ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΑΝ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
Ο εγκέφαλος του σκύλου σου μοιάζει αρκετά με τον ανθρώπινο, κάτι ίσως εξηγεί ότι μπορεί να πάθει κατάθλιψη. Πώς θα καταλάβεις αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ώστε να λάβεις τα μέτρα σου;
Ένας από τους λόγους που έκανε ιδιαίτερα δημοφιλείς τους σκύλους στις έρευνες για το πώς λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πως υπάρχουν πάρα πολλές ομοιότητες μεταξύ των δύο. Στη λίστα περιλαμβάνονται βασικές δομές και λειτουργίες. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι πως και τα δυο είδη έχουμε εγκεφαλικό φλοιό, που ορίζει τις δεξιότητές μας στην σκέψη υψηλότερης τάξης. Δηλαδή, τη μνήμη, τη γλώσσα και την επίλυση προβλημάτων. Όλα αυτά ήταν γνωστά στις αρχές του 20ού αιώνα. Στη δεκαετία του 1980, ο Δρ Nicholas Dodman ανακάλυψε ότι οι σκύλοι βιώνουν τις χημικές και ορμονικές αλλαγές που οδηγούν και τους ανθρώπους στην κατάθλιψη.
Οι κτηνίατροι είχαν αρχίσει να κάνουν χρήση μαγνητικών τομογραφιών. που τους επέτρεψε να δουν ότι και οι δυο εγκέφαλοι ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα με παρόμοιους τρόπους. Όπως; Εμφανίζουν ενεργοποίηση στην αμυγδαλή, μια περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στο συναίσθημα, όταν μυρίζουν κάτι που βρίσκουν ως ευχάριστο.
Στο θέμα μας, ένας άνθρωπος μπορεί να πει ότι δεν είναι καλά και με μια επίσκεψη σε επαγγελματία ψυχικής υγείας να μάθει αν έχει κατάθλιψη ή κάποια άλλη ασθένεια ή διαταραχή. Ο σκύλος μας πώς μας ενημερώνει ότι χρειάζεται βοήθεια; Το Veterinarians δίνει τη βοήθεια που έχουμε ανάγκη, για να καταλάβουμε αν κρύβει κάτι το ζώο μας στη ψυχή του που το ταλαιπωρεί ψυχικά ή/και σωματικά.
Οι συμπεριφορές που δείχνουν κατάθλιψη στον σκύλο
- Έχει χάσει το ενδιαφέρον του για πράγματα που παλαιότερα απολάμβανε;
- Έχει μικρότερη επιθυμία για παιχνίδι και δραστηριότητες;
- Είναι νωθρός;
- Κοιμάται συνέχεια;
- Έχει απώλεια όρεξης ή όποια άλλη εμφανή αλλαγή στο φαγητό;
- Τον βλέπεις να είναι πιο ευερέθιστος;
- Αφήνει τις ανάγκες του στο σπίτι;
- Τον βλέπεις μαζεμένο;
- Έχει κολλήσει πάνω σου ή έχει απομονωθεί;
- Γλύφει υπερβολικά το σώμα του – κάτι που τον παρηγορεί;
- Έχεις μέρες να ακούσεις τη φωνή του;
- «Κλαίει» ή ουρλιάζει χωρίς προφανή λόγο;
Αν έχετε παρατηρήσει κάποια από όσα διαβάσατε στη συμπεριφορά του σκύλου σας, τότε πρέπει να τον βοηθήσετε.
3 «καμπανάκια» για τη ψυχολογία του σκύλου μας
Για να είμαστε σίγουροι πως οι αλλαγές στη συμπεριφορά δεν οφείλονται σε θέματα πόνου ή υποκείμενων ιατρικών παθήσεων (αρκετά από τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι κοινά με εκείνα του χρόνιου πόνου ή ασθενειών), κάνουμε τις απαραίτητες εξετάσεις. Εφόσον δεν δείξουν κάτι, λαμβάνουμε υπ’ όψιν το ιστορικό του τριχωτού μας φίλου.
1. Τα γηρατειά μπορεί να φέρουν κατάθλιψη σε ένα σκύλο
Όπως όταν μεγαλώνουμε εμείς υπάρχουν φθορές σε όλον τον οργανισμό και περιορισμός στις ικανότητες, το ίδιο συμβαίνει και στους σκύλους με το γήρας. Το σύνδρομο γνωστικής δυσλειτουργίας (CCD) είναι κατάσταση που σχετίζεται με τη γήρανση του εγκεφάλου ενός σκύλου και έχει συγκριθεί με το Αλτσχάιμερ στους ανθρώπους.
Σε κάθε περίπτωση, όταν αλλάζει αναπόφευκτα η ποιότητα της ζωής ενός σκύλου και δεν είναι πια ανεξάρτητος σε βασικές λειτουργίες, επειδή είναι υπερήφανο ζώο θλίβεται. Έτσι, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την κατάθλιψη.
Επίσης, μια ξαφνική ασθένεια μπορεί να βυθίσει έναν σκύλο σε κατάθλιψη, αφού αλλάζει ό,τι ήξερε έως τότε ως καθημερινότητα και ζωή. Παθαίνει σοκ δείχνουν σαν χαμένος και δεν τον ακούμε για μέρες.
