ΜΑΛΤΑ: ΙΠΠΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΗΣΙ

Ταξιδιωτικές εξερευνήσεις και εξωτικά θέρετρα, ιππότες και πλαζ, μεσαιωνικά κάστρα και προϊστορικοί ογκόλιθοι. Η Μάλτα μοιάζει να τα έχει όλα.

Το σκηνικό της νησιωτικής χώρας δεν έχει χρησιμοποιηθεί τυχαία για τα γυρίσματα ταινιών blockbuster, όπως o Μονομάχος, η Τροία, το Εξπρές του Μεσονυχτίου. H Mάλτα βρίσκεται στα νότια της Σικελίας, ανατολικά της Τυνησίας και βόρεια της Λιβύης.

Προσγειωνόμαστε στη Βαλέτα –την πρώτη ευρωπαϊκή πόλη που χτίστηκε κατόπιν σχεδίου, τον 16ο αιώνα–, έπειτα από μια σύντομη πτήση που διήρκησε λίγο παραπάνω από μιάμιση ώρα. Η μαλτέζικη πρωτεύουσα είναι χτισμένη αμφιθεατρικά. Ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει και η πόλη να αλλάζει χρώμα. Βάφεται απ’ άκρη σ’ άκρη μ’ ένα βαθύ πορτοκαλορόζ που μπερδεύεται με το γαλάζιο του αρχιπελάγους.

Βαλέτα: Η υπέροχη πρωτεύουσα της Μάλτας

Έχουμε επιλέξει ένα boutique hotel –σε προσιτή τιμή– που στην οροφή του έχει μια πισίνα με θέα τις στέγες της πόλης και το πιο όμορφο λιμάνι της Μεσογείου. Αφήνουμε τις αποσκευές μας και αρχίζουμε να περιηγούμαστε στα σοκάκια με τα πολύχρωμα ξύλινα παραθυρόφυλλα.

Διασχίζουμε τον κεντρικό δρόμο, την οδό Δημοκρατίας, και μέσα σε λίγα λεπτά διαπιστώνουμε τις επιρροές που έχει δεχτεί αυτό το νησιωτικό έθνος στη μακρά του ιστορία. Βρισκόμαστε σε ένα πραγματικό σταυροδρόμι πολιτισμών, όπου η μπαρόκ αρχιτεκτονική συνδιαλέγεται με τους προϊστορικούς ναούς, ενώ οι ιπποτικές ιστορίες ζωντανεύουν μπροστά μας, μέσα από τα κανόνια και τα γλυπτά που απεικονίζουν ήρωες της μαλτέζικης ιστορίας.

Βαλέτα, Μάλτα. iStock

Τα βήματα μας μας οδηγούν στους κήπους Upper Barrakka, απ’ όπου απολαμβάνουμε μια εκπληκτική θέα στην πόλη και στο λιμάνι της. Περιπλανιόμαστε μέσα στα επιβλητικά τείχη της πόλης, ανακαλύπτοντας διαρκώς νέους λόγους που εξηγούν γιατί η Βαλέτα αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Έχει φτάσει η ώρα του δείπνου και ξέρουμε τι θέλουμε να δοκιμάσουμε: το φημισμένο πιάτο με κουνέλι – το πιο παραδοσιακό ίσως φαγητό της Μάλτας. Καθόμαστε στο Trabuxu Bistro για το “local rabbit” –σερβιρισμένο ως ένα ιδιότυπο στιφάδο– και ένα καλό μαλτέζικο κρασί.

Το επόμενο πρωί επισκεπτόμαστε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη, ο οποίος θεωρείται εξαιρετικό δείγμα μαλτέζικου μπαρόκ. Δεν παραλείπουμε να κάνουμε μια βόλτα και από το μουσείο του ναού για να δούμε ένα από τα πιο διάσημα έργα του Καραβάτζιο, τον «Αποκεφαλισμό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή».

