ΛΙΓΝΑΔΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑ

Κοινό περί δικαίου αίσθημα. Αυτές οι λέξεις τριγυρίζουν στο μυαλό μου ενώ τα social media βοούν για την απόφαση να αποφυλακιστεί ο καταδικασμένος για δυο βιασμούς, Δημήτρης Λιγνάδης, μέχρι την εκδίκαση της έφεσής του.

Κοινό περί δικαίου αίσθημα. Είχαμε αναφερθεί διεξοδικά σε αυτή την έννοια στο OW. Μόνο που τότε μιλούσαμε για κατηγορούμενους που δικάζονται και καταδικάζονται σε τηλεοπτικές εκπομπές και παράθυρα πριν να έχει γίνει η οποία δίκη. Τώρα, μιλάμε για κάτι διαφορετικό: Μια καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου χωρίς ελαφρυντικά, που συνοδεύεται από την αποφυλάκιση του καταδικασθέντα. Παραδόξως, για το δικό μου μυαλό. Γιατί, αν ο Δημήτρης Λιγνάδης κρίθηκε προφυλακιστέος ως κατηγορούμενος, θα θεωρούσα αυτονόητο ότι θα παραμείνει στη φυλακή έχοντας κριθεί ένοχος, ακόμα κι αν εκκρεμεί η εκδίκαση της υπόθεσης στο εφετείο.

Δεν έχω καμία νομική γνώση. Ούτε και θέλω να δικάσω εγώ τον Δημήτρη Λιγνάδη ή τον οποιονδήποτε. Αλλά δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι είναι παράδοξο η ετυμηγορία «ένοχος» για δύο αδικήματα που τον οδήγησαν πριν δικαστεί στη φυλακή να συνοδεύεται από μια απόφαση για αποφυλάκιση μέχρι νεοτέρας.

Εδώ, λοιπόν, δεν μιλάμε για ένα «κοινό περί δικαίου αίσθημα» που θέλει να υποκαταστήσει τη δικαιοσύνη. Ίσως να μη μιλάμε για τίποτα περισσότερο από τη δική μου ανάγκη να νιώθω ότι ζω σε μια ευνομούμενη χώρα, όπου το δικαστικό σύστημα δεν αφήνει ούτε υπόνοια παράδοξου.

EUROKINISSI Σωτήρης Δημητρόπουλος

Δεν ξέρω τι πιθανότητες έχει να ανατραπεί στο εφετείο η πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση. Δεν ξέρω αν διακυβεύεται κάτι περισσότερο από μια πιθανή μείωση της ποινής που επιβλήθηκε. Ξέρω, όμως, ότι ως πολίτης θέλω να εμπιστεύομαι τη δικαιοσύνη.

Η αλήθεια είναι ότι δεν κλόνισε την εμπιστοσύνη μου στη δικαιοσύνη η υπόθεση Λιγνάδη. Αυτό είχε συμβεί νωρίτερα, με άλλες αφορμές. Εν προκειμένω, όμως, αν υπάρχει περίπτωση μια καταδίκη για δύο βιασμούς ανηλίκων να ανατραπεί στο εφετείο, κάτι στο όλο σύστημα έχει πάει πολύ λάθος.