ΕΤΣΙ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

Τώρα την άνοιξη, δώστε στο παιδί σας ό,τι χρειάζεται για να ισορροπήσει στις δύο ρόδες: Σαφείς οδηγίες, μπόλικη αυτοπεποίθηση και οπωσδήποτε κράνος.

Στα γόνατα τα «ματωμένα» παράσημα, στο πρόσωπο ζωγραφισμένη η χαρά, στα μαλλιά η μανία του αέρα (η κουλτούρα του κράνους δεν υπήρχε στα παιδικά μου χρόνια). Αυτό ήταν για μένα το ποδήλατο: Ένα όχημα του καλού καιρού, που σε οδηγούσε στην περιπέτεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Και αυτό παραμένει: Ο τρόπος να περνάς τις ζεστές ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές μέρες με ορθοπεταλιές, τούμπες και παρκάρισμα στο περίπτερο για παγωτό.

Θέλετε να τα ζήσει όλα αυτά το παιδί σας και να χαμογελάει αργότερα ως ενήλικας ανασύροντας τις εικόνες του αστραφτερού του ποδηλάτου; Ή μήπως σας καταπίνει η σκιά του φόβου, όπως όλους εμάς τους γονείς της σημερινής εποχής, που πίσω από την χαρά του παιδιού μας βλέπουμε πάντα τον κίνδυνο;

Χωρίς βοηθητικές

Μαθαίνω ποδήλατο σημαίνει ισορροπώ στις δύο ρόδες. Γι’ αυτό και ο τίτλος αξιοσύνης στις παρέες με τα ποδήλατα μετριέται με τη φράση: Χωρίς βοηθητικές.

Η στιγμή που ξεβιδώνονται οι έξτρα μικρές ρόδες ανεβάζει σε όλους την αδρεναλίνη στα ύψη: Στο παιδί, που λαχταράει να μεγαλώσει και να αυτονομηθεί ισορροπώντας χωρίς βοήθεια, και στους γονείς, που σπρώχνουν το ποδήλατο μέχρι να πάρει φόρα και βλέπουν αναβάτη και όχημα να κλυδωνίζονται μέχρι τελικής πτώσης. Ακολουθούν πολλές προσπάθειες και πολλά «μπαμπά» ή «μαμά, κοίτα». Ποιες ήταν όμως αυτές οι οδηγίες των δικών μας γονιών; Και πώς καταλάβαιναν εκείνοι ότι είχε έρθει η ώρα να σταθούμε στις δυο ρόδες; Ας θυμηθούμε, με λίγη βοήθεια από την επιστήμη.