Ζωγραφισμένο ταβάνι 300 ετών, στο εσωτερικού του καθεδρικού ναού του Αγίου Ιωάννη, στη Βαλέτα. iStock

Δίπλα από τον ναό βρίσκεται το ιστορικό Caffe Cordina. Κάνουμε μια σύντομη στάση και  δοκιμάζουμε cannoli, τα παραδοσιακά γλυκά σισιλιάνικης καταγωγής. Συνεχίζουμε την περιπλάνησή μας στη Βαλέτα βαδίζοντας προς το Θέατρο Μανοέλ, ένα από τα παλαιότερα της Ευρώπης. Μπαινοβγαίνουμε σε μικρά μαγαζάκια, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει. Κοντοστεκόμαστε μπροστά στο καθηλωτικό παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, όπου σήμερα στεγάζονται η κατοικία του προέδρου της Μάλτας και το Κοινοβούλιο.

Σεν Τζούλιαν, το ψαροχώρι που έγινε τουριστικό θέρετρο

Αναζητώντας τον πιο ξεκούραστο και καλοκαιρινό τρόπο για να περιηγηθούμε στο νησί και  να προσεγγίσουμε κάποια παραλία παίρνουμε το φέρι από το λιμάνι της Βαλέτα με προορισμό τη Sliema.

Φτάνοντας, ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο και ξαποσταίνουμε στο Σεν Τζούλιαν για ένα σνακ και ένα κοκτέιλ με θέα τη θάλασσα. Το τουριστικό θέρετρο, που ήταν κάποτε ψαροχώρι, έχει ατμόσφαιρα από άλλες δεκαετίες, παρά τη μεγάλη ποικιλία μπαρ και εστιατορίων κατά μήκος της ακτογραμμής του.

Το τουριστικό θέρετρο Σεν Τζούλιαν. iStock

Η περιπέτειά μας ξεκινά όταν αποφασίζουμε να επιστρέψουμε και συνειδητοποιούμε πως έχουμε χάσει το τελευταίο φέρι... Οι επιλογές πλέον είναι δύο: ταξί ή λεωφορείο. Δοκιμάζουμε την πρώτη, δίχως αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει ελεύθερο ταξί στον δρόμο και, όταν ζητάμε τη βοήθεια ενός περαστικού για να καλέσουμε ταξί, ενημερωνόμαστε πως ο χρόνος αναμονής είναι τεράστιος.

Κατευθυνόμαστε σε μια στάση λεωφορείου στη Sliema. Τα λεωφορεία περνούν και δεν σταματούν γιατί είναι ασφυκτικά γεμάτα από εργαζόμενους της τουριστικής περιοχής, που προφανώς επιστρέφουν στα σπίτια τους στη Βαλέτα ή στα προάστιά της. Όταν κάποιο λεωφορείο σταματά, γίνεται μάχη για το ποιος θα προλάβει να διεισδύσει μέσα στο magic bus. Κάποια στιγμή καταφέρνουμε να επιβιβαστούμε και επιστρέφουμε στη Βαλέτα. Αναζητάμε ένα μικρό εστιατόριο για να δειπνήσουμε και παραγγέλνουμε σπαγγέτι με κουνέλι. Η τύχη μας έχει γυρίσει. Απολαμβάνουμε ένα από τα πιο ωραία πιάτα του ταξιδιού!

Mdina, η Σιωπηλή Πόλη του Game of Thrones

Την επόμενη ημέρα έχουμε προγραμματίσει να επισκεφτούμε τη Mdina, τη μεσαιωνική πρώην πρωτεύουσα του νησιού, γνωστή και ως «Σιωπηλή Πόλη». Αυτή τη φορά φροντίζουμε να εξασφαλίσουμε τη μετακίνηση μας –aller-retour– με ένα διώροφο τουριστικό λεωφορείο ανοιχτού τύπου. Καθόμαστε φυσικά στον δεύτερο όροφο, με γυαλιά και καπέλα, και διασχίζουμε το νησί.

Η πόλη Mdina στη Μάλτα. iStock

Φτάνοντας στη Mdina, τριγυρίζουμε στα γραφικά σοκάκια και νιώθουμε σαν να έχουμε μπει σε χρονομηχανή – νιώθεις ότι από στιγμή σε στιγμή θα ξεπροβάλουν Ιωαννίτες ιππότες! Η πόλη, της οποίας η αρχιτεκτονική είναι ένα κράμα μπαρόκ, αραβικών και μεσαιωνικών στοιχείων, είναι χτισμένη σε λόφο και έχει στρατηγική θέση.