Και στις δυο περιπτώσεις που σχετίζονται με την υγεία (τραύμα ή φυσιολογική φθορά), μπορούμε να βοηθήσουμε με το να μην κλαίμε μπροστά τους νυχθημερόν (γιατί «καθρεφτίζουν» τη ψυχολογία μας, οπότε δεν γλιτώνουν την κατάθλιψη) και να τους συμπεριφερόμαστε σαν να μην έχει αλλάξει κάτι, προσαρμοζόμενοι στις νέες τους ανάγκες.
Ένα από τα λάθη που έκανα με την Καρμούλα μου, όταν έμεινε παράλυτη –από γενετικής φύσεως θέμα– όταν ήταν 6 ½ ετών, ήταν ότι έκλαιγα non stop και αντιμετώπιζα τα πάντα σαν το τέλος του κόσμου. Όταν άλλαξα νοοτροπία και άρχισα να βρίσκω τις άκρες μας στα νέα δεδομένα, αναπτύξαμε την πιο ουσιαστική σχέση που είχαμε –ή θα μπορούσαμε να έχουμε– ποτέ: ανταλλάζαμε ενέργεια μόνο μέσα από το βλέμμα. Έδινε η μία στην άλλη λόγο να ζει.
Ένα από τα πολλά λάθη που έκανα με τον Μπέμπη μου όταν μεγάλωσε πολύ,, ήταν πως όταν δεν μπορούσε να ανέβει στον καναπέ, τον έπαιρνα αγκαλιά για να τον ανεβάσω. Πέραν του ότι γρύλιζε (θύμωνε), μόλις τον άφηνα στα μαξιλάρια σηκωνόταν και κατέβαινε. Του πήρα σκαλοπάτια, αλλά δεν ήθελε (δεν ήξερε) να τα χρησιμοποιήσει και δεν ήθελα να τον παιδέψω περαιτέρω. Τελικά έμαθα να τον «ακούω» και να μην κάνω πράγματα που πίστευα εγώ πως θέλει, αλλά να αρκούμαι σε ό,τι είχε ανάγκη για να νιώθει καλά.
2. Η κατάθλιψη της απώλειας
Ο πιο σίγουρος λόγος που οδηγεί τους σκύλους στην κατάθλιψη είναι η απώλεια ενός δικού τους προσώπου. Είτε πρόκειται για άνθρωπο, είτε για κάποιο ζώο με το οποίο μοιράζονταν την καθημερινότητά τους έως τότε.
Αυτή η συνθήκη χρειάζεται μεγάλη προσοχή, καθώς όπως μου είπε κτηνίατρος μετά το θάνατο της Καρμούλας, αν δεν έδινα στον Μπέμπη ό,τι είχε ανάγκη, υπήρχε ο κίνδυνος να τον χάσω και εκείνον από κατάθλιψη. Το «ό,τι είχε ανάγκη» ήταν η συνεχής παρουσία μου στο πλευρό του, μειώνοντας σταδιακά αυτές τις ώρες. Το σύστημα αυτό απέδωσε και τότε, και όταν πέθανε ο Μπέμπης μου και έπρεπε να φροντίσω να μην μου πάθει κάτι η Μυσιρλού.
3. Οι αλλαγές στο περιβάλλον προκαλούν κατάθλιψη στον σκύλο
Ο τρίτος πολύ συχνός λόγος που η κατάθλιψη απειλεί τον σκύλο σου, είναι οι περιβαλλοντικές αλλαγές. Μια μετακόμιση, για παράδειγμα, μπορεί να διαταράξει τη ρουτίνα του και να αναστατώσει τη ζωή του.
Πώς σώζεται η κατάσταση; Με τον τρόπο που σου είπα ήδη: 24ωρες το 24ωρο είμαστε με το ζώο μας, μειώνοντας σταδιακά τη συνύπαρξη έως ότου φτιάξει μια νέα ρουτίνα. Προφανώς και πάντα αυτή περιλαμβάνει τον προσωπικό μας χρόνο μαζί του, για παιχνίδι, ώστε να μειωθεί και η πλήξη.
Άγχος τους προκαλούμε και με την εμφάνιση άλλου σκύλου στο σπίτι ή ενός μωρού που συνήθως «κλέβει» το ενδιαφέρον που έως τότε έδειχναν οι κηδεμόνες σε αυτούς.
Γενικά, χρειάζεται να ’χουμε λίγο το μυαλό μας και στη διαχείριση της ψυχολογίας του σκύλου μας, σε κάθε απόφαση που παίρνουμε και αφορά και τη ζωή του. Κάθε τέτοια περίπτωση απαιτεί να δώσουμε χρόνο και προσοχή στον σκύλο μας, έως ότου προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα ομαλά.
Πάντα βοηθά να επιστρατεύουμε σνακ και να επιβραβεύουμε το καθετί. Όπως και να κάνουμε πιο συναρπαστικά τα γεύματα του, ώστε να μην μπορεί να αντισταθεί. Εάν όλα αυτά δεν πιάσουν τόπο, ζητάμε τη βοήθεια ενός κτηνιάτρου ή ενός εκπαιδευτή.