ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΘΕΙ BURNOUT ΜΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ;

Η 42χρονη πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, Τζασίντα Άρντερν, παραιτείται λόγω burnout και μας κάνει να δούμε ότι όλοι έχουμε δικαίωμα σε αυτό.

Aν το burnout φοριέται συχνά τον τελευταίο καιρό, είναι επειδή έχει κάθε δικαιολογία και όχι επειδή εμείς γίναμε υπερευαίσθητοι. Άποψη προσωπική, την οποία ίσως πολλοί να μην ασπαστούν. Για το εργασιακό burnout o μόνος που μπορεί να κάνει κάτι είναι ο εργοδότης σου. Για το γονεϊκό, την ευθύνη πρέπει να πάρεις εσύ, παρά τις υποχρεώσεις του νέου σου ρόλου. Η λίστα μπορεί να γίνει μακριά...

Τι συμβαίνει όμως, όταν εργοδότης σου είναι ο λαός και τα προβλήματά του; Αν δηλαδή η δουλειά σου είναι η πρωθυπουργία μιας χώρας, επιτρέπεται να πάθεις burnout; Αν κατά τη διάρκεια της θητείας σου έχεις αντιμετωπίσει μία πανδημία, δύο σοβαρές τρομοκρατικές επιθέσεις, αρκετές φυσικές καταστροφές, ενώ ταυτόχρονα είσαι λαοφιλής και ειλικρινής (και ως τέτοιος έχεις καταγραφεί στις δημοσκοπήσεις), νομίζω ότι δικαιολογείται και επιτρέπεται.

Τζασίντα Άρντερν: η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας παραιτείται

Η Τζασίντα Άρντερν, πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας επί 6 χρόνια, εμφανίστηκε την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου και με σπασμένη φωνή ανακοίνωσε την παραίτησή της από το αξίωμα. Τα μέλη του Εργατικού Κόμματος θα ψηφίσουν για την αντικατάστασή της την Κυριακή 22 Ιανουαρίου, ενώ η ίδια θα παραμείνει εν ενεργεία μέχρι τις 7 Φεβρουαρίου.

Η Τζασίντα Άρντερν σε μία καλύβα στο νησί Ross στην Ανταρκτική, τον Οκτώβριο του 2022, στο πλαίσιο της επίσκεψής της με αφορμή την υπερθέρμανση του πλανήτη. Mike Scott/NZ Herald/Pool/AP

Τόνισε ότι σκέφτηκε πολύ την απόφασή της ελπίζοντας να βρει ενέργεια και επιθυμία να συνεχίσει σε αυτόν τον ρόλο: «Αλλά δυστυχώς δεν τη βρήκα και αν συνεχίσω θα κάνει κακό στη Νέα Ζηλανδία». Χαρακτήρισε μάλιστα τα τελευταία 5,5 χρόνια της ζωής της ως τα πιο επεισοδιακά και παραδέχτηκε ότι της ήταν δύσκολο να διαχειριστεί την κατάστασή της κατά τη διάρκεια τέτοιων «κρίσεων».

Ποια είναι η Τζασίντα Άρντερν

Η Τζασίντα Άρντερν ανέλαβε την πρωθυπουργία της Νέας Ζηλανδίας τον Οκτώβριο του 2017, σε ηλικία 37 ετών και έγινε η νεότερη πρωθυπουργός στον κόσμο. Ενάμιση χρόνο αργότερα ήρθε αντιμέτωπη με τη δολοφονία 51 μουσουλμάνων από Αυστραλό υποστηρικτή της «λευκής ανωτερότητας». «Η Νέα Ζηλανδία είναι σπίτι τους και αυτοί είναι εμείς» δήλωσε για τους μουσουλμάνους της χώρας της και έσπευσε να παρηγορήσει τις οικογένειες των θυμάτων, φορώντας η ίδια μαντίλα στο κεφάλι.

Η ενσυναίσθηση που έδειξε τότε ήταν ένα από τα πρώτα δείγματα του τρόπου που θα κυβερνούσε. Τον Ιούνιο του 2020, ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει επιπλέον 4 εκατομμύρια δολάρια στην προώθηση καλλιτεχνικών μαθημάτων σε όλα τα σχολεία της χώρας, ενώ 3 μήνες μετά τη γέννηση της κόρης της -κυοφόρησε κατά τη διάρκεια της θητείας της και πήρε άδεια μητρότητας- εμφανίστηκε στη Γενική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών, στη Νέα Υόρκη, μαζί με το μωρό.

Η απόφασή της να κλείσει τα σύνορα της χώρας και να επιβάλει αυστηρά lockdown στην αρχή της πανδημίας ήταν ένας από τους λόγους πτώσης της δημοτικότητάς της. Το BBC ανέφερε ότι η δημοτικότητά της μειωνόταν σταθερά στη χώρα της, παρόλο που στο εξωτερικό ήταν μια πολιτικός-σταρ.

Με τον σύντροφό της Clark Gayford μετά την ανακοίνωση της παραίτησής της. Mark MItchell/New Zealand Herald via AP

Υπό την ηγεσία της, το κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα συγκέντρωσε στις εκλογές του 2020 ποσοστό 49,1%, το μεγαλύτερο των τελευταίων 50 χρόνων, και 64 από τις 120 έδρες του κοινοβουλίου της Νέα Ζηλανδίας, σε μια σπάνια κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Όμως οι επικριτές της της καταλογίζουν αύξηση του κόστους ζωής, αύξηση της εγκληματικότητας και προεκλογικές υποσχέσεις που δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα, αν και λόγω της πανδημίας.

Μια ηγέτιδα με ενσυναίσθηση

Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Κρις Λούξον, ευχαρίστησε την πολιτικό για τις υπηρεσίες της στη Νέα Ζηλανδία, ενώ ο πρωθυπουργός της γειτονικής Αυστραλίας, Άντονι Αλμπανέζε, την περιέγραψε ως ηγέτιδα με ευφυΐα, δύναμη και ενσυναίσθηση.

«Ελπίζω να αφήσω τους Νεοζηλανδούς με την πεποίθηση ότι μπορούν να είναι ευγενικοί αλλά δυνατοί, με ενσυναίσθηση αλλά και αποφασισμένοι, αισιόδοξοι αλλά και ρεαλιστές» είπε η ίδια, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό της ως μια πρωθυπουργό που ξέρει πότε ήρθε η ώρα να φύγει.

Σημαντικό προσόν για τον καθένα, πόσο μάλλον για έναν ηγέτη η επίγνωση αυτή. Νομίζω ότι Τζασίντα Άρντερν θα μείνει στην ιστορία και για την τόλμη της να αναδείξει το burnout ως δικαίωμα του καθένα, ακόμη και ενός πρωθυπουργού.