ΟΧΙ, ΕΝΑΣ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΙΣΟΥΤΑΙ ΜΕ 7 ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΣΟΥ

Το πώς μετράμε την ηλικία του σκύλου είναι ένας από τους επικρατέστερους μύθους που αφορούν τους τριχωτούς μας φίλους. Είναι όμως μύθος και ότι οι μικρόσωμοι ζουν περισσότερο από τους μεγαλόσωμους;

Το «ένας χρόνος για τους ανθρώπους, είναι 7 για τους σκύλους» είναι ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που αφορούν τους τριχωτούς μας φίλους. Η πιο πρόσφατη εργασία που έδειξε πως δεν είναι ακριβώς αυτή η πραγματικότητα δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2023.

Αυτό που ισχύει για τα κατοικίδιά μας είναι πως τα πρώτα χρόνια της ζωής τους γερνούν με πιο γρήγορο ρυθμό από ό,τι εμείς. Μετά ο ρυθμός πέφτει. Επίσης, λόγο στην εξίσωση έχει η ράτσα, η διατροφή, η γενική υγεία και γενετική.

Μάλλον είπα πολλά. Ας δώσω παραδείγματα, για να συνεννοηθούμε:

• Ένας σκύλος ενός έτους είναι σε ανθρώπινα χρόνια από 15 έως 18 ετών.
• Ένας σκύλος δύο ετών έχει στην πλάτη του ακόμα 9 έως 15 ανθρώπινα χρόνια.
• Μετά τα 2, κάθε χρόνος του σκύλου μας ισοδυναμεί με περίπου 4-5 ανθρώπινα χρόνια.

Κρατήστε πως δεν υπάρχει ενιαία φόρμουλα που μετατρέπει με ακρίβεια τα έτη σε αντίστοιχα δικά μας. Στο μπροστινό μέρους του μυαλού σας πρέπει να έχετε πάντα την πληροφορία πως όλα αυτά είναι εκτιμήσεις.

Γιατί οι μικρόσωμοι ζουν περισσότερο

Η κατάσταση υγείας του σκύλου μας είναι αυτό που μάλλον πρέπει να μας ενδιαφέρει. Όχι η ηλικία του. Δηλαδή, ό,τι ισχύει για τον εαυτό μας έχει εφαρμογή και στο ζώο μας. Άρα, οφείλουμε να είμαστε συνεπείς με τα τσεκ-απ που έχει ανάγκη.

iStock

Κατά μέσο όρο, οι μικρόσωμοι σκύλοι ζουν περισσότερο από τους μεγαλόσωμους. Γιατί συμβαίνει αυτό; Έρευνα που έγινε με την ανάλυση δεδομένων από 27.541 σκύλους (που ανήκαν σε 238 ράτσες και ήταν μέλη του Dog Aging Project της συνεχούς μελέτης για τον καλύτερο προσδιορισμό της γήρανσης στα τετράποδα μας) συνδέει το μέγεθος ενός σκύλου με ποικίλα πρότυπα κινδύνου για καταστάσεις υγείας κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Η Yunbi Nam, υποψήφια διδάκτορας του University of Washington, και οι συνεργάτες της παρουσίασαν τα ευρήματα στο επιστημονικό περιοδικό PLOS ONE. Η δημοσίευση έχει τίτλο «Μέγεθος σκύλου και μοτίβα ιστορικού ασθενειών σε όλο το φάσμα ηλικιών του σκύλου: Αποτελέσματα από το Dog Aging Project» και εξηγεί πολλά.

Τα στοιχεία δεν δείχνουν ότι οι μεγαλόσωμα σκύλοι τείνουν να έχουν περισσότερες παθήσεις υγείας από τα μικρόσωμα. Εκείνο που φάνηκε είναι πως οι σκύλοι διαφορετικών μεγεθών μπορεί να αντιμετωπίζουν διαφορετικά επίπεδα κινδύνου για διαφορετικές καταστάσεις. «Ωστόσο, απαιτείται περισσότερη έρευνα για να διευκρινιστούν οι σχέσεις μεταξύ της ηλικίας, του μεγέθους και του επιπολασμού των νόσων στους σκύλους».

Οι μεγαλύτερες απειλές για τον σκύλο μας

Συνολικά, οι μεγαλόσωμοι σκύλοι φάνηκε να είναι πιο πιθανό να αντιμετώπισαν ορισμένους τύπους καταστάσεων υγείας κάποια στιγμή στη ζωή τους, όπως

• καρκίνο,
• ασθένειες που σχετίζονται με τα οστά,
• γαστρεντερικά προβλήματα,
• προβλήματα αυτιών/μύτη/λαιμού,
• νευρολογικές και ενδοκρινικές παθήσεις και
• λοιμώδεις ασθένειες.

Οι μικρόσωμοι σκύλοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν παρουσιάσει οφθαλμικές, καρδιακές, ηπατικές/παγκρεατικές και αναπνευστικές παθήσεις.

iStock

Το ιστορικό νεφρικής/ουρολογικής νόσου δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των διαφορετικών μεγεθών.

Εντωμεταξύ, για πολλούς τύπους παθήσεων (συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, των οφθαλμικών, καρδιακών, ορθοπεδικών και παθήσεων αυτιού/μύτης/λαιμού), διαφορετικά μεγέθη σκύλων συσχετίστηκαν με διαφορετικά πρότυπα κινδύνου κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια, ακόμη και μετά τον στατιστικό υπολογισμό του φύλου, του πού ζουν και το αν είναι καθαρόαιμα ή ημίαιμα.

Οι επιστήμονες τόνισαν πως αυτή η μελέτη δεν επιβεβαιώνει καμία αιτιολογική σχέση μεταξύ του μεγέθους του σκύλου, της ηλικίας και της ασθένειας. Τα ευρήματα όμως, θα μπορούσαν να βοηθήσουν «στη βαθύτερη κατανόηση των τύπων των ασθενειών που μπορεί να αποτελούν τη βάση της μικρότερης διάρκειας ζωής των μεγαλόσωμων σκύλων.

»Για παράδειγμα, εντός των κατηγοριών ασθενειών που διερευνήθηκαν σε αυτή τη μελέτη, η μελλοντική έρευνα θα μπορούσε να περιλαμβάνει πρότυπα ηλικίας και μεγέθους που σχετίζονται με συγκεκριμένες καταστάσεις. Αυτά τα αποτελέσματα παρέχουν πληροφορίες για τις κατηγορίες ασθενειών που μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση της διάρκειας ζωής των μεγαλόσωμων σκύλων και προτείνουν πολλαπλούς τρόπους για περαιτέρω εξερεύνηση».