ΠΗΓΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ;
Το να πάει κανείς στο μακρινό νησί του Πάσχα, στον Ειρηνικό, δεν είναι εύκολο. Όταν όμως κάνει αυτό το ταξίδι, θα γυρίσει άλλος άνθρωπος. Αναζητήσαμε μια ταξιδεύτρια που έφτασε ως εκεί και μας εξήγησε γιατί.
Το νησί του Πάσχα θεωρείται το πιο απομονωμένο κομμάτι ξηράς στον κόσμο και λέγεται έτσι διότι ανακαλύφθηκε την Κυριακή του Πάσχα του 1722, από τον Ολλανδό θαλασσοπόρο Γιάκομπ Ρόγκεβεν. Οι ντόπιοι βέβαια επιμένουν να το αποκαλούν Ράπα Νούι, από το όνομα της φυλής των γηγενών.
Είναι νησί της Πολυνησίας, που βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό και αποτελεί διοικητικά επαρχία της Χιλής. Για να φτάσει κανείς εκεί, θα πρέπει να ταξιδέψει μέχρι την πρωτεύουσα της Χιλής, το Σαντιάγο, και να πετάξει με πτήση που διαρκεί 6 ολόκληρες ώρες! Δεν το λες λοιπόν κι ένα εύκολο ταξίδι.
Σήμερα, ανήμερα του Πάσχα, αναρωτηθήκαμε αν έκανε ποτέ κανείς αυτό το μακρινό ταξίδι από την Ελλάδα (προφανώς και το έκανε, αλλά άντε να τον βρεις), τι τον ώθησε να φτάσει ως εκεί και πώς ήταν η εμπειρία.
Πώς ταξιδεύει κανείς μέχρι το νησί του Πάσχα;
Τα οργανωμένα ταξίδια συνήθως περιλαμβάνουν ένα τουρ στα νοτιοδυτικά της Λατινικής Αμερικής, με διαμονή στο Περού, τη Βολιβία και τη Χιλή, και επισκέψεις στη ζούγκλα του Αμαζονίου, το μαγευτικό Μάτσου Πίτσου, τη λίμνη Τιτικάκα και το νησί του Πάσχα ως προέκταση, δηλαδή ως κάτι επιπλέον, που ελάχιστοι επιλέγουν.
Το κόστος, άλλωστε, είναι αρκετά μεγάλο –το λιγότερο 6 χιλιάδες ευρώ–, οι αποστάσεις τεράστιες (η πτήση από Μαδρίτη για το Σαντιάγο της Χιλής διαρκεί 13 ώρες) και το ελάχιστο που αξίζει να μείνει κανείς συνολικά είναι 13 μέρες.
Για την Αδριανή Ζουναλή, που είναι φύσει ταξιδεύτρια και θα την ενδιέφερε να επισκεφθεί οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη, όλα τα παραπάνω δεν στάθηκαν εμπόδιο. Η ίδια επέλεξε πριν από 20 χρόνια ένα διαφορετικό τουρ, που περιλάμβανε εκτός από την Κολομβία και τη Χιλή, μια πληθώρα νησιών, από την Ταϊτή και τα νησιά Φίτζι και Κουκ, μέχρι την Μπόρα Μπόρα, τη Μορέα και την Τόνγκα.
Μια εμπειρία ζωής για την Αδριανή Ζουναλή
Φυσικά ένα τέτοιο ταξίδι αποτελεί μια αξέχαστη εμπειρία ζωής, αλλά ειδικά το νησί του Πάσχα μένει πάντα χαραγμένο στην καρδιά της, χάρη στο μυστηριακό χαρακτήρα του, τους χαρούμενους και ανοιχτούς ανθρώπους και το μαγευτικό όσο και απόκοσμο φυσικό τοπίο του.
«Αυτό που όλοι γνωρίζουν για το νησί του Πάσχα και αυτό που πραγματικά κυριαρχεί σε όλο το νησί και αιχμαλωτίζει το βλέμμα σου είναι τα τεράστια αγάλματα των Μοάι», μας είπε. Πρόκειται για μονολιθικά αγάλματα, κατασκευασμένα από ηφαιστειακή τέφρα –μιας και το νησί είναι ηφαιστειογενές– που αναπαριστούν ανθρώπινες μορφές.
Τα αγάλματα έχουν ύψος από τα 2,5 έως και τα 15 μέτρα, και ζυγίζουν από 75 έως 86 τόνους. Τα αρχαιότερα αγάλματα χρονολογούνται στον 8ο αιώνα π.Χ., ενώ υπολογίζεται ότι τα περισσότερα δημιουργήθηκαν γύρω στο 1250 με 1500.
