ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΩΝ ΣΗΜΕΡΑ;

Χρησιμοποιούμε εφαρμογές γνωριμιών για να γνωρίσουμε πιθανούς συντρόφους. Ή μήπως τα πράγματα στον κόσμο των dating apps δεν είναι αυτό που φανταζόμαστε;

Στον 21ο αιώνα, το dating έχει αλλάξει μορφή. Από τις γνωριμίες σε μπαρ και τις αναπάντεχες συναντήσεις σε πάρτι, περάσαμε στην εποχή των εφαρμογών και των swipe left και right. Όμως, όπως σχολιάζουν ερευνήτριες σε podcast του ιστότοπου The Conversation, η τάση αυτή φαίνεται να κάνει τον κύκλο της όσον αφορά τον σκοπό της καθαυτό. Μάλιστα, τόσο η Bumble όσο και η Match Group (έχει την εφαρμογή Tinder) ανακοίνωσαν τα σχέδιά τους για μειώσεις στο εργατικό δυναμικό.

Στο podcast αυτό, η Treena Orchard, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στη Σχολή Σπουδών Υγείας στο Western University του Καναδά, περιγράφει τη δική της περιήγηση στον κόσμο του online dating. Όπως λέει, όταν γράφτηκε σε μια τέτοια εφαρμογή ήταν 45 ετών και αρχικά της είχε φανεί «τρομακτικό» να ξεκινήσει να βγαίνει ραντεβού με έναν τρόπο τελείως διαφορετικό από αυτόν που είχε συνηθίσει. Ωστόσο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις της στην ανθρωπολογία, προκειμένου να πραγματοποιήσει μια άτυπη προσωπική εθνογραφική μελέτη πάνω στις συγκεκριμένες εφαρμογές.

«Το βρήκα τόσο μπερδεμένο και συναρπαστικό, που γρήγορα ο σκοπός έγινε διττός. Από τη μία, ήμουν στις εφαρμογές αυτές για να συναντήσω ανθρώπους. Από την άλλη, οι άνθρωποι αυτοί με γοήτευαν ως μια κουλτούρα που βρισκόταν στην παλάμη του χεριού μου», παραδέχεται.

Η σκοτεινή πλευρά στις εφαρμογές γνωριμιών

Αποτέλεσμα της περιήγησης αυτής είναι ένα βιβλίο, στο οποίο περιγράφει τις εμπειρίες της στην σκοτεινή πλευρά των dating apps, αναφερόμενη στον «εκτεταμένο μισογυνισμό» των πλατφορμών αυτών και των ανθρώπων που τις χρησιμοποιούν.

Άλλο ένα συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει είναι ότι η επιτυχημένη χρήση των εφαρμογών γνωριμιών απαιτεί κόπο. Αυτή η έντονη προσπάθεια θεωρείται πλέον κανονικότητα, αλλά τα πράγματα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. «Δεν είναι φυσιολογικό να μιλάς με 100 ή 200 άτομα τη μέρα, ή να κάνεις swipe σε 200 άτομα καθημερινά. Δεν θα το κάναμε ποτέ αυτό αν βρισκόμασταν στον πραγματικό κόσμο, πρόσωπο με πρόσωπο. Δεν νομίζω ότι έχουμε προσαρμοστεί τόσο καλά σε αυτό το περιβάλλον», υπογραμμίζει.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Δεν είναι αυτό που νομίζεις

Η Carolina Bandinelli, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Μέσων και Δημιουργικών Βιομηχανιών στο Πανεπιστήμιο του Warwick, εξετάζει τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις εφαρμογές γνωριμιών και το πώς αυτό επηρεάζει την ιδέα που έχουν αναπτύξει για την αγάπη. Σε σχετικό βιβλίο της, η Bandinelli μίλησε με πάνω από 50 άτομα για τις εμπειρίες τους από τη χρήση τέτοιων εφαρμογών και οι απαντήσεις που έλαβε δεν ήταν αυτές που περίμενε.

«Τα περισσότερα άτομα δεν συναντούσαν ποτέ κάποιον, πόσο μάλλον να κάνουν σεξ ή να ξεκινήσουν μια σχέση. Το να συναντήσεις έναν άλλο άνθρωπο με σάρκα και οστά και να πιεις μαζί του μια μπίρα ήταν στη σφαίρα των πραγμάτων που οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι μπορούσαν να συμβούν, αλλά δεν ήταν το πιο σημαντικό», τονίζει. Για παράδειγμα, μια από τις συνεντευξιαζόμενες ανέφερε ότι επέλεξε η εφαρμογή να εμφανίζει άτομα από μακρινές περιοχές, καθώς αυτό που την ενδιέφερε ήταν να «δοκιμάσει τη θηλυκότητά της και τις δυνατότητές της στην αποπλάνηση», αλλά θα ένιωθε αμήχανα να συναντήσει έναν ξένο. Ένας άντρας χρησιμοποιούσε τέτοιου είδους εφαρμογές για να βρίσκει ανθρώπους σε άλλες χώρες.

«ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΤΟΜΑ ΔΕΝ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΑΝ ΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ, ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΕΞ Ή ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ»

Μια μεταρομαντική ουτοπία

Η Bandinelli υποστηρίζει ότι η αποτελεσματικότητα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ψηφιακής κουλτούρας της αγάπης, με τις εφαρμογές γνωριμιών να υπόσχονται «να βρουν λύση, να κάνουν τα πράγματα πιο εύκολα, να μεγιστοποιήσουν τις δυνατότητες, να διευρύνουν το φάσμα των επιλογών».

Πιστεύει ότι όλα αυτά αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται για την αγάπη, τα ραντεβού και τον ρομαντισμό. «Ένα από τα χαρακτηριστικά της μεταρομαντικής ουτοπίας είναι το ιδεώδες μιας αγάπης που πρέπει να λειτουργεί αποτελεσματικά, με τρόπο που δεν απειλεί την ακεραιότητα του ατόμου και, ιδανικά, δεν βλάπτει. Έτσι, ο μεταρομαντικός έρωτας είναι ένας έρωτας απογυμνωμένος από κίνδυνο, την πιθανότητα τραύματος, πόνου και ταλαιπωρίας».