Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ

Στη χώρα μας αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια μια δυναμική εξόδου από τον ζυγό ποικίλων αναχρονισμών και σκονισμένων αντιλήψεων. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα παρατηρηθούν φαινόμενα δηλωτικά ενός νέου καθεστωτισμού.

Πρώτα η είδηση: Σχολείο της Μασαχουσέτης απέβαλε τον 12χρονο Liam Morrison επειδή φορούσε μπλουζάκι που έγραφε «Υπάρχουν μόνο δύο φύλα» (There are only two genders).

Η διευθύντρια του σχολείου ισχυρίστηκε ότι «πολλοί ένιωσαν άβολα με το t-shirt». O μαθητής απάντησε ότι ούτε ένα άτομο δεν εξέφρασε παράπονα γι’ αυτό που έγραφε το μπλουζάκι του.

Αξίζει τον κόπο να ακούσουμε τον πιτσιρικά, που μίλησε στη συνεδρίαση της Σχολικής Επιτροπής για το συγκεκριμένο θέμα. Είπε μεταξύ άλλων ότι έχει δικαίωμα να φοράει το μπλουζάκι με αυτές τις πέντε λέξεις γιατί δεν περιέχει «τίποτε το κακό, τίποτε το απειλητικό». Και πρόσθεσε:

«Δεν παραπονιέμαι όταν βλέπω παντού σημαίες και αφίσες για διεμφυλικούς στο σχολείο. Ξέρετε γιατί; Γιατί οι άλλοι έχουν δικαίωμα στα πιστεύω τους, όπως και εγώ […] Ακόμη και στην ηλικία των 12, έχω τις δικές μου πολιτικές απόψεις και το δικαίωμα να τις εκφράσω. Ακόμα και στο σχολείο. Αυτό το δικαίωμα ελευθερίας του λόγου αναφέρεται στο Πρώτο Άρθρο του Συντάγματος».

Ευθύ το πολύπτυχο ερώτημα: Ποιους κανόνες παραβιάζει ή «δήλωση» στο μπλουζάκι του μικρού; Είναι σεξιστική; Είναι προτρεπτική πράξεων βίας εναντίον εκείνων που έχουν άλλη άποψη για τα φύλα; Παρακινεί υπόρρητα για bullying απέναντι σε άτομα με διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα;

Όχι, βέβαια. Πρόκειται για προσωπική «κατάθεση» όντως ταυτοτικού χαρακτήρα. Αλλά ποιος, με ποια επιχειρήματα, μπορεί να του στερήσει το δικαίωμα να δια-δηλώνει ευθαρσώς την άποψή του; Πόσω μάλλον να τον τιμωρήσει με αποβολή!

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

Ας αφήσουμε στην άκρη το δικαίωμα της ελευθερίας, ως αυτονόητο, καθώς και τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος που επικαλέστηκε ο 12χρονος. Κι ας σταθούμε στην ουσία:

Πρόκειται για ανατριχιαστικό γεγονός που αποκαλύπτει στυγνή ολοκληρωτική λογική εν ονόματι απολύτως αυθαιρέτων ισχυρισμών περί ενοχλήσεως «κάποιων». Κατ’ ουσίαν βρισκόμαστε για πολλοστή φορά μπροστά στην δυναστική επέλαση της πολιτικής ορθότητος.

Από πότε είναι ενοχλητικές οι απόψεις για θέματα που απασχολούν την υφήλια κοινωνία, όπως αυτά των έμφυλων διακρίσεων, του σεξισμού, της ομοφοβίας, της σεξουαλικής ταυτότητος και άλλων συναφών;

Η προβολή και ανάπτυξη θέσεων δεν συνιστά προσβολή που επιφέρει αναστάτωση ή ανεπίτρεπτη όχληση. Ίσα ίσα: συμβάλλει ουσιαστικά στον αναγκαίο διάλογο, εκτός κι αν δεχθούμε ότι υπάρχουν θέσφατα τα οποία δεν αγγίζουμε. Στην περίπτωση αυτή, το επόμενο βήμα είναι να ρίξουμε στη φωτιά εκείνους που πιστεύουν ότι τα φύλα είναι δύο ή να τους φιμώσουμε διά παντός στον αιώνα τον άπαντα.

