H ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΩΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΣΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ

Το τι γονείς γινόμαστε εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Η επικαιρότητα επιδρά στη γονεϊκότητα και μαζί αυτά «μεγαλώνουν» διαφορετικές κοινωνίες.

Η επικαιρότητα, μαζί με όλες τις άλλες αλλαγές σε στάσεις, νοοτροπίες και αξίες, φέρνει και μία αλλαγή στον τρόπο που βλέπουμε και λειτουργούμε ως γονείς.

Η φράση «Η κάθε μητέρα ξέρει καλύτερα για το παιδί της», αρχίζει και μοιάζει αρκετά με αυτό το «Τι κάνουν στη σχέση τους είναι δικός τους λογαριασμός» ή το «Αν ήθελε, ας έφευγε... Αν δεν της άρεσε, ας τον εγκατέλειπε».

Ποια είναι όμως η σχέση της επικαιρότητας με τη γονεϊκότητα; Πώς μας αλλάζει ως γονείς;

Ξέρουν οι γονείς καλύτερα;

Όσοι/ες ασχολούμαστε με τη γονεϊκότητα, ως γονείς ή ως επαγγελματίες, θα συναντήσουμε συχνά τη φράση: Ο γονιός ξέρει καλύτερα. Χρησιμοποιείται για να κλείσουν διαφωνίες ομαλά και να αλλάξουμε συζήτηση. Επίσης, αναφέρεται πολύ συχνά ως απάντηση σε σχόλια άλλων μαμάδων.

Μπορούμε να ακούσουμε κάτι τέτοιο και όταν προσπαθούμε να συμπαρασταθούμε σε μία μητέρα η οποία έχει δεχθεί κριτική για κάποια επιλογή/απόφασή της.

iStock

Η φράση μοιάζει να λέγεται ως αντίδοτο στις ενοχές μας, τις οποίες δεν νομίζω να υποστηρίζει και αποτελεσματικά. Αντίθετα, ορισμένες φορές έχει έναν ρόλο αποπροσανατολιστικό, σαν να διακόπτει μια διαδρομή εσωτερικής αναζήτησης βιαστικά.

Υπάρχουν γυναίκες που πράγματι μπορούν να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των παιδιών τους με μεγαλύτερη ευκολία. Αλλά ακόμα κι αυτό –η ανταπόκριση στις ανάγκες– αποτελεί θέμα προς συζήτηση για μια σημαντική μερίδα γονέων (πόσο; όρια; κτλ.).

Η φράση αισθάνομαι ότι μας στέλνει πίσω στα καβούκια μας, στα κλειστά μας κουτιά, στις πονεμένες (όταν υπάρχουν) διαδρομές, στη μοναξιά μας.

Το παιδί στο επίκεντρο

Υπάρχει σε όλα αυτά κάτι που μπορεί να ορίσει συγκεκριμένα το «ξέρει καλύτερα». Αυτό θα ήταν μάλλον: η βέλτιστη ανάπτυξη του παιδιού. Αυτή είναι η στροφή λοιπόν, σε έναν κόσμο που μέχρι τώρα κυριαρχούσε ο ενήλικας και πλέον αρχίζουμε να υπολογίζουμε το παιδί ως φορέα δικαιωμάτων και κυρίως σεβασμού.

iStock

Αυτό είναι μια τεράστια αλλαγή για την κοινωνία. Πριν από 30 χρόνια, οι κυρίαρχες εικόνες που θα συναντούσες σε μια παιδική χαρά μια πολυσύχναστη μέρα θα ήταν γονείς να τραβολογάνε τα παιδιά τους, ορισμένοι να τα σέρνουν τιμωρητικά στο αμάξι, να εκτοξεύουν απειλές και λεκτικές εκφράσεις βίας.

Πλέον δεν συμβαίνει το ίδιο. Αυτό οι νέοι γονείς το έχουμε κατακτήσει με πολύ κόπο. Μπορεί ακόμη να παραμένει κυρίαρχο παράδειγμα, αλλά όλοι αισθανόμαστε ότι κάτι αλλάζει.

ΤΕΛΙΚΑ, Ο ΚΑΘΕ ΓΟΝΙΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ. ΓΙΑΤΙ, ΑΝ ΤΟ ΗΞΕΡΕ, ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. 

Σήμερα, κάνουμε ακόμα ένα βήμα

Σήμερα, λοιπόν, το κίνημα #metoo μάς έχει φέρει λίγο πιο κοντά και μας έχει ευαισθητοποιήσει σε θέματα γυναικείας κακοποίησης και σε θέματα συναίνεσης (και όχι μόνο). Έτσι, η επικαιρότητα μεταφέρει όλες αυτές τις ιδέες, αξίες και θέσεις στην καρδιά της οικογένειας.

Μας αφορά ο σεβασμός στα δικαιώματα του άλλου, και με αυτόν τον τρόπο σεβόμαστε τα παιδιά μας. Μας αφορούν τα θύματα κακοποίησης, γι’ αυτό δεν κακοποιούμε τα παιδιά μας. Και αντίστροφα.

Οι οικογένειες είναι ανοιχτά κουτιά-συστήματα και ως τέτοια συνομιλούν με την κοινωνία κάθε στιγμή. Σε αυτή τη συνομιλία, νομίζω οι γονείς έχουμε πρωταγωνιστικό ρόλο και αλλάζουμε μαζί με την κοινωνία, είτε ως καταλύτες είτε ως αποδέκτες.

Από την αδιαφορία στην προσπάθεια

Τελικά, ο κάθε γονιός δεν ξέρει τι είναι το καλύτερο για το παιδί του. Γιατί, αν το ήξερε, θα ήμασταν μια πολύ διαφορετική κοινωνία. Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για το παιδί μας. Και αυτό ορισμένες φορές είναι αρκετό. Άλλες πάλι, όχι.

Κάνουμε όλοι βήματα τον τελευταίο χρόνο στη συνειδητοποίηση πολλών πραγμάτων τα οποία μέχρι χθες μας άφηναν οριακά αδιάφορους ως γονείς. Αυτά τα βήματα θα εσωτερικευθούν στον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Και αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο. 

H Δήμητρα Γούναρη είναι πιστοποιημένη Parent Coach από το Parent Coaching Institution, πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια γονέων (ΑΡΙ) και συνεργάτης του δικτύου της Attachment Parenting Hellas.