ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ: ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΘΕΙΣ BURNOUT

Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τα προβλήματα που προκύπτουν από την τηλεργασία;

Η τηλεργασία ήρθε για να μείνει. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται να επιθυμούν πάνω από τα ¾ των εργαζομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προτιμούν να συνεχίσουν την εξ αποστάσεως απασχόληση (έστω και περιστασιακά) και μετά τη λήξη των περιοριστικών μέτρων λόγω πανδημίας. Σύμφωνα με στοιχεία του Eurofound, του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας, οι περισσότεροι δηλώνουν ότι η εμπειρία υπήρξε θετική για αυτούς.

Αν και τα προβλήματα που προκύπτουν από τη συγκεκριμένη μορφή εργασίας δεν είναι ούτε λίγα ούτε ασήμαντα, υπάρχουν τρόποι να τα διαχειριστούμε. Τι μπορούμε να κάνουμε για να προσαρμοστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα στα νέα δεδομένα;

1. Τηλεργασία δεν σημαίνει… πιτζάμες

Δεν χρειάζεται να φορέσουμε τα καλά μας. Το να βγάλουμε, όμως, τις πιτζάμες και να βάλουμε κανονικά ρούχα λειτουργεί ως ένδειξη ότι ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε και να μπούμε σε mood εργασίας. Στην ουσία, η απλή αυτή αλλαγή βοηθά στη διαμόρφωση ενός ορίου ανάμεσα στη δουλειά και στο σπίτι.

Το ίδιο ισχύει και για άλλες πρωινές (ή βραδινές) ρουτίνες, όπως το να βουρτσίζουμε τα μαλλιά μας, να πλένουμε τα δόντια μας ή ακόμη και να βαφόμαστε (αν συνηθίζαμε να το κάνουμε). Εξάλλου, το ότι εργαζόμαστε από το σπίτι δεν σημαίνει ότι κανείς δεν θα μας δει.

ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ, ΑΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΝΑ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ.

2. Διαμορφώνουμε κατάλληλα τον χώρο μας

Όταν πηγαίνουμε σε γραφείο, ο διαχωρισμός μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής γίνεται μέσω της φυσικής απόστασης. Ανάλογο διαχωρισμό θέλουμε να δημιουργήσουμε και όταν δουλεύουμε από το σπίτι.

Εάν μπορούμε, διαμορφώνουμε κατάλληλα ένα από τα δωμάτια του σπιτιού, ώστε να είμαστε απομονωμένοι από τη φασαρία και τους περισπασμούς. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, προσπαθούμε να ορίσουμε μια περιοχή εργασίας, στην οποία θα έχουμε τουλάχιστον ένα γραφείο. Η «είσοδος» στον χώρο αυτό θα σηματοδοτεί την έναρξη του ωραρίου μας και η «έξοδος» τη λήξη του.

Είναι, επίσης, σημαντικό τα εργαλεία της δουλειάς μας να βρίσκονται συγκεντρωμένα στον χώρο αυτό και να μην είναι σκόρπια σε όλο το σπίτι. Μπορεί να μας αρέσει να μετακινούμαστε από το γραφείο στον καναπέ και από εκεί στο κρεβάτι, αλλά έτσι ο διαχωρισμός μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής γίνεται δυσκολότερος.

3. Δεν ξεχνάμε κάποιες συνήθειες

Ο χρόνος που περνάμε στις συγκοινωνίες ή στο αυτοκίνητο, πηγαίνοντας στην εργασία μας ή επιστρέφοντας από αυτήν, μας δίνει τη δυνατότητα να προετοιμαστούμε νοητικά και ψυχολογικά για τη δουλειά ή για τη ζωή στο σπίτι. Το γεγονός ότι με την τηλεργασία καταργείται η μετακίνηση αυτή δεν σημαίνει ότι δεν χρειαζόμαστε αντίστοιχες ρουτίνες, που θα μας εισάγουν στις ίδιες καταστάσεις. Αν, π.χ., μέσα στο τρένο ακούγαμε μουσική, μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και τώρα, βάζοντας λίγο ραδιόφωνο στο σπίτι. Στο «σχόλασμα» μπορούμε να παίξουμε λίγο με το κατοικίδιό μας ή να πάμε έναν περίπατο, ώστε να αποσυμπιεστούμε και να δώσουμε στον εγκέφαλό μας χρόνο να κάνει reset.