Τα σοκάκια της πόλης Mdina στη Μάλτα. iStock

Αναγνωρίζουμε –έπειτα από σχετικές υποδείξεις– τα σημεία που γυρίστηκε το Game of Thrones και αισθανόμαστε σαν μέρος κινηματογραφικού σκηνικού. Όσο περιπλανιόμαστε, τόσο διαπιστώνουμε πως δεν την έχουν ονομάσει τυχαία «Σιωπηλή πόλη». Το μόνο που ακούγεται είναι ο ήχος της άμαξας. Παρά τους χιλιάδες τουρίστες που την επισκέπτονται κάθε χρόνο, επικρατεί μια παράξενη ησυχία. Σαν να σέβονται όλοι τις υποδείξεις πάνω στις διακριτικές ταμπέλες, που ζητούν από τους επισκέπτες να παραμείνουν σιωπηλοί και να σεβαστούς τους μόλις 300 μόνιμους κατοίκους.

Οι τόνοι ανεβαίνουν μέσα στην αυλή του The Medina Restaurant, που σερβίρει τοπικές σπεσιαλιτέ με σύγχρονες επιρροές. Δυστυχώς, δεν υπάρχει η δυνατότητα να περάσουμε όσο χρόνο θα θέλαμε στην οχυρωμένη μεσαιωνική καστροπολιτεία, λόγω του τελευταίου δρομολογίου του τουριστικού λεωφορείου, και δεν προλαβαίνουμε να απολαύσουμε την πανοραμική θέα από το μπαλκόνι του Fontanella Tea Garden.

Γαλάζια Λίμνη

Η τελευταία ημέρα είναι αφιερωμένη στο νησί Gozo και στη Γαλάζια Λίμνη που βρίσκεται στο νησάκι Comino. Φτάνουμε στο Gozo με ένα καραβάκι από τη Βαλέτα. Το Gozo φημίζεται για την αυθεντικότητά του, τους αργούς ρυθμούς των κατοίκων και την άγρια φύση του. Μας οδηγούν στη Cittadella, τη μικρή παλιά πόλη μέσα στην πρωτεύουσα Βικτόρια, και ταξιδεύουμε με όλες τις αισθήσεις μας πίσω στον χρόνο, αφού σε αρκετά σημεία δεν υπάρχει σχεδόν κανένα αποτύπωμα του 21ου αιώνα.

Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε στον κόλπο Dwejra. Εκεί υπάρχει η δυνατότητα να κάνουμε βόλτα με μια βάρκα που θα μας μεταφέρει στη διάσημη σήραγγα και σε διάφορες σπηλιές. Επιβιβαζόμαστε και μπαίνουμε στον σύμπαν του Game of Thrones… Εκεί γυρίστηκαν κάποιες από τις πιο συγκλονιστικές σκηνές της διάσημης σειράς.

Βράχος στο νησί Gozo. Δήμητρα Αθανασοπούλου

Αφήνουμε πίσω μας το Gozo και το Comino, για να κλείσει το ταξίδι μας με μια βουτιά στη Blue Lagoon. Νοικιάζουμε μια δυσεύρετη ομπρέλα και δυο καρέκλες πάνω στο βραχώδες έδαφος –με τα ακροδάχτυλά μας να βρέχονται σχεδόν από τα γαλαζοπράσινα νερά– και πίνουμε ένα δροσερό κοκτέιλ, σερβιρισμένο μέσα σε καρπούζι.

Η Γαλάζια Λίμνη, στο νησί Comino. iStock

Με αυτή την εικόνα αφήνουμε πίσω μας το νησιώτικο σύμπλεγμα. Φεύγουμε με ένα απωθημένο: το «χωριό του Ποπάι» (Sweethaven Village). Πρόκειται για ένα θεματικό χωριό –το σπίτι του αγαπημένου παιδικού ήρωα–, το οποίο δεν προλάβαμε να επισκεφτούμε. Και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να επιστρέψουμε!