O Liam Morrison, λοιπόν, δεν εξέφρασε αποτροπιασμό για απόψεις που εναντιώνονται στη δική του. Δεν εξαπέλυσε επίθεση με ρατσιστικές αιχμές. Είπε απλώς την άποψή του. Κοσμίως και διακριτικά.

Το ίδιο δικαίωμα έχει ο καθένας που δεν συμμερίζεται τη θέση του 12χρονου για τα φύλα. Δικαίωμα αναφαίρετο, που μπορεί να το εκφράσει παντού, με όποιον τρόπο κρίνει αποτελεσματικό. Στο σχολείο, στον δρόμο, σε εκδηλώσεις, στα μίντια.

Έχουμε φαινόμενα νέου καθεστωτισμού στην Ελλάδα;

Πριν από καιρό στη χώρα μας, ένας μαθητής πήγε στο σχολείο του (Μουσικό σχολείο στο Ίλιον) φορώντας φούστα. Δικαίωμά του; ΑΠΟΛΥΤΟ. Κι όμως, ένας καθηγητής έσπευσε να τον χαρακτηρίσει «ντροπή της κοινωνίας».

Ευτυχώς, υπήρξαν σθεναρές αντιδράσεις. Οι γονείς στήριξαν με σθένος το παιδί τους και οι άρρενες συμμαθητές του πήγαν την επόμενη μέρα στο σχολείο φορώντας φούστες!

Το ίδιο έχει συμβεί και σε άλλες χώρες. Στον Καναδά, με αφορμή το όριο στη μίνι φούστα των κοριτσιών και τους διαχωρισμούς εν γένει σχετικά με το ντύσιμο. Στη Ναντ της Γαλλίας διαδήλωσαν με αυτόν τον τρόπο κατά του σεξισμού, και στην Ισπανία με αφορμή το ομοφοβικό bullying. Παρήγορες κινητοποιήσεις, κυριολεκτικά εγερτήριες.

Εν κατακλείδι: Αν είμαστε ειλικρινείς, οφείλουμε, πρώτον, να παραδεχθούμε το προφανές και εμπειρικώς αποδεδειγμένο. Ότι στη σύγχρονη εποχή οι πάσης φύσεως μειοψηφικές απόψεις για τα φύλα, τη σεξουαλική ταυτότητα, τη θέση της γυναίκας, την πατριαρχία κ.λπ. είδαν το φως του ήλιου μετά από σκληρούς αγώνες.

Δεύτερον, οι κατακτήσεις αυτές περιόρισαν δραστικά και βαθμηδόν εξαλείφουν απεχθή φαινόμενα bullying και ποικίλες απαράδεκτες διακρίσεις. Ένα γιγάντιο κύμα σαρώνει τις κάποτε κυρίαρχες αντιλήψεις και λειτουργεί ελευθερωτικά στην υφήλιο κοινωνία – τουλάχιστον σε ένα μέρος της μέχρι στιγμής.

Και, τρίτον, δυστυχώς ο άνεμος αυτός που λειτουργεί ιαματικά, ταυτόχρονα φουσκώνει τα πανιά στο ιστιοφόρο ενός νέου καθεστωτισμού. Με δυναστικές απαγορεύσεις των εναντίων απόψεων και με ένα bullying νέου τύπου:

Έτσι και διαφωνήσεις π.χ. για τα φύλα και αναπτύξεις επιχειρήματα επ’ αυτού, θα εισπράξεις λοιδορίες και βαρύτατους χαρακτηρισμούς από αφιονισμένους της άλλης πλευράς. Δηλαδή, από υπέρμαχους κατά τα άλλα μιας ανοιχτής κοινωνίας, χωρίς αποκλεισμούς και φασιστικές απαγορεύσεις.

Στη χώρα μας αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια μια δυναμική εξόδου από τον ζυγό ποικίλων αναχρονισμών και σκονισμένων αντιλήψεων. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα παρατηρηθούν φαινόμενα σαν αυτό της Μασαχουσέτης ή κάποια παρόμοια, δηλωτικά της πολιτικής ορθότητας και του νέου καθεστωτισμού.

Θα είναι τραγικό να επικρατήσει ο νέος δογματισμός και να ορίζει κατά το δοκούν το επιτρεπτόν ένας νέος Ιεροξεταστής…