ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟΝ ΣΜΟΛΙΚΑ: ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΑ;

Μια εκδρομή στον Σμόλικα μπορεί να σε πείσει να αποχωριστείς για λίγο τις ηλιόλουστες παραλίες των νησιών μας για χάρη των ελληνικών βουνών.

Η γκρίνια για τις τιμές στα νησιά και στα παραθαλάσσια θέρετρα πάει σύννεφο το φετινό καλοκαίρι. Σε όποια παρέα και να κάτσεις ακούς παράπονα: όλα έχουν ακριβύνει, δεν πάει άλλο με το κόστος των ακτοπλοϊκών, δύσκολα βρίσκεις value for money επιλογές στην Ελλάδα το καλοκαίρι.

Ωστόσο, λίγοι παίρνουν την μεγάλη απόφαση να αποχωριστούν τις ηλιόλουστες παραλίες για χάρη των ελληνικών βουνών. Η αλήθεια είναι ότι η βουτιά στη θάλασσα μπορεί να συγκριθεί με ελάχιστες θερινές απολαύσεις. Όμως, πόσοι έχουν δοκιμάσει να γευτούν τις χαρές των ορεινών διακοπών τους καλοκαιρινούς μήνες ή ακόμη και τους πρώτους ζεστούς μήνες του Φθινοπώρου;

Έχοντας καταγωγή από Κέρκυρα και Παξούς, πάντοτε η απάντηση στο δίλημμα «θάλασσα ή βουνό» ήταν υπέρ του χαμηλού υψομέτρου. Κι αυτό είναι απόλυτα λογικό, αφού λόγω καταγωγής και λόγω περιορισμένης ενασχόλησης με χειμερινά σπορ, η επαφή μου με τα βουνά δεν είναι συχνή.

Ένα εργαστήριο παραδοσιακών χορών, όμως, με έφερε τον φετινό Ιούλιο εντελώς απροσδόκητα στις πλαγιές του Σμόλικα. Δεν γνώριζα σχεδόν τίποτα για το πού ακριβώς βρίσκεται το βουνό (είχα μάθει στη γεωγραφία ότι είναι «κάπου στην Ήπειρο»), τι υψόμετρο έχει, τι σημαίνει στην πραγματικότητα καταφύγιο. Δεν είχα βουτήξει ποτέ σε βάθρα, στις μικρές μαγικές φυσικές πισίνες που σχηματίζουν οι πηγές.

Να πω την αλήθεια δεν ήθελα να το... γκουγκλάρω. Σχεδόν ποτέ δεν κάνω εξονυχιστική έρευνα για το μέρος που θα επισκεφτώ. Είναι κάτι που μου έχει μείνει από τις προ-ιντερνετικές εποχές, τότε που τα ταξίδια δεν λειτουργούσαν σαν αυτοεκπληρούμενες ινσταγκραμικές προφητείες. Οι υπέροχες ολιγοήμερες διακοπές στον Σμόλικα δικαίωσαν την επιλογή μου να βρεθώ εκεί σχεδόν στα τυφλά.

Γιάγκος Αντίοχος

Ο δρόμος για τους Πάδες θα είναι μακρύς

Ξεκινώντας με 40άρι από την Αθήνα, δεν περιμένεις ότι θα βρεθείς την ίδια μέρα, στην ίδια χώρα, σε θερμοκρασίες κάτω από 20 βαθμούς και πυκνή ομίχλη. Αυτό, μάλλον, συμβαίνει γιατί μέσα σου πιστεύεις ότι η πραγματικότητα που ζεις είναι απόλυτη και πανανθρώπινη. Ειδικά όταν έχεις ψηθεί όλο το καλοκαίρι στην πρωτεύουσα.

Ο δρόμος μέχρι τα Γιάννενα είναι κάτι παραπάνω από άνετος (να 'ναι καλά η Ιόνια Οδός), από Γιάννενα για Κόνιτσα έχουμε να κάνουμε με μια αξιοπρεπή επαρχιακή οδό και από Κόνιτσα μέχρι το χωριό Πάδες, ο δρόμος γίνεται αλπικός και συναρπαστικός.

ξενώνας Munti Smolikas βρίσκεται σχετικά κοντά στον δρόμο στην πλατεία του χωριού. Στεγάζεται στο παλιό αρρεναγωγείο, έχει 5 δωμάτια και λειτουργεί όλο τον χρόνο. Ο Δημήτρης και ο Κώστας έχουν φτιάξει έναν φιλόξενο ορεινό προορισμό που δεν του λείπει τίποτα. Η κουζίνα του προσφέρει πρωινό και μαγειρευτά, ενώ τα τραπεζάκια που απλώνονται στην πλατεία αποτελούν οάσεις ηρεμίας και αστικής αποτοξίνωσης.

