ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΟΠΟΥ ΠΑΜΕ;

Αν θέλεις να παίρνεις τον σκύλο σου όπου πηγαίνεις για να φας και να πιεις, πρόσεξε τι προσπαθεί να σου δείξει και επίτρεψέ μου να σου πω το εξής: Ο σκύλος σου αξίζει κάτι καλύτερο από το να τον αγχώνεις χωρίς λόγο.

Δεν είναι ιδέα σου. Όντως ο σκύλος σου καταλαβαίνει πώς νιώθεις, όταν σε βλέπει. Μελέτες έχουν ενημερώσει ότι οι τετράποδοι φίλοι μας μπορούν να διαχωρίσουν τις εκφράσεις του προσώπου μας ανάλογα με το συναίσθημα. Μπορούν να διαχωρίσουν τις ουδέτερες, αλλά και τις χαρούμενες από τις θυμωμένες.

Περιττό να πω, βέβαια, πως το ζώο σου αναγνωρίζει τη φωνή σου και ότι ο τόνος σου επίσης του δίνει πληροφορίες. Η ουσία είναι ότι δεν χρειάζεται να μιλήσεις για να σε καταλάβει ο σκύλος σου. Μπορεί να δει το συναίσθημα στην έκφραση του προσώπου σου.

Εξελικτικά, η αντίληψη των συναισθηματικών εκφράσεων αποτελεί τον τρόπο που έχουν για να αξιολογούν τις κοινωνικές προθέσεις και τα κίνητρα των άλλων σκύλων. Τα κατοικίδια έμαθαν να αναγνωρίζουν και τα συναισθήματα των ανθρώπων στο πρόσωπό τους. Ως προς την κατηγοριοποίηση των συναισθημάτων, τα βοηθά η επεξεργασία των οπτικοακουστικών πληροφοριών. Μάλιστα, η ικανότητα τους σε αυτόν τον τομέα υποδεικνύει γνωστικές αναπαραστάσεις υψηλού επιπέδου.

Κάτι άλλο που κάνει ο σκύλος σου είναι να μυρίζει τον φόβο και το άγχος σου. Στην ουσία, μυρίζει όσα αποπνέει το σώμα σου σε καθεμία από αυτές τις συνθήκες. Ανάλογα, δηλαδή, με τις ορμόνες που εκκρίνονται. Άλλο άρωμα έχει ο ιδρώτας μας όταν γυμναζόμαστε και άλλο όταν ιδρώνουμε γιατί είμαστε τρομοκρατημένοι: Όταν γυμναζόμαστε υπάρχει συσχέτιση με την τεστοστερόνη. Όταν αγχωνόμαστε, ανεβαίνει το επίπεδο της κορτιζόλης.

Ό,τι αναδίδει το σώμα μας σε οσμή βοηθά τον σκύλο να ανιχνεύσει και την παρουσία ασθενειών, πριν μάθουμε εμείς πως τις έχουμε. Πολλοί ερευνητές εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση σκύλων που θα μπορούν να ενημερώνουν για την ύπαρξη διαφόρων τύπων καρκίνου (εκτός από το ότι βοηθούν με άλλο τρόπο στην ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπειών) ή να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στους διαβητικούς σε περίπτωση αύξησης του σακχάρου.

Pexels Dominika Roseclay

Επιπροσθέτως, έρευνα έχει ενημερώσει και ότι ο σκύλος σου γνωρίζει πολύ καλά πότε κάνεις κάτι σκόπιμα (π.χ. τον κοροϊδεύεις με ένα παιχνίδι) ή ακούσια (τον πατάς κατά λάθος). Εξ ου και αντιδρά διαφορετικά.

Κάτι άλλο που φαντάζομαι πως δεν ξέρεις ότι ξέρει ο σκύλος σου είναι ότι, όταν είσαι απορροφημένος/απορροφημένη στο κινητό τηλέφωνο, δεν θα τον καταλάβεις αμέσως αν κάνει κάποια ατασθαλία.

Θα πρότεινα επίσης να μην προσβάλεις ξανά τη νοημοσύνη του προσποιούμενος/προσποιούμενη ότι έχεις κρύψει κάπου σνακ. Μπορεί και αναγνωρίζει αν ήσουν στο δωμάτιο όταν εξαφανίστηκε το φαγητό και αν αξίζει να δώσει σημασία στις κινήσεις σου όταν τον προτρέπεις να βρει τον «θησαυρό».

Μη μου πεις πως τώρα δεν λατρεύεις λίγο περισσότερο το τετράποδό σου!

Πώς θα καταλάβεις αν είναι ιδιαίτερο το δέσιμο ανάμεσα σε σένα και τον σκύλο σου

Ένα από τα πράγματα που κάνουν οι σκύλοι μας και δηλώνουν ότι υπάρχει ιδιαίτερη σχέση μεταξύ μας είναι ότι μας μιμούνται. Δηλαδή, καθρεφτίζουν τις αντιδράσεις μας. Αν γελάσεις και τον δεις να «γελάει» κι εκείνος, σημαίνει ότι υπάρχει ενσυναίσθηση. Οι ερευνητές έχουν πει πως η αντιγραφή των εκφράσεων μας μπορεί να σημαίνει ότι αισθάνεται κάτι παρόμοιο με εμάς.

