου δημιουργεί επιπλέον διανοητικό και ψυχολογικό βάρος και μια δυσάρεστη αίσθηση αναστάτωσης.

#2 «Πώς μπορώ να βοηθήσω;»

Μια τόσο ευγενική ερώτηση ακόμη και από καλοπροαίρετους φίλους μπορεί να δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα σε αυτόν που πενθεί. Όταν κάνουμε αυτήν την ερώτηση  σε έναν άνθρωπο που πενθεί είναι σαν να του ζητάμε να αντλήσει από την ήδη λιγοστή ενέργειά του για να μας καθοδηγήσει στο τι πρέπει να κάνουμε για να νιώσει καλύτερα, πράγμα άλλωστε που δεν γνωρίζει ούτε ο ίδιος.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Camerota, ήταν οι φίλοι και γνωστοί που δεν έκαναν ερωτήσεις αυτοί που βοήθησαν περισσότερο. Η γειτόνισσα που άφησε ένα πυρέξ με λαζάνια και ένα μπουκέτο λουλούδια στην πόρτα ή αυτή που χτύπησε το κουδούνι και χωρίς να πει τίποτα κατευθύνθηκε στον νεροχύτη και έπλυνε όλα τα πιάτα. Εκείνο το πρωινό που καθώς άνοιγε εξαντλημένη το ψυγείο για να δει τι θα βρει για να φτιάξει για πρωινό στα παιδιά της, άκουσε το κουδούνι και παρέλαβε δύο τσάντες γεμάτες bagels, καφέδες και ζεστές σοκολάτες που της είχαν στείλει οι συνάδελφοί της από το γραφείο.

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

#3 «Ούτε που μπορώ να φανταστώ τι περνάς»

Πρόκειται για μια μάλλον ατυχή επιλογή λέξεων στην περίπτωση του πένθους. Σίγουρα και εσύ έχεις βιώσει τον χαμό κάποιου δικού σου ανθρώπου και αν δεν το έχεις βιώσει ο ίδιος σίγουρα το έχεις δει να συμβαίνει στο περιβάλλον σου, το έχεις διαβάσει σε ένα βιβλίο ή το έχεις δει σε ταινία. Αντί να χρησιμοποιήσεις αυτή τη φράση και να κάνεις το αγαπημένο σου πρόσωπο που πενθεί να νιώσει μόνο και απομονωμένο στη θλίψη του, καλύτερα προσπάθησε να ανακαλέσεις κάποια στιγμή που ένιωσες με παρόμοιο τρόπο για να τη μοιραστείς μαζί του και να το κάνεις να νιώσει το αίσθημα της σύνδεσης και της κοινής ανθρώπινης εμπειρίας.

#4 «Είναι τόσο άδικο»

Όποιος έχει μετρήσει κάποιες δεκαετίες στην ενήλικη ζωή του, ξέρει πως η ζωή δεν είναι δίκαιη και πως όλα δεν συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Όπως θα έλεγε κάθε σύμβουλος ψυχικής υγείας ή ψυχοθεραπευτής, ο φαύλος κύκλος ερωτήσεων και φράσεων όπως «γιατί εγώ» ή «αυτό που μου συμβαίνει δεν μου αξίζει» δεν έχουν απάντηση και δεν οδηγούν πουθενά. Αντί να ωθείς τον φίλο που πενθεί σε τέτοιες δυσάρεστες και αντιπαραγωγικές σκέψεις, βοήθησε τον στο να αποδεχτεί την πραγματικότητα και να την αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

#5 «Θα ήθελα να ήμουν κοντά σου, να σε έκανα μια αγκαλιά»

Κάθε φορά που έρχεσαι απρόσκλητος με δάκρυα στα μάτια σε έναν φίλο που πενθεί, τον επιβαρύνεις με έξτρα θλίψη, υπενθυμίζοντάς του την απώλειά του για ακόμη μια φορά ή αναγκάζοντάς τον να επιστρατεύσει ενέργεια και λόγια που δεν έχει για να σε παρηγορήσει. Όταν αποφασίσεις να επικοινωνήσεις ή να επισκεφτείς έναν φίλο που έχει πένθος, φρόντισε να έχεις την καλύτερη διάθεση και τα πιο αστεία και ευτράπελα περιστατικά να του διηγηθείς. Ανάλαβε να είσαι εσύ αυτός/αυτή που θα κάνεις τον φίλο σου να γελάσει και να ξεχαστεί.