5 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙΣ ΠΟΤΕ

Ο σωστός γονιός πρέπει να λαμβάνει πάντα υπόψη ό,τι λέει το παιδί του. Ειδικά ορισμένες φράσεις που μπορεί να ακούγονται τετριμμένες αλλά θέλουν μεγάλη προσοχή!

Γενικά, είναι χρήσιμο να ακούν οι γονείς ό,τι έχουν να πουν τα παιδιά τους, δίχως να τα διακόπτουν ή να απορρίπτουν τα όποια λεγόμενα τους. Αυτό, μεταξύ άλλων, ενισχύει τη μεταξύ τους σχέση, όπως και την ψυχολογία των παιδιών που νιώθουν πως ο γονιός ενδιαφέρεται για εκείνα.

Έρευνες δείχνουν πως υπάρχουν κάποιες δηλώσεις που είναι κρίσιμοι δείκτες της συναισθηματικής και σωματικής ευεξίας ενός παιδιού. Έχει φανεί πως η αγνόησή τους μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες.

Ακολουθούν οι πέντε πιο σοβαρές και πώς θα ήταν χρήσιμο να τις διαχειριστείτε.

1. «Δεν νιώθω καλά»

Θα μπορούσε να σηματοδοτεί μια υποκείμενη ασθένεια ή τραυματισμό που απαιτεί ιατρική φροντίδα. Ή μπορεί να υποδηλώνει συναισθηματική δυσφορία ή πόνο που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

• Αξιολογήστε την κατάσταση: Ελέγξτε για ορατά σημάδια ασθένειας ή τραυματισμού.
• Προσφέρετε άνεση και φροντίδα: Προσφέρετε ξεκούραση, υγρά και αν χρειαστεί φάρμακα που δεν χρειάζονται ιατρική συνταγή, π.χ. κάποιο παυσίπονο.
• Παρακολουθήστε τα συμπτώματα: Εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν ή επιμείνουν, αναζητήστε ιατρική βοήθεια.

2. «Φοβάμαι»

Ο φόβος μπορεί να είναι συντριπτικός για τα παιδιά. Η αγνόησή του μπορεί να οδηγήσει σε άγχος, κατάθλιψη ή προβλήματα συμπεριφοράς. Επίσης, ο φόβος μπορεί να είναι σημάδι πραγματικής απειλής ή κινδύνου, που απαιτεί άμεση δράση.

• Δημιουργήστε ένα ασφαλές περιβάλλον: Διαβεβαιώστε το παιδί σας ότι είναι ασφαλές και προστατευμένο.
• Προσδιορίστε την πηγή του φόβου: Μιλήστε στο παιδί σας για το τι το κάνει να φοβάται.
• Προσφέρετε υποστήριξη και άνεση: Παρέχετε σωματική και συναισθηματική υποστήριξη.
• Διδάξτε στρατηγικές αντιμετώπισης: Βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει υγιείς τρόπους διαχείρισης του φόβου.

3. «Δεν μου αρέσει το πώς μου φέρεται ο/η τάδε».

Αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει εκφοβισμό, κακοποίηση ή άλλες μορφές κακομεταχείρισης. Εντωμεταξύ, οι αρνητικές εμπειρίες μπορούν να επηρεάσουν την αυτοεκτίμηση και την ψυχική υγεία του παιδιού.

• Πάρτε το στα σοβαρά: Πιστέψτε το παιδί σας και διερευνήστε την κατάσταση.
• Προστατέψτε το παιδί σας: Θέστε όρια με το άλλο άτομο.
• Εμπνεύστε εμπιστοσύνη: Διαβεβαιώστε το παιδί σας ότι θα το προστατέψετε.
• Αναζητήστε εξωτερική βοήθεια εάν είναι απαραίτητο, από σχολικούς υπαλλήλους, υπηρεσίες επιβολής του νόμου ή υπηρεσίες προστασίας παιδιών.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

4. «Δεν θέλω να πάω/να είμαι εκεί»

Μπορεί να είναι σημάδι επικίνδυνης κατάστασης ή περιβάλλοντος. Μην ξεχνάτε πως όταν το παιδί αισθάνεται άβολα ή ανασφάλεια, μπορεί να του προκληθεί σημαντικό στρες και άγχος.

• Ακούστε το παιδί σας: Κατανοήστε τους λόγους που νιώθει έτσι.
• Αξιολογήστε την κατάσταση: Προσδιορίστε εάν υπάρχει ανησυχία σε επίπεδο ασφάλειας.
• Σεβαστείτε τα συναισθήματά του: Επικυρώστε τη δυσφορία του και βρείτε εναλλακτικές, αν είναι δυνατόν.

5. «Θέλω να κάνω κακό στον εαυτό μου»

Πρόκειται για σαφές σημάδι αυτοκτονικών σκέψεων και απαιτεί άμεση παρέμβαση. Τα υποκείμενα ζητήματα ψυχικής υγείας πρέπει να αντιμετωπιστούν για να αποφευχθούν περαιτέρω προβλήματα.

• Πάρτε το στα σοβαρά: Πρόκειται για μια κατάσταση κρίσης που απαιτεί άμεση προσοχή.
• Μείνετε ήρεμοι και καθησυχαστικοί: Αφήστε το παιδί σας να καταλάβει ότι νοιάζεστε και θέλετε να βοηθήσετε.
• Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια: Επικοινωνήστε με μια τηλεφωνική γραμμή αντιμετώπισης κρίσεων, έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας ή με υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.
• Επιβλέπετε στενά το παιδί σας: Απομακρύνετε κάθε πιθανό μέσο που μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό.

Οι επιστήμονες διευκρινίζουν πως κάθε παιδί είναι διαφορετικό και δεν υπάρχει μια προσέγγιση που να ταιριάζει σε όλους. Ως εκ τούτου, είναι χρήσιμο οι γονείς να εμπιστεύονται το ένστικτό τους και να αναζητούν καθοδήγηση από επαγγελματίες, όταν χρειάζεται.