ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΑΔΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΛΗ Η ΕΥΡΩΠΗ;
Η οικολογική καταστροφή από τις πυρκαγιές στο Δάσος της Δαδιάς είναι ανυπολόγιστη, γιατί το δάσος αυτό είναι πολύτιμο. Όχι μόνο για το ελληνικό οικοσύστημα, αλλά και για το διεθνές.
Αν έχει τύχει να δεις ντοκιμαντέρ σε δάση του εξωτερικού, αχανή, κατάφυτα, γεμάτα εκπλήξεις και περιπέτειες για τους εξερευνητές τους, πρέπει να ξέρεις ότι μέχρι πρότινος υπήρχε και στην Ελλάδα (τουλάχιστον) ένα τέτοιο. Το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου, είναι μια από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές σε εθνικό, ευρωπαϊκό αλλά και διεθνές επίπεδο.
Η σημασία της Δαδιάς είναι τεράστια. Η αξία του Δάσους της ανεκτίμητη. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη περιοχή Natura 2000 της χώρας, μία έκταση 428 χιλιάδων στρεμμάτων, που αποτελεί έναν πολύτιμο βιότοπο στο σταυροδρόμι Ανατολής και Ευρώπης.
Και αυτό επειδή εδώ συμβιώνουν και ευδοκιμούν πολλά είδη της χλωρίδας και της πανίδας της Βαλκανικής χερσονήσου, της Ευρώπης και της Ασίας. Γι’ αυτό και ήταν μία από τις πρώτες περιοχές στην Ελλάδα που τέθηκαν σε καθεστώς προστασίας από το 1980. Γι’ αυτό και αργότερα, το 2006, χαρακτηρίστηκε Εθνικό Πάρκο.
Ένας σημαντικός βιότοπος
Πήρε το όνομά του από τον γραφικό οικισμό Δαδιά, 67 χλμ. βόρεια της Αλεξανδρούπολης, απ’ όπου ξεκινά το δάσος. Από εκεί απλώνεται σε μια σειρά από υψώματα στις απολήξεις της Ροδόπης, στο σταυροδρόμι Ευρώπης και Ασίας και αποτελεί σπίτι για πολλά άγρια ζώα και πουλιά. Ταυτόχρονα, αποτελεί και κεντρικό σταθμό μετεπιβίβασης μεταναστευτικών πουλιών στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το φυσικό τοπίο ευνοεί: απέραντες εκτάσεις με πεύκα και δρυς –ανάμεσα στα οποία παρεμβάλλονται ξέφωτα, βοσκοτόπια και καλλιεργούμενες εκτάσεις– γίνονται το πιο ιδανικό καταφύγιο για 219 είδη πουλιών, 40 είδη ερπετών και αμφιβίων και 36 είδη θηλαστικών. Εδώ συναντώνται 3 από τα 4 είδη γύπα της Ευρώπης (Μαυρόγυπας, Όρνιο και Ασπροπάρης), ενώ βρίσκεται και η μοναδική αναπαραγωγική αποικία Μαυρόγυπα –σήμα κατατεθέν της Δαδιάς– στα Βαλκάνια.
Για τη διάσωση και διατήρηση του οικολογικού πλούτου της περιοχής, σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρει η WWF Ελλάς, η οποία ξεκίνησε από το 1979 ένα από τα παλιότερα και αποτελεσματικότερα προγράμματά της. Μάλιστα, στις αρχές της δεκαετίας του '90, επιστημονική ομάδα εγκαταστάθηκε μόνιμα εκεί για να αντιμετωπίζει με οργανωμένο τρόπο τις ανάγκες που έχει το πάρκο, αλλά και τις απειλές που δέχεται.
Η σημασία της Δαδιάς για τους ανθρώπους
Μέχρι σήμερα η Δαδιά ήταν μία από τις καλύτερα διαχειριζόμενες προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα. Στους δύο οικισμούς που περιβάλλει –Σουφλί και Τυχερό– οι άνθρωποι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, τη γεωργία, την υλοτομία και τον οικοτουρισμό. Διότι η Δαδιά ήταν και δημοφιλής οικοτουριστικός προορισμός, με ένα κέντρο επισκεπτών που υποδεχόταν έως και 50 χιλιάδες επισκέπτες τον χρόνο, με όποιο όφελος αυτό συνεπάγεται για την τοπική κοινωνία.
«Στη Δαδιά, η WWF Ελλάς έχει συμβάλλει στον σχεδιασμό της ανάπτυξης της περιοχής από την έναρξη λειτουργίας του Οικοτουριστικού Κέντρου Δαδιάς και για τα πρώτα 10 χρόνια (1993-2003) με τη διάνοιξη και σηματοδότηση μονοπατιών και την κατασκευή των κινητών υποδομών της υποδοχής επισκεπτών, όπως ο ξενώνας και το κέντρο ενημέρωσης, αλλά και τη λειτουργία του Κέντρου Ενημέρωσης Δαδιάς», αναφέρει η επίσημη πηγή της οργάνωσης.
Στο Δάσος της Δαδιάς εκτός από επισκέπτες, καταφθάνουν κάθε χρόνο και ερευνητές από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, για να παρακολουθήσουν τις αποικίες των γυπών, τις επιπτώσεις των αιολικών πάρκων στα αρπακτικά πουλιά και μερικές φορές να εκπονήσουν κάποιο περιβαλλοντικό project.
Ίσως τώρα γίνεται κατανοητό γιατί για τη Δαδιά «ενδιαφέρεται όλη η Ευρώπη», όπως είπε ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Χρήστος Στυλιανίδης. Για όλους αυτούς τους λόγους το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς-Λευκίμης-Σουλίου είναι ένα μεγάλο σύμβολο, αλλά και ένα μεγάλο στοίχημα.
Είναι η έκτη μέρα που η φωτιά μαίνεται και έχει κάψει πάνω από 4 χιλιάδες στρέμματα, ενώ στο σημείο επιχειρούν πλέον 320 πυροσβέστες με 75 οχήματα, 13 ομάδες πεζοπόρων τμημάτων καθώς και εναέρια μέσα. Το χωριό της Δαδιάς εκκενώθηκε προληπτικά την Κυριακή και δεν απειλείται πια. Η προσπάθεια τη στιγμή που γραφόταν το άρθρο είχε στραφεί στα νοτιοδυτικά πριν από τον πυρήνα Α1 του Δρυμού, όπου βρίσκονται όλα τα σημαντικά οικοσυστήματα, η αποικία αναπαραγωγής του μαυρογύπα, καθώς και το χωριό Λευκίμη.