ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΟΥΡΝΟΥΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΖΩΗ ΣΤΟ «MUTE»
Οι Φούρνοι, το νησιωτικό σύμπλεγμα που μοιάζει να έπεσε σαν ζαριά στο Ικάριο Πέλαγος, είναι ένας εναλλακτικός τόπος και τρόπος διακοπών χωρίς τίποτα δήθεν και θορυβώδες. Αν θέλεις την ησυχία σου, βρες τους στον χάρτη.
Σε κάποια κείμενα και χάρτες αναγράφονται ως «Φούρνοι Ικαρίας», παρόλο που στην πραγματικότητα είναι και Πάτμου και Σάμου, γιατί και από εκεί είναι ορατά και εύκολα προσεγγίσιμα τα μικρά αυτά νησιά. Επίσημα ονομάζονται «Φούρνοι Κορσεών» και κάποτε οι κάτοικοί τους ήταν –λένε οι ιστορίες– μοναχοί και περαστικοί πειρατές, που ήξεραν τα ασφαλή και καλά αγκυροβόλια της περιοχής. Παιδί σαν ήμουν και περνούσα τα καλοκαίρια με τη γιαγιά στο νησί, μια ιστορία στοίχειωνε τον ύπνο μου: Είχε βρεθεί έλεγαν στα χώματα των Φούρνων ένας σκελετός ανθρώπινος δυο μέτρα και κάτι. Κι ήταν λέγανε ένας πελώριος κουρσάρος…
Στη δεκαετία του εβδομήντα και βαριά-βαριά του ογδόντα, οι Φούρνοι ήταν εκδρομικός προορισμός από τη Νικαριά για να φας ολόφρεσκο ψάρι και αστακό και να κολυμπήσεις σε κρυστάλλινα αμόλυντα νερά. Ταλαιπωριόσουν λίγο στο ταξίδι αν ήταν Αύγουστος και τα μελτέμια ήταν στο ζενίθ τους, αλλά χαλάλι. Αν ήθελες ξεκούραση αληθινή, έμπαινες στο καΐκι κάποιου από τους γενναίους φουρνιώτες καπεταναίους και έδενες όχι μόνο στο νησί αλλά σε μια άλλη εποχή: ασβεστωμένα σπίτια και αυλές, γιασεμιά και φούλια παντού, καφές ελληνικός το απόγευμα στον καφενέ και… λειψανδρία. Ναυτικοί τότε οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού.
Με τα χρόνια η φήμη των Κορσεών πέρασε το Ικάριο Πέλαγος και η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά έφερε τουρισμό. Αληθινούς τουρίστες με βαλίτσες-τρόλεϊ, αντηλιακά ένα σωρό και ομπρέλα καρφωμένη στην απόμερη παραλία.
Τι «ψήνεται» τώρα στους Φούρνους;
Τώρα οι Φούρνοι έχουν γίνει προορισμός για τις διακοπές εκείνων που θέλουν την ησυχία τους. Οι «άλλοι», που αναζητούν πιτσιρικαρία και δυνατές μουσικές, θα πάνε μόνο σε μία παραλία, την Ψιλή Άμμο, και στο τέλος πιθανόν να βαρεθούν τα ίδια και τα ίδια και να πάρουν το πρώτο πλοίο που θα δέσει στο λιμάνι για να αποβιβαστούν σε άλλο αγκυροβόλι.
Στο μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος, τους Φούρνους, έχεις τα εξής μετρημένα πράγματα να κάνεις:
- Βόλτα στη Χώρα. Στην πραγματικότητα παίρνεις εκείνο τον ωραίο πλακόστρωτο ανήφορο –ελπίζω να μην είναι ασφαλτοστρωμένος την ώρα που γράφω αυτές τις λέξεις– με τις μουριές αριστερά και δεξιά και βλέπεις το λιμάνι από ψηλά. Στη Χώρα και στη μεγάλη πλατεία με τα πλατάνια συναντιούνται όλοι για ένα τσιπουράκι ή για μια πορτοκαλάδα «Λαγού», τοπικής παραγωγής. Μετά κατέβα στο λιμάνι για φρέσκα ψάρια και θαλασσινά.