iStock

Μάθε παιδί μου ποδήλατο

• Ένα παιδί κάνει ποδήλατο όχι όταν κάνουν οι συμμαθητές και οι φίλοι του, αλλά όταν ψυχοκινητικά είναι έτοιμο. Οι παιδίατροι κρίνουν ότι στις ηλικίες μεταξύ τριών και έξι ετών γεννιούνται και αναπτύσσονται εκείνες οι δεξιότητες που συνεργούν στο να μάθει ένα παιδί ευκολότερα ποδήλατο, στην αρχή με βοηθητικές ρόδες για να μάθει το πεντάλ και στη συνέχεια όταν θα είναι έτοιμο χωρίς αυτές:
• Πρώτη προϋπόθεση για να βγάλετε τις ρόδες και να κάνει το παιδί σας «μεγαλίστικο» ποδήλατο είναι να το θέλει. Η επιθυμία θα επουλώσει τα τραύματα της πρώτης τούμπας και θα σπρώξει το παιδί στην επόμενη προσπάθεια.
• Δεύτερη και κρίσιμη προϋπόθεση είναι η χρήση κράνους. Το κεφάλι πρέπει πάντα να προστατεύεται. Οι επιγονατίδες μπορεί να αποσυντονίσουν την κίνηση του παιδιού οπότε ζυγίστε την απόφαση αν θα τις φορέσει ή όχι στα «μαθήματα». Αλλά την απαραίτητη χρήση του κράνους δεν θα την διαπραγματευτείτε ποτέ.
• Επιλέξτε την κατάλληλη τοποθεσία. Αν έχετε πιλοτή δεν έχετε λόγο να ψάξετε για τίποτε άλλο. Αλλιώς τα πάρκα της πόλης με ιδανική επιλογή το Πάρκο Τρίτση και τα γηπεδάκια της γειτονιάς σε ώρες που δεν παίζει κανείς μπάλα ή μπάσκετ είναι ιδανικοί χώροι για να κάνει το παιδί του τις πρώτες εκπαιδευτικές βόλτες.
• Έχοντας κάνει ποδήλατο με βοηθητικές ρόδες το παιδί σας γνωρίζει ήδη πώς να κάνει πεντάλ. Το μεγάλο στοίχημα λοιπόν είναι η ισορροπία: Υπάρχει μία παλιά και πολλά υποσχόμενη μέθοδος: αφαιρείτε –προσωρινά– τα πετάλια, χαμηλώνετε τη σέλα και το παιδί μαθαίνει να ακουμπάει τα πόδια του στο έδαφος και να τα σηκώνει από αυτό δοκιμάζοντας να ισορροπήσει στις δύο ρόδες για μερικά δευτερόλεπτα, χωρίς τα πόδια του να πατάνε στο έδαφος.
• Με ή χωρίς πετάλια, όποια μέθοδο κι αν χρησιμοποιήσετε για να βρει την ισορροπία του, σπρώξτε για την εκκίνηση. Καθώς θα έχει συναίσθηση το σώμα του επάνω στη σέλα, σταθείτε πίσω του και πιάστε το ποδήλατο από την άκρη της σέλας. Δώστε μικρή ώθηση και τρέξτε κι εσείς για λίγα μέτρα μαζί με το ποδήλατο. Κάποια στιγμή και χωρίς να το αντιληφθεί το παιδί σας, αφήστε το ποδήλατο να ακολουθήσει την πορεία του. Όταν ο μικρός ποδηλάτης καταλάβει την απουσία σας, θα έχει ήδη κάνει τις πρώτες αυτόνομες πεταλιές που θα του δώσουν την αυτοπεποίθηση να συνεχίσει.
• Να είστε γενναιόδωροι με τις επιδοκιμασίες. Επιβραβεύστε το παιδί σας για την προσπάθεια. Η επιβράβευση είναι η κινητήρια δύναμη για όλα τα επιτεύγματα.
• Το ποδήλατο είναι σαν το σερβίρισμα ενός φλιτζανιού με καφέ: όταν κοιτάζεις το φλιτζάνι, ο καφές χύνεται. «Κοίτα μακριά, κοίτα μπροστά, κοίτα εκεί που πας», είναι η συμβουλή που περνάει από γενιά σε γενιά.
• Πώς θα σταματήσει το ποδήλατο; Το φρένο το ξέρει θεωρητικά, αλλά όταν έρθει η ώρα να το χρησιμοποιήσει το πιθανότερο είναι να ξεχάσει ό,τι γνωρίζει και να φρενάρει με τα πόδια του, καθώς θα έχει τη χαμηλή ταχύτητα του πρωτάρη. Ο πιο εύκολος τρόπος να μάθει να φρενάρει κανονικά είναι να του λέτε κάθε λίγα μέτρα: «φρένο» και όχι «σταμάτα».

Pexels Tatiana Syrikova

Επιλέγοντας ποδήλατο

Οι πωλητές στα εξειδικευμένα καταστήματα γνωρίζουν καλύτερα, αλλά κι εσείς δεν πρέπει να είστε αδαείς όσον αφορά στην αγορά ποδηλάτου. Μόνο έτσι θα αντισταθείτε με επιχειρήματα στις επιθυμίες του παιδιού για το «μεγάλο» ή το «αγωνιστικό» ποδήλατο. Τι είναι καλό να γνωρίζει ο γονέας και αγοραστής;

Επιλέγουμε ποδήλατο βάσει του ύψους και της ηλικίας του παιδιού.

Δεν αγοράζουμε ένα μεγάλο ποδήλατο σε ένα μικρό παιδί ως «επένδυση» για το μέλλον, επειδή κατά βάθος δεν θέλουμε να ξαναβάλουμε το χέρι στην τσέπη όταν θα ψηλώσει.

Ακόμη κι αν χαμηλώσουμε τη σέλα του ποδηλάτου, ένα μεγάλο για το ύψος του παιδιού μας ποδήλατο παραμένει ακατάλληλο. Ποιο είναι το κριτήριο; Τα παιδιά να μπορούν να σταθούν όρθια με τα πόδια τεντωμένα και να πατούν στο έδαφος. Και τέλος, φεύγουμε από το ποδηλατάδικο με το καινούργιο ποδήλατο φορτωμένο στο αυτοκίνητο και το κράνος στο χέρι. Το παιδί μας θα ανακαλύψει έναν νέο κόσμο κάνοντας  ορθοπεταλιές. Λίγη προστασία δεν βλάπτει.