ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ ΣΟΥ

Πώς λειτουργεί ένα κατοικίδιο ως «ασπίδα» για τις νοητικές λειτουργίες του ιδιοκτήτη του; Και ποιοι ωφελούνται περισσότερο, όσοι έχουν σκύλο ή όσοι έχουν γάτα;

Αν αρχίσω να γράφω πώς ένα κατοικίδιο μπορεί να κάνει καλύτερη τη ζωή σας, θα τελειώσω αύριο. Βέβαια, βασική προϋπόθεση για να λάβεις τα πολλά που έχουν να προσφέρουν τα ζώα είναι να έχεις φτάσει στη φάση της ύπαρξης σου που έχεις μάθει να εκτιμάς, ανεξάρτητα από το αν είναι όσα προβλέπει η «κοινωνία».

Σημαντικό, επίσης, είναι να είσαι έτοιμος/έτοιμη να δώσεις ό,τι χρειάζονται αυτές οι ψυχές για να είναι καλά. Αρχής γενομένης από τη φροντίδα και τον ουσιαστικό χρόνο σου, μετά ό,τι άλλο προκύψει.

Είναι ευθύνη ανάλογη με την ανατροφή όποιας άλλης ψυχής έχεις στην οικογένεια σου. Επειδή όμως τα κατοικίδια δεν μπορούν να μιλήσουν, χρειάζεται να προσέχεις λίγο περισσότερο, ώστε να αναγνωρίσεις σημάδια ενδεχόμενης ασθένειας ή άλλου προβλήματος υγείας.

Τώρα που είπα τα βασικά και τα έβγαλα από μέσα μου, πάμε σε ένα ακόμα πράγμα που μας προσφέρουν τα ζώα μας, βάσει ανακάλυψης που έκανε μια πρόσφατη μελέτη. Μια ανάλυση, λοιπόν, δεδομένων από διαχρονική μελέτη ηλικιωμένων ενηλίκων αποκάλυψε ότι οι κηδεμόνες γατών και σκύλων τείνουν να βιώνουν πιο αργή γνωστική έκπτωση από τους ανθρώπους που δεν έχουν κατοικίδια. Αυτή η διαφορά παρέμεινε ακόμη και μετά τον έλεγχο της ηλικίας και των συνθηκών υγείας.

iStock

Τα ζητούμενα της μελέτης για όσους έχουν κατοικίδια

Η συγγραφέας της μελέτης, Erika Friedmann, και οι συνεργάτες της θέλησαν να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ της κηδεμονίας κατοικίδιων ζώων και των αλλαγών στη γνωστική λειτουργία των ηλικιωμένων ενηλίκων που κατοικούν σε μια κοινότητα, για διάστημα από 1 έως 13 χρόνια. Ήθελαν να δουν:

1. Εάν οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων αντιμετωπίζουν μια πιο αργή επιδείνωση των γνωστικών λειτουργιών.
2. Αν υπάρχει διαφορά μεταξύ όσων έχουν γάτα ή σκύλο.
3. Αν οι βόλτες με τους σκύλους μπορεί να οδηγήσουν σε βραδύτερη γνωστική έκπτωση.

Ανέλυσαν δεδομένα από τη Baltimore Longitudinal Study of Aging, τη μακροβιότερη επιστημονική μελέτη για την ανθρώπινη γήρανση στις ΗΠΑ (άρχισε το 1958).

Οι ερευνητές προχώρησαν σε συλλογή δεδομένων από συμμετέχοντες σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η συλλογή αυτών που ήταν νεαρής ηλικίας γινόταν κάθε 4 χρόνια. Των κηδεμόνων από 80 ετών και πάνω γινόταν ετησίως. Τα δεδομένα περιλάμβαναν αποτελέσματα από μια σειρά γνωστικών τεστ που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των επισκέψεων.

Επιλέχθηκαν για αξιολόγηση δεδομένα από συμμετέχοντες ηλικίας 50 ετών και άνω που είχαν ολοκληρώσει την πρώτη αξιολόγηση αλληλεπίδρασή τους με κατοικίδια και είχαν τουλάχιστον δύο γνωστικές αξιολογήσεις (έκαναν τεστ σχετικά με τη γνωστική τους λειτουργία) εντός δέκα ετών πριν από τον Μάρτιο 2020.

iStock

Τι αποκάλυψαν τα στοιχεία

Στην αρχή της μελέτης, η κηδεμονία κατοικίδιων ζώων δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ αυτών που δεν είχαν γνωστική έκπτωση κι εκείνων που είχαν (είχαν διαγνωστεί, για παράδειγμα, με άνοια). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γνωστικές λειτουργίες μειώθηκαν για όλους τους συμμετέχοντες καθώς μεγάλωναν. Η μείωση ήταν πιο αργή σε όσους είχαν κατοικίδια ζώα σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν.

Αυτή η επιβραδυνόμενη πτώση ήταν εμφανής σε ορισμένα, αλλά όχι σε όλα τα γνωστικά τεστ που χρησιμοποιήθηκαν. Κάτι που υποδηλώνει ότι μπορεί να σχετίζεται με συγκεκριμένες γνωστικές λειτουργίες.

Επιπλέον, οι γνωστικές λειτουργίες που επιδεινώθηκαν πιο αργά έδειξαν κάποιες παραλλαγές μεταξύ των ιδιοκτητών γάτας και σκύλου. Εξετάζοντας αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες σκύλων, εκείνοι που ανέφεραν ότι έκαναν βόλτα τα σκυλιά τους παρουσίασαν πιο αργή γνωστική έκπτωση σε σύγκριση με εκείνους που δεν το έκαναν.

«Η τρέχουσα μελέτη παρέχει σημαντικά διαχρονικά στοιχεία για τη συμβολή της ιδιοκτησίας κατοικίδιων ζώων στη διατήρηση της γνωστικής λειτουργίας σε γενικά υγιείς ηλικιωμένους ενήλικες», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης.

«Η μνήμη, η εκτελεστική λειτουργία, η γλωσσική λειτουργία, η ψυχοκινητική ταχύτητα και η ταχύτητα επεξεργασίας επιδεινώθηκαν λιγότερο σε μια δεκαετία μεταξύ των ιδιοκτητών κατοικίδιων ζώων, από ό,τι μεταξύ των μη ιδιοκτητών. Οι ιδιοκτήτες γατών παρουσίασαν μικρότερη επιδείνωση στη μνήμη και τη γλωσσική λειτουργία. Το περπάτημα σκύλου συνδέθηκε επίσης με βραδύτερη επιδείνωση της γνωστικής λειτουργίας».