- Βόλτα στη Θύμαινα, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος με δύο οικισμούς και πολλές παραλίες, προσβάσιμες είτε πεζή, από τα παμπάλαια μονοπάτια που έπαιρναν οι ντόπιοι, ή με καϊκάκι.
- Βουτιές σε κρυστάλλινα νερά. Κολυμπάς ή κάνεις ψαροντούφεκο καταμεσής του πελάγους –οι Φούρνοι είναι αγαπημένος προορισμός για ψαροντουφεκάδες– και στεγνώνεις ξαπλωμένος/η πάνω στην παραλία χωρίς μία ξαπλώστρα «μεσάζοντα». Πάρε μαζί σου νερό, φρούτα και κανένα σαντουϊτσάκι, γιατί «μπιτσόμπαρο» και ξαπλώστρα υπάρχει μόνο στην Ψιλή Άμμο (ευτυχώς).
- Θέλεις κίνηση; Βάλε κατάλληλα παπούτσια, φόρα καπέλο και αναζήτησε τα μονοπάτια που θα σε οδηγήσουν σε άλλους οικισμούς, όπως ο Άη Γιάννης και σε πολλές παραλίες.
Είπα παραλίες και θυμήθηκα ότι γι’ αυτές η πλειοψηφία από εμάς πάμε στις διακοπές. Και οι Φούρνοι, ανάλογα με το μέγεθός τους έχουν μπόλικες:
- Καμπί: Όταν παιδί πήγαινα στους Φούρνους, κολυμπούσα ή στον «Κάμπο», ουσιαστικά στο λιμάνι δηλαδή, ή στο Καμπί, που στα μάτια μου έμοιαζε εξωτική παραλία βγαλμένη λες από τη Γαλάζια Λίμνη με τη Μπρουκ Σηλντς γυμνή κολυμβήτρια. Τώρα παραμένει μία όμορφη παραλία, αλλού με άμμο κι αλλού με βότσαλα, με αρμυρίκια για λίγες θέσεις στη σκιά, αλλά και ταβερνάκια και μαγαζιά. Καταλύματα για διαμονή είχε από τότε.
- Χρυσομηλιά: Δεν την πιάνουν τα μελτέμια και έχει ρηχά πεντακάθαρα νερά. Ιδανική για οικογένεια με παιδιά, δηλαδή. Έχει και δύο ταβερνάκια, αν σε πιάσει η λιγούρα από τις βουτιές.
- Πετροκοπιό: Είναι η παραλία του αρχαίου λατομείου. Δυσπρόσιτη και γι’ αυτό ήσυχη και πεντακάθαρη. Φτάνεις εκεί μέσα από μονοπάτια ή παίρνοντας τη θαλάσσια οδό.
- Καμάρι: Από τις πιο ωραίες παραλίες με βαθιά νερά, εντυπωσιακό βυθό και δέντρα για σκιά.
- Μπαλί: Από το όνομά της καταλαβαίνει κανείς ότι βαφτίστηκε από νεοέλληνες που έχουν γευτεί εξωτικά νερά και τους φάνηκε ότι αυτή η αμμουδιά μπορεί να ταιριάξει σε ασιατική γη. Φτάνεις είτε περπατώντας από το μονοπάτι ή διά θαλάσσης.
- Ψιλή Άμμος: Μία από τις πιο δημοφιλείς παραλίες του νησιού, ειδικά για τους ανήσυχους πιτσιρικάδες. Είναι σχετικά μικρή, με ψιλή άμμο, ρηχά νερά και beach bar. Διαθέτει λίγες ομπρέλες και ξαπλώστρες.
- Βλυχάδα: Ήρεμα και κρυστάλλινα νερά που ταιριάζουν με την ανάγνωση ενός βιβλίου που απαιτεί να είσαι συγκεντρωμένος/η.
- Κασίδι: Κοντά στη Βλυχάδα και προσβάσιμη μόνο διά θαλάσσης, μαζεύει συνήθως γυμνιστές. Βγάλε το μαγιό σου και γίνε ένα με το τοπίο.