Τα διάσημα αγάλματα Μοάι
Τα μισά σχεδόν από αυτά τα αγάλματα βρίσκονται στην περιοχή Ράνο Ραράκου, αλλά εκατοντάδες έχουν μεταφερθεί σε διάφορα σημεία του νησιού και έχουν τοποθετηθεί πάνω σε πέτρινες βάσεις που ονομάζονται «Άχου».
Φυσικά, παραμένει απορίας άξιο πώς έγινε η μεταφορά τους. Τα περισσότερα ανακαλύφθηκαν το 1994, ενώ έναν χρόνο μετά η UNESCO χαρακτήρισε την περιοχή (Εθνικό Πάρκο Ράπα Νούι) ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Τοπικοί μύθοι και θρύλοι λένε ότι τα Μοάι είναι προστάτες του νησιού. «Παλιά πίστευαν ότι τα κεφάλια αυτών των αγαλμάτων ήταν υπερμεγέθη σε σχέση με το σώμα, αλλά δεν είχαν ανακαλύψει το τμήμα τους που ήταν θαμμένο στη γη. Είναι εντυπωσιακό ότι όλα τα αγάλματα κοιτάνε προς την ενδοχώρα του νησιού, έχουν δηλαδή την πλάτη τους στραμμένη προς τη θάλασσα, εκτός από μία μόνο σειρά που κοιτάει προς αυτήν και θεωρούνται οι φρουροί του νησιού. Η στάση των υπολοίπων δείχνει την εσωστρέφεια ενός λαού που έμενε τόσο μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο, χωρίς να γνωρίζει καν την ύπαρξή του», λέει η κ. Ζουναλή.
Τι μπορείς να δεις και να κάνεις στο νησί του Πάσχα;
Η ίδια δεν μπορεί να ξεχάσει την κατανυκτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν αυτά τα επιβλητικά αγάλματα αλλά και η φύση, ένα αίσθημα που μοιάζει σχεδόν με τη θρησκευτική κατάνυξη των ημερών. Μας διηγείται την ιστορία των αρχαίων κατοίκων του νησιού, που έγιναν ανθρωποφάγοι, αλλά εμείς στεκόμαστε στο παρόν και στα όσα έζησε κοντά στους σημερινούς κατοίκους του τις 5 μέρες που έμεινε εκεί.
«Είναι από τους πιο χαρούμενους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Κυκλοφορούν όλη τη μέρα με ένα παρεό και ψαρεύουν. Καθώς το νησί δεν διαθέτει πολλούς πόρους και η εισαγωγή τροφίμων κοστίζει πολύ, οι κάτοικοι έχουν μάθει να τρέφονται απλά (με ψάρια και χοιρινό) και να είναι ολιγαρκείς. Δείχνουν ευτυχισμένοι με όσα έχουν και δεν καταστρέφουν τη φύση για να αποκτήσουν κι άλλα», μας λέει.
Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Hanga Roa και οι κάτοικοι ζουν από τον τουρισμό, αν και τα πάντα εκεί είναι πανάκριβα, λόγω του κόστους μεταφοράς. Ο καιρός είναι τροπικός, ενώ η καλύτερη εποχή για να το επισκεφθεί κανείς είναι οι χειμερινοί μήνες, από τον Ιανουάριο μέχρι και τα τέλη του Μαρτίου. Οι δικοί μας καλοκαιρινοί μήνες στο νησί του Πάσχα έχουν υγρασία και λίγες τροπικές βροχές.
Τι μπορείς να κάνεις εκεί; «Ατελείωτες πεζοπορίες σε υπέροχες διαδρομές, τόσο στο Ράνο Ραράκου με τα Μοάι, όσο και στο υπόλοιπο νησί. Στο ακρωτήρι του Rano Kau, στο νοτιότερο μέρος του νησιού, κοντά στο ομώνυμο ηφαίστειο, η θέα στον απέραντο Ειρηνικό είναι μαγευτική, ενώ ο πλούσιος βυθός προσφέρει μοναδικές εμπειρίες για όσους τολμήσουν το scuba diving», απαντά.
Πώς γύρισε από το νησί του Πάσχα η Αδριανή Ζουναλή; «Είναι σα να έχεις κάνει βουτιά στον χρόνο. Αυτό το μέρος δεν το ξεχνάς ποτέ. Επιστρέφοντας νιώθεις σα να έχεις ξεπλύνει την ψυχή σου, νιώθεις να έχεις γίνει άλλος άνθρωπος, σα να έχεις ξεφορτωθεί πολλά σακιά από την πλάτη σου».
SLOW MONDAY NEWSLETTER
Θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου; Μπες στη λογική του NOW. SLOW. FLOW.
Κάθε Δευτέρα θα βρίσκεις στο inbox σου ό,τι αξίζει να ανακαλύψεις.