4. Βάζουμε πρόγραμμα στην τηλεργασία

Η διατήρηση ενός ημερήσιου προγράμματος είναι σημαντική για τη μείωση του στρες και την αύξηση των επιπέδων ενέργειάς μας. Έχοντας καταγράψει σε μια λίστα τις υποχρεώσεις μας, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας και να βάλουμε προτεραιότητες. Επιπλέον, όταν πια είμαστε έτοιμοι να… κατεβάσουμε ρολά, η ολοκλήρωση κάθε εργασίας που βρίσκεται στη λίστα αυτή δημιουργεί μια αίσθηση ικανοποίησης.

Η πανδημία εγκαινίασε μια νέα εποχή βιντεοκλήσεων και τηλεδιασκέψεων, με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε εξαντλημένοι από τις ατέλειωτες συναντήσεις μέσω Zoom, Google Meet και Skype. Όποτε είναι εφικτό, ας επιλέγουμε να μιλάμε στο τηλέφωνο και ταυτόχρονα να κινούμαστε. Η απλή αυτή πρακτική μας βοηθά να εκτονωθούμε και μοιάζει περισσότερο με μια συνομιλία στο γραφείο.

Ελένη Καστρινογιάννη

5. Συνεννοούμαστε με τους συνεργάτες και την οικογένειά μας

«Είναι απαραίτητο να ορίζουμε –στο μέτρο του εφικτού– ένα ανώτατο όριο χρόνου εργασίας, το οποίο θα γνωστοποιούμε στους συνεργάτες μας. Η συστηματική επικοινωνία και ενημέρωση όλων των εμπλεκομένων είναι σημαντική για να περιοριστούν τα προβλήματα και οι εντάσεις που δημιουργούνται σε συνθήκες τηλεργασίας», λέει ο Μάνος Παυλάκης εκπαιδευτής/σύμβουλος σε θέματα HR. Εάν, για παράδειγμα, έχουμε οικογενειακές υποχρεώσεις και είμαστε πιο παραγωγικοί τις ώρες που οι άλλοι στο σπίτι κοιμούνται, αυτό είναι κάτι που πρέπει να επικοινωνήσουμε στον προϊστάμενο και τους συναδέλφους μας.

«Αξιοποιούμε το θετικό “όχι”. Πώς; Ξεκινάμε αιτιολογώντας γιατί κάτι δεν είναι εφικτό να γίνει και στη συνέχεια προσφέρουμε μια εναλλακτική. Έτσι, βάζουμε μικρά όρια που βελτιώνουν την καθημερινότητά μας».

Εξίσου σημαντική είναι η επικοινωνία των αναγκών μας με την οικογένειά μας. Θα χρειαστεί να τους ενημερώνουμε για το πρόγραμμά μας, ώστε να γνωρίζουν πότε μπορεί κάποιος να μας διακόψει. Εάν έχουμε μικρά παιδιά, πιθανότατα θα χρειαστεί να τους εξηγήσουμε ότι εργαζόμαστε και δεν μπορούμε να παίξουμε μαζί τους. Παράλληλα, θα πρέπει να βρούμε δραστηριότητες που θα τα κρατήσουν απασχολημένα.

ΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΡΚΩΣ «ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΙ» ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΚΟΠΩΣΗ.

6. Κάνουμε διάλειμμα

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε στο σπίτι και μπορούμε να εργαζόμαστε 24/7 δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνουμε. Το να είμαστε διαρκώς «συνδεδεμένοι» και παρόντες, επηρεάζει την ψυχική μας υγεία και οδηγεί σε εργασιακή κόπωση. Ο χρόνος για διαλείμματα είναι σημαντικός για τη διαχείριση του άγχους και την παραγωγικότητά μας. Καλό είναι ανά τακτά διαστήματα να αφήνουμε για λίγο την οθόνη και το κινητό. Έτσι, δίνουμε στον εαυτό μας χρόνο να εστιάσει κάπου αλλού και να επιστρέψει ξεκούραστος και πιο συγκεντρωμένος στην εργασία του.

Η εξ αποστάσεως εργασία δεν είναι εύκολη όταν διαρκεί πολύ. Οι παραπάνω στρατηγικές μπορούν σε έναν βαθμό να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας, να περιορίσουν το άγχος και να βελτιώσουν τη διάθεσή μας. Αν και δεν μπορούμε να ελέγξουμε όσα συμβαίνουν στη ζωή μας, ας ορίσουμε τουλάχιστον το πώς θα τα διαχειριστούμε. «Η βαθιά κατανόηση είναι βασική προϋπόθεση για να κινηθούμε ομαλά στις νέες συνθήκες. Πρέπει να καταλάβουμε ότι όλοι βρισκόμαστε στην ίδια βάρκα», καταλήγει ο κ. Παυλάκης.