- Κεραμιδού: Είναι ένας μικρός αμμουδερός κόλπος στο νησάκι της Θύμαινας, με αρμυρίκια που προσφέρουν σκιά και μία ταβέρνα πλάι στο κύμα. Αυτοκίνητο δεν πάει. Αν περπατήσεις από τον οικισμό της Θύμαινας, θα φτάσεις σε είκοσι λεπτά. Η εναλλακτική και καλύτερη λύση είναι το θαλάσσιο ταξί, ακούγοντας Καββαδία μελοποιημένο από τον Μικρούτσικο. (Στα παιδικά μου καλοκαίρια, ο καπετάν-Ηλίας άκουγε Πάριο).
Γλεντάνε οι Φουρνιώτες;
Όπως όλοι οι νησιώτες, έτσι και οι Φουρνιώτες βρίσκουν αφορμές για παραδοσιακά γλέντια. Μου είπε ένα πουλάκι ότι στις 10 Αυγούστου θα γίνει ένα πανηγύρι στην Θύμαινα και πιθανόν λέει να ναυλωθεί και καραβάκι για να πάρει κόσμο από Ικαρία (ανεπιβεβαίωτη πληροφορία που μεταδίδω με επιφύλαξη).
Τι άλλο κάνουν στους Φούρνους; Ψαρεύουν και προμηθεύουν και τη δική τους αγορά με φρέσκο ψάρι. Για τους αστακούς του Αυγούστου δεν θα εκφέρω γνώμη. Αλλά αποκλείεται τόσοι αστακοί που καταναλώνονται να είναι φρέσκοι, βρε παιδιά. Πείτε μου τώρα! Μήπως γι’ αυτό σερβίρονται ως αστακομακαρονάδα;
Δεν σας είπα το πιο σημαντικό: Αν έχετε πλεούμενο ή ενοικιάζετε ιστιοπλοϊκό, οι Φούρνοι είναι ένας προορισμός που θα σας αποζημιώσει. Δεν έχει τις ευκολίες ανεφοδιασμού ενός μεγάλου νησιού, αλλά έχει περιβάλλον φυσικό που όμοιό του δεν συναντάς συχνά στα μικρά νησιά του Αιγαίου.
Έχουν οι Φούρνοι Ακρόπολη;
Ναι και κάθε καλοκαίρι που πάω στην Ικαρία τη βλέπω από το Δράκανο. Είναι πιθανόν της Ελληνιστικής εποχής και βρίσκεται πάνω από τον κύριο οικισμό των Φούρνων, στο λόφο του Άη Γιώργη.
Γιατρό έχει το νησί;
Μη ζητάς πολλά: Ένα φαρμακείο και ένα περιφερειακό ιατρείο στη Χώρα των Φούρνων θα δώσουν τις πρώτες βοήθειες για ό,τι χρειαστεί.
Από πού πάω για Φούρνους;
Από Πειραιά και από Καβάλα για τους Βορειοελλαδίτες. Έχουν θεαθεί Θεσσαλονικιοί στους Φούρνους, οι οποίοι οδήγησαν μέχρι Καβάλα και από εκεί έκαναν 20 ώρες για να φτάσουν στον προορισμό τους. Τέτοια λαχτάρα για τους Κορσεούς.
Για Φούρνους πας εύκολα και με πλοίο της γραμμής και με αξιόπλοα καΐκια από Ικαρία, Σάμο και Πάτμο. Ακτοπλοϊκή σύνδεση έχει επίσης και με άλλα νησιά του βορείου κυρίως Αιγαίου, όπως η Χίος, η Λέσβος και οι Λειψοί. Αλλά καθώς κάθε χρόνο τα δρομολόγια αλλάζουν, ρωτήστε τον τουριστικό σας πράκτορα.
Να πω μια γνώμη;
Οι Φούρνοι αξίζουν για μερικές νύχτες – μακάρι και με πανσέληνο. Αλλά δεν μπορείς να μείνεις για πολύ, εκτός κι αν είσαι στην αρχή ενός μεγάλου έρωτα που όλα στον κόσμο συνοψίζονται στο εσύ κι αυτός/ή. Αλλιώς απλά θα μελαγχολήσεις με εκείνη τη βαθιά μελαγχολία του Σεπτέμβρη. Γιατί ένα αυγουστιάτικο απόγευμα στους Φούρνους, αν έχει και κάποιο σύννεφο στον ουρανό, μπορεί να σου θυμίσει ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψεις στην βάση σου.