ΤΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΝΑ ΦΥΤΕΨΩ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ;

Αυτόν τον Μάρτιο λερώνουμε τα χέρια μας με χώμα, φυτεύοντας τα λουλούδια που σημαίνουν την άνοιξη στις βεράντες και τα παρτέρια μας.  

Κάθε χρόνο τέτοιο μήνα το «μαρτάκι», αυτό το κοκκινόλευκο κουρελάκι που φοράω στον καρπό ως παιδική συνήθεια, γίνεται μέρος μιας τελετουργίας μυστικής: της φύτευσης λουλουδιών. Το βραχιολάκι βουτάει στο χώμα, στη γη που ξυπνάει από τη νάρκη του χειμώνα. Με γάντια ή χωρίς, παρασυρμένη από την ανοιξιάτικη ανεμελιά, φυτεύω τα καινούργια μου λουλούδια.

Επιφανειακή στις γνώσεις κηπουρικής μπαίνω σε ειδικές ιστοσελίδες ή τηλεφωνώ σε φίλους γεωπόνους για να φτιάξω υπαίθρια μπουκέτα βυθισμένα στα παρτέρια ή στις γλάστρες μου. Κάθε χρόνο έχω το ίδιο δίλημμα: χρώμα ή άρωμα; Φέτος είχα τη χαρά να γνωρίσω την κορονίλα, που και χρώμα έχει και άρωμα. Σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα γιατί κι εμένα μου τη σύστησε ο γεωπόνος μου και τη βάζω πρώτη-πρώτη στη λίστα.

Τα λουλούδια της Άνοιξης

– Κορονίλα (Coronilla Glauca)

Αυτός ο αειθαλής θάμνος δίνει τα κίτρινα μυρωδάτα άνθη του σε δόσεις σχεδόν όλο τον χρόνο, εκτός φυσικά από τον χειμώνα. Είναι ιδανική επιλογή για βιαστικούς που θέλουν να γίνει το θαύμα στα γρήγορα, καθώς είναι ένα φυτό ταχείας ανάπτυξης ιδιαίτερα ανθεκτικό στο κρύο.

iStock

Προτιμάει τις ηλιόλουστες θέσεις και αν βρει τον τόπο του μπορεί να φτάσει σε ύψος και τα δύο μέτρα. Το όνομά του το πήρε από τα άνθη του, που έχουν σχήμα στέμματος, αν και προσωπικά, δίνω στην κορονίλα την κορόνα για το άρωμα και όχι για την εμφάνιση. Μία συμβουλή από τον γεωπόνο μου: Καθώς το φυτό αναπτύσσεται ταχύτατα και σε πλάτος, μη φοβηθείτε να το κλαδέψετε αν ξεπεράσει τα «όρια» και μπει στα χωράφια των γειτόνων του.

– Νεραγκούλα

Όποιος θέλει χρώματα δεν μπορεί παρά να προσθέσει στη βεράντα ή τον κήπο του όχι μία ή δύο αλλά πολλές χρωματιστές νεραγκούλες. Κίτρινες ή κόκκινες, σε πορτοκαλί, ροζ ή λευκό οι νεραγκούλες είναι εξαιρετικά οικονομική επιλογή. Οι οργανωμένοι χομπίστες φυτεύουν τους κόνδυλους νεραγκούλας το φθινόπωρο για να δρέψουν τα άνθη της την άνοιξη. Οι υπόλοιποι ανάμεσά τους κι εγώ την αγοράζω έτοιμη και τη φροντίζω σωστά: την τοποθετώ σε ηλιόλουστα μέρη, την ποτίζω συχνά αλλά όταν τη βάζω στη γλάστρα προσέχω να έχει καλή αποστράγγιση για να μη σαπίσουν οι ρίζες τους. Κι αφού ανθίσει την καθαρίζω από τα ξερά λουλούδια και περιμένω τα επόμενα. (Το ξέρετε ότι η νεραγκούλα λέγεται και «ρεναγκούλα»;)

– Γεράνι και πελαργόνι

Μοιάζουν μεταξύ τους, αγαπούν πολύ τον ήλιο και είναι και τα δύο εξίσου ανθεκτικά. Δεν θέλουν πολύ νερό για να χρωματίσουν με τα μπουκέτα τους τη βεράντα ή τον κήπο μας, αρκεί να τα καθαρίζουμε συχνά από τα ξερά φύλλα και τα μαραμένα λουλούδια. Το πελαργόνι μάλιστα είναι ό, τι πρέπει και για κρεμαστή γλάστρα ή για ζαρντινιέρα.