Στην ιστοσελίδα που έχει φτιάξει ο σύλλογος Παδιωτών «Ο Σμόλικας» θα βρεις όλες τις απαραίτητες πληροφορίες εκτός από μία: Τον σούπερ σταρ του ξενώνα, τον γιγαντιαίο σκύλο Έκτορα. Ένα Alaskan Malamute Giant που συνοδεύει ορειβάτες και πεζοπόρους στις βόλτες τους (κυρίως τον χειμώνα που δεν ζεσταίνεται) κι έχει το δικό του προφίλ στο instagram. Προσοχή αν συνοδεύεσαι από αρσενικό σκυλί, γιατί ο Έκτορας δεν θα τον υποδεχτεί τόσο φιλικά, όσο ο Δημήτρης και ο Κώστας.

Οι ιδιοκτήτες του ξενώνα έχουν φροντίσει να σηματοδοτήσουν μονοπάτια που μπορούν να σε οδηγήσουν σε μικρούς παραδείσους με καταρράκτες, ρυάκια και πυκνή βλάστηση. Μην ντραπείς να τους ρωτήσεις για τις ευκαιρίες που προσφέρουν οι γύρω περιοχές. Εάν δεν είσαι λάτρης της πεζοπορίας, υπάρχει μια σειρά από βάθρες για να δροσιστείς. Βρίσκονται πάνω στον δρόμο, μόλις περάσεις τους Πάδες. Η πορεία για να ανακαλύψεις τις χαρές του Σμόλικα, όμως, είναι ακόμη ανηφορική.

Γιάγκος Αντίοχος

Καταφύγιο Σμόλικα, ένας τόπος γεμάτος νεανική ενέργεια

Ο Σμόλικας είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό στην Ελλάδα μετά τον Όλυμπο. Τοπόσημό του είναι η θρυλική Δρακόλιμνη, που βρίσκεται σε υψόμετρο 2.150 μ. Πριν φτάσεις στον επίγειο ορεινό παράδεισο, θα προτείναμε να κάνεις μια στάση στο υπέροχο Καταφύγιο Σμόλικα. Η Νίκη και ο Μιχάλης, δυο παιδιά νεαρής ηλικίας που έχουν αναλάβει τη διεύθυνσή του, έχουν φτιάξει μια ορεινή μικροκοινωνία, έχοντας μεταφέρει το μεράκι τους και το κέφι τους στο βουνό. Το Καταφύγιο Σμόλικα έχει τέσσερα δωμάτια, σερβίρει πρωινά και γεύματα, έχει ξυλόφουρνο για λαχταριστές πίτσες, ενώ πού και πού διοργανώνονται μικρά events.

Στο Καταφύγιο μπορείς να φτάσεις από το Παλαιοσέλλι με αυτοκίνητο (αν έχεις τζιπ ακόμη καλύτερα) και από κει, με ένα πολύ βατό μονοπάτι, σε μιάμιση ώρα θα βρεθείς στην Δρακόλιμνη. Σε σχήμα καρδιάς και γεμάτη τρίτωνες, η λίμνη θα σε ανταμείψει για τον κόπο και τις χαμένες θερμίδες. Αν σου αρέσει η πεζοπορία-ορειβασία, η κορυφή του βουνού είναι κοντά. Σε απόσταση περίπου δυο ωρών, και ανάλογα με τις αντοχές σου, μπορείς να υψώσεις τη δική σου σημαία στον Σμόλικα, αγναντεύοντας την απέραντη ομορφιά του ορεινού τοπίου.

Ο Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο χωριό Παδές. Γιάγκος Αντίοχος

Μερικές χρήσιμες συμβουλές

1. Στις πλαγιές της Τύμφης και σε κοντινή απόσταση από τους Πάδες μπορείς να επισκεφτείς το Ηλιοχώρι. Εκεί βρίσκεται ένα υπέροχο ταβερνάκι κι ένα μονοπάτι που σε οδηγεί σε καταρράκτες. Είναι προτιμότερο να φας μετά την… ανηφορική επιστροφή.
2. Κάνε μια στάση στο Ελεύθερο. Πρόκειται για ένα γραφικό χωριουδάκι που αξίζει να πιεις έναν καφέ.
3. Η ιστορία των χωριών στις πλαγιές του Σμόλικα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Διάβασε για τις θηριωδίες που συνέβησαν στην Κατοχή από τους κατακτητές και ανάγκασαν αρκετό κόσμο να εγκαταλείψει τον τόπο που γεννήθηκε.