ΟΙ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΓΟΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟ;

Οι εφαρμογές γονικού ελέγχου είναι εδώ για να μας βοηθήσουν να προστατέψουμε τα παιδιά μας και να κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη. Μήπως όμως δεν είναι ακριβώς έτσι;

«Κοίτα λίγο το κινητό σου. Σου έχω βάλει κάποια χρήματα για να βγεις το βράδυ». Τώρα πια τέτοια μηνύματα είναι συνηθισμένα, όταν δίνουμε χαρτζιλίκι στα παιδιά μας. Η τεχνολογία, τα social media, οι πολλές και διαφορετικές εφαρμογές που μπορούμε πολύ εύκολα να κατεβάσουμε στο κινητό μας, μας επιτρέπουν όχι μόνο να στέλνουμε χρήματα στους εφήβους, αλλά και να μπορούμε να δούμε πού τα ξοδεύουν.

Με κάποιες άλλες εφαρμογές, που κι αυτές είναι πολύ εύκολα προσβάσιμες και δωρεάν, μπορούμε να έχουμε πλήρη ενημέρωση για τις κινήσεις των παιδιών. Μπορούμε να δούμε πού βρίσκονται κάθε στιγμή, να ελέγχουμε τις σελίδες που επισκέπτονται στο διαδίκτυο ή ακόμα και να καθορίζουμε τον χρόνο που θα πλοηγούνται. Έτσι, είμαστε ήσυχοι ότι έχουμε τον έλεγχο στις δύσκολες εποχές που ζούμε.

Αναρωτιέμαι, όμως: είναι αλήθεια τόσο χρήσιμες αυτές οι εφαρμογές; Έχουμε πραγματικά ανάγκη να παρακολουθούμε τόσο στενά τις κινήσεις των παιδιών μας; Πώς θα νιώθαμε εμείς μέσα σε μια ανάλογη συνθήκη;

Από αγάπη και ενδιαφέρον

Κανείς μας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αγωνία και τους φόβους του γονιού στην εποχή μας – σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένα. Καθημερινά κατακλυζόμαστε από ειδήσεις που τροφοδοτούν αυτούς τους φόβους.

iStock

Οι συνθήκες που βιώνει ο γονέας ενός εφήβου σήμερα είναι δύσκολες και απαιτούν ιδιαίτερη δύναμη για να μπορεί να διατηρηθεί ένα κανάλι επικοινωνίας με τα παιδιά μας.

Είναι όμως αυτού του τύπου η παρακολούθηση ένα τέτοιο κανάλι; Εμείς ως γονείς αισθανόμαστε ασφαλείς με όλο αυτό, ή απλά παραδεχόμαστε σιωπηλά ότι δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε τη ζωή και τη σκέψη των νέων ανθρώπων;

Από τη μακρόχρονη εμπειρία μου στον χώρο της επικοινωνίας, μπορώ να βεβαιώσω ότι ένα από τα βασικά αιτήματα των γονιών που χρησιμοποιούν συνδρομητική τηλεόραση είναι αν το πακέτο που επιλέγουν περιλαμβάνει τα γνωστά «παιδικά» προγράμματα.

Ποιες ανάγκες εξυπηρετούν οι εφαρμογές γονικού ελέγχου;

Στην ερώτηση γιατί επιμένουν τόσο σε αυτό, η συντριπτική πλειοψηφία απαντάει: «Μα, είναι ο μόνος τρόπος να ησυχάσουν τα παιδιά. Τους βάζουμε αυτά τα κανάλια και δεν μας απασχολούν».

iStock

Μια άλλη εξίσου συχνή απάντηση είναι ότι δεν αντέχουν την πίεση από τα παιδιά τους για να αποκτήσουν συνδρομητική τηλεόραση. Δηλαδή παραδέχονται ότι αδυνατούν να οριοθετήσουν τις απαιτήσεις του πεντάχρονου ή επτάχρονου παιδιού τους, και αναγκάζονται να υποχωρήσουν για να μείνουν ήσυχοι.

Και μετά, όταν τα παιδιά τους μεγαλώσουν και μπουν στην εφηβεία, προστρέχουν απεγνωσμένα στις διάφορες εφαρμογές, προκειμένου τελικά να αποφύγουν τη μεγάλη και φυσική δυσκολία της επικοινωνίας με τους εφήβους.

Πόσο αποτελεσματικές είναι;

Τις τελευταίες μέρες ακούσαμε ότι μια εικοσιπεντάχρονη γυναίκα εξέδιδε ανήλικα κορίτσια και τα οδηγούσε σε ραντεβού με ενήλικους άντρες. Στα μηνύματα που ήρθαν στη δημοσιότητα από το κινητό της φαίνεται να λέει στα μικρά κορίτσια ότι ο μόνος τρόπος για να ζήσει είναι να παίρνει ένα μέρος από την αμοιβή τους από τις συνευρέσεις αυτές.

Άραγε, αυτό το εικοσιπεντάχρονο κορίτσι, αλλά και τα υπόλοιπα ανήλικα παιδιά που εκδίδονταν, θα είχαν προστατευτεί από τέτοιες εφαρμογές, όπως αυτές που είναι τόσο διαδεδομένες και εύκολα προσβάσιμες;

Μένει σε όλους εμάς που έχουμε παιδιά ή που μας ενδιαφέρουν οι νεότεροι άνθρωποι, να αναρωτηθούμε ποιους τελικά προστατεύουν όλες αυτές οι εφαρμογές. Τα παιδιά μας ή εμάς που καταλαβαίνουμε ότι χάνουμε την επικοινωνία με τους νεότερους ανθρώπους;

Και ακόμα: Τελικά τι τους μαθαίνουμε; Ότι για να είναι σίγουροι για τους ανθρώπους που αγαπούν, πρέπει να τους παρακολουθούν; Τις απαντήσεις ας τις δώσει ο καθένας μας πρώτα στον εαυτό του και μετά στα παιδιά μας.

Ο Ηλίας Γιαννικόπουλος είναι απόφοιτος της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών. Σχεδιάζει και υλοποιεί εργαστήρια και σεμινάρια για το μέλλον της αφηγηματικής τέχνης.