iStock

– Σκυλάκι ή αντίρρινο

Το άνθος τους θυμίζει σκυλίσια μουσούδα η οποία μάλιστα «κινείται» -αν θυμάται κανείς το παιδικό κόλπο. Γι’ αυτό μπορεί να το πετύχει κανείς στην αγορά και ως «λυκόστομα» ή «λαγουδάκι». Η ανθοφορία του κρατάει πολύ αρκεί το φυτό να είναι εκτεθειμένο στο φως. Αν έχετε κέφι για σπορά, εκτός από τα έτοιμα φυτά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και σπόρους οι οποίοι θα αποδώσουν το καλοκαίρι κι έτσι δεν θα μείνετε στιγμή χωρίς λουλούδια.

iStock

– Διμορφοθήκη

Όσοι αγαπούν τις μαργαρίτες –και δεν μαδούν τα λουλούδια τους– οι διμορφοθήκες είναι «ξαδέλφες» τους. Πρόκειται ουσιαστικά για καλλιεργήσιμη πολυετής μαργαρίτα με εντυπωσιακά σε χρώμα άνθη που κρατάνε μέχρι και το φθινόπωρο. Στους κήπους ταιριάζει πολύ κάτω από ψηλά δέντρα ή σε παρτέρια όταν θέλουμε χρώμα. Αν την μεταφυτέψετε σε γλάστρα φροντίστε να έχει μεγάλη διάμετρο.

iStock

– Μενεξές

Ταπεινός και μοσχοβολιστός κυκλοφορεί σε μπλε, λευκό, κίτρινο, ροζ, κόκκινο αλλά το πιο δημοφιλές και σύνηθες είναι το μοβ. Δεν τραβάει το μάτι –είναι ποώδες φυτό που στους κήπους προτιμάται κυρίως για εδαφοκάλυψη- αλλά σε τραβάει από τη μύτη. Δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία.

– Πετούνια

Μοιάζει με τον πανσέ, αλλά τα άνθη της είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά σε μέγεθος και χρώμα. Ποτέ δεν βγάζω Μάρτη χωρίς πετούνιες οι οποίες, άγνωστο πώς, έχουν επιζήσει και σε μαρτιάτικο χιονιά. Τι δεν περιμένει κανείς; Ότι η πετούνια ανήκει στην οικογένεια των σολανωδών δηλαδή συγγενεύει με την πατάτα και την τομάτα.

iStock

– Ιμπάτιενς, το «ερωτάκι»

Το θυμάμαι στο μπαλκονάκι της γιαγιάς μου και ίσως αυτός είναι ο λόγος που το έχω πάντα στο παρτέρι μου. Το θυμάμαι να ανθίζει προς τα τέλη της άνοιξης, αλλά στα φυτώρια το βρίσκω ανθισμένο από τον Μάρτη. Έτσι ανθισμένο πήρα κι εγώ και φέτος αυτό το φυτό, που μας έχει έρθει από τη Νοτιανατολική Ασία. Τι πρέπει να προσέξουμε αν το φυτέψουμε σε γλάστρα; Να τοποθετήσουμε μία στρώση χαλικιών στη βάση της ώστε να πετύχουμε σωστή αποστράγγιση και να μην το σαπίσουμε με πολύ νερό.

iStock

Σημαντική επίσης είναι και η θέση που θα του δώσουμε όχι στην καρδιά μας αλλά στη βεράντα και τον κήπο μας και αυτή δεν πρέπει να είναι ηλιόλοβείες. Ψάξτε για ημισκιερή και απάνεμη θέση καθώς είναι ευαίσθητο και στον αέρα.

Και για τη νύχτα;

Μα φυσικά νυχτολούλουδο: Δίνει το μεθυστικό του άρωμα στο φως του φεγγαριού και όχι του ήλιου γιατί μόνο στο σκοτάδι ανοίγουν τα άνθη του. Η γλάστρα τού πέφτει στενή και προτιμάει τους κήπους αλλά αν θέλετε αυτό το ευωδιαστό λουλούδι στη βεράντα σας επιλέξτε μία γλάστρα με μεγάλη επιφάνεια. Δεν αγαπά την περισσή υγρασία και θέλει πότισμα μόνο όταν το χώμα του είναι στεγνό. Και μία συμβουλή: Μην το τοποθετείτε κοντά σε τα παράθυρα ή τος μπαλκονόπορτες των υπνοδωματίων γιατί το άρωμά του συνοδεύει ιδανικά υπαίθριες φιλικές μαζώξεις, αλλά όχι τον ύπνο μας.