Pexels Ellen de Ruiter

Κάτι άλλο που φαίνεται πως κάνουν οι καλύτεροι μας φίλοι είναι ότι «τονώνουν» λίγο τις εκφράσεις τους, όταν ξέρουν πως τους κοιτάμε. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι όταν τα σκυλιά παρακολουθούνταν, συχνά σήκωναν τα φρύδια τους με συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό το ανασήκωμα των φρυδιών είναι γνωστό ότι δίνει στους σκύλους στα κέντρα διάσωσης περισσότερες πιθανότητες να βρουν σπίτι. Μπορεί να κάνει τα μάτια των σκύλων να φαίνονται «λυπημένα», ώστε να προκαλέσουν μια ανταπόκριση από εμάς.

Κάνουμε καλό στον σκύλο μας όταν τον παίρνουμε παντού μαζί μας;

Θα μου επιτρέψεις λοιπόν, να σου κάνω μια ερώτηση: Παίρνεις τον σκύλο σου συνέχεια μαζί σου, όπου κι αν πας;

Να διευκρινίσω πως δεν κρίνω. Από τότε που πέθανε ο Μπέμπης, έχω γίνει σιαμαία με τη Μυσιρλού, κατ’ αρχάς για να μην πάθει κατάθλιψη και μετά για να μην πάθω εγώ. Βοηθήσαμε η μία την άλλη, αλλά τώρα βλέπω πως έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που θα πρέπει να ξαναβρούμε την αυτονομία μας. Αλλιώς θα είμαστε δυστυχισμένες αμφότερες.

iStock

Την ίδια ώρα, απολαμβάνω να μαθαίνω ποια καταστήματα στην Αθήνα είναι pet friendly. Προ 20ετίας δεν υπήρχε τίποτα, πουθενά. Τώρα, τα κατοικίδια γίνονται δεκτά σε καφετέριες (κάποιες –λίγες– έχουν και ειδικό μενού) και σε εστιατόρια, προφανώς σε εξωτερικό χώρο.

Πάντα έχω ένα άγχος, αν κάνω καλά που παίρνω τη Μυσιρλού μαζί μου. Προφανώς τη βοηθώ στην προσαρμογή στα νέα δεδομένα, της ζωής της στο σπίτι χωρίς τον Μπέμπη. Προφανώς με βοηθά να συνηθίσω τη ζωή χωρίς τον Μπέμπη. Και επίσης προφανώς περνάμε και οι δύο εξαιρετικά, όταν είμαστε μαζί. Μήπως όμως, της προκαλώ περιττό άγχος;

Την απάντηση (μου) την έδωσε η Jenny Efimova, εκπαιδεύτρια σκύλων στις ΗΠΑ, μέσω της Washington Post: «Τα σκυλιά είναι πολύ καλά στο να μας ενημερώνουν πώς νιώθουν, αλλά τείνουμε να βλέπουμε τη συμπεριφορά μέσα από έναν φακό ευκολίας για εμάς», τόνισε η ειδικός και θα παραδεχτείς ότι αυτή είναι η αλήθεια.

Όταν παίρνουμε τον σκύλο μας σε χώρο που προορίζεται για ανθρώπους, δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει ο χώρος, αλλά ο σκύλος. Δηλαδή, σε ένα δάσος προφανώς θα έχει πολλά ερεθίσματα, εκ των οποίων τα περισσότερα θα τον στρεσάρουν (αφού θα δει είδη που δεν έχει «αναγνωρίσει» το τερματικό του).

Αν υπάρχει ευαισθησία στο θόρυβο, μάλλον δεν τον παίρνεις σε μπαρ. Αν δεν θέλει πολλά πολλά με άλλους, δεν τον φέρνεις σε επαφή με λαοθάλασσα ανθρώπων.

iStock

Πώς μας ενημερώνουν οι σκύλοι για το τι νιώθουν στις εξόδους

Σε περίπτωση που πας κάπου με τον σκύλο σου και τον βλέπεις να είναι χαλαρός και να κουνάει την ουρά τους, σημαίνει πως νιώθει μια χαρά.

Αυτό δεν ισχύει αν «γυρίσει» προς τα πίσω τα αυτιά του, αν έχουν ένταση οι μύες του, αν τραβά το λουρί, αν γρυλίζει, αν γαβγίζει και αν αναπνέει σα να είναι λαχανιασμένος, χωρίς να υπάρχει προφανής λόγο.

Η ειδικός που μίλησε στην WP εξήγησε ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι σημάδια «κακής» συμπεριφοράς, όπως συνηθίζουμε να λέμε πολλοί για να μείνουμε με τους φίλους μας. Είναι ο τρόπος τους να μας ενημερώσουν πως δεν περνάνε καλά. Ότι έχουν άγχος που, αν το καλοσκεφτείς, είναι αχρείαστο. Ο σκύλος σου ταλαιπωρείται δηλαδή, άνευ λόγου και αιτίας.

Οπότε, βρες μια κοινή δραστηριότητα που πραγματικά θα απολαύσετε και οι δύο, και κράτα τις εξόδους σε πολυσύχναστα μέρη για εσένα.