3 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ
Ένας ψυχολόγος επισημαίνει τρία πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις αν θες να μεγαλώσεις ένα παιδί με ισχυρή αυτοεκτίμηση.
Αν με ρωτούσε κανείς ποια είναι η πιο πολύτιμη ποιότητα του χαρακτήρα για μια ευτυχισμένη και ισορροπημένη ζωή, θα έλεγα η αυτοεκτίμηση. Αν με ρωτούσαν ποιο χαρακτηριστικό θα ευχόμουν να έχει το παιδί μου μεγαλώνοντας, η απάντηση θα ήταν ίδια. Για να μιλήσουμε με όρους προσωπικής ανάπτυξης, θα περιέγραφα την αυτοεκτίμηση σαν το πιο χρήσιμο soft skill που χρειάζεται κανείς στη ζωή του για να μπορέσει να πετύχει τους στόχους του και να νιώθει καλά με τον εαυτό του.
Ως άνθρωπος που έχει ταλαιπωρηθεί πολύ στη ζωή του από την έλλειψη αυτοεκτίμησης, πάντα είχα έγνοια να μην μεταδώσω στα παιδιά μου αυτή την ανεπάρκεια του χαρακτήρα μου. Κατά καιρούς, συμβουλεύτηκα διάφορα βιβλία parenting και διάφορα σχετικά άρθρα. Πρόσφατα έπεσα πάνω σς άρθρο του Jeffrey Bernstein, ψυχολόγου και parent coach, που συνοψίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα τρία πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνει κανείς αν θέλει να αναθρέψεις παιδιά με αυτοεκτίμηση.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι πως το να είναι γονιός 24/7 είναι πραγματική πρόκληση, είναι εύκολο να παρασύρεσαι από την ένταση, την κούραση, τις καθημερινές αναποδιές αλλά και τις υπερβολικές προσδοκίες, και να μην μπορείς να εφαρμόζεις πάντοτε αυτές τις αρχές. Καλό όμως είναι να κρατήσεις στο νου σου αυτά τα τρία πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις, ώστε να βοηθήσεις το παιδί σου να χτίσει την αυτοεκτίμησή του.
1. Μην διορθώνεις κάθε του λάθος
Μην πέφτεις στην παγίδα να διορθώνεις συνεχώς το παιδί σου, ακόμη κι αν η πρόθεση σου είναι να το βοηθήσεις να βελτιωθεί. Εστιάζοντας συνεχώς στα λάθη του, το κάνεις να αισθάνεται πως δεν είναι αρκετά καλό. Μπορεί να είναι μια ζωγραφιά, μια κατασκευή στο μάθημα της τεχνολογίας, η έκθεση που έγραψε για το σχολείο, το πώς άπλωσε τα ρούχα ή τοποθέτησε τα πιάτα στο πλυντήριο. Ξεκίνα πάντα από το τι έκανε σωστά και εστίασε σε αυτό. Εάν πάλι θες να του επισημάνεις κάτι για να μπορέσει να το κάνει καλύτερα την επόμενη φορά, κάνε το με διακριτικότητα και αγάπη και όχι με επικριτικό τόνο.
Για να το βοηθήσεις να βελτιωθεί και να εξελιχθεί αλλά και για να ενισχύσεις την αυτοεκτίμηση του, προτίμησε αντί να το διορθώσεις να το καθοδηγήσεις με ερωτήσεις ώστε να εκτιμήσει τι έκανε καλά και να αξιολογήσει τι θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερα.
2. Μην το συγκρίνεις με τα αδέρφια ή τους φίλους του
Η σύγκριση είναι μια ολέθρια πρακτική που δημιουργεί αίσθημα μειονεξίας στο παιδί, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να δηλητηριάσει τη σχέση μεταξύ αδελφών, φίλων ή συμμαθητών. Στο θέμα της σύγκρισης, οι γονείς πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, γιατί δεν φτάνει μόνο να μην συγκρίνουν άμεσα και απευθείας τα παιδιά (λέγοντας π.χ. ανοιχτά: Γιατί δεν μπορείς να είσαι τόσο επιμελής στα μαθήματα όσο ο αδερφός σου;) αφού συγκεκριμένες δηλώσεις ή φράσεις μπορεί να κρύβουν ή να υπονοούν τη σύγκριση.
Για να αναθρέψεις παιδιά με αυτοεκτίμηση πρέπει να επαινείς και να επιβραβεύεις το παιδί για τα δικά του προσωπικά χαρακτηριστικά, τα ταλέντα, τις ικανότητες και τις ποιότητές του, όποιες κι αν είναι αυτές.
3. Μην υποβιβάζεις τα συναισθήματα του
Πολλές φορές, μέσα στην πίεση της καθημερινότητας και τις τόσες πολλές υποχρεώσεις δεν έχουμε την ενέργεια και το ψυχικό απόθεμα να σταθούμε στο παράπονο που φέρνει το παιδί από το σχολείο, από τη σχέση με τους φίλους του ή ό,τι άλλο μπορεί να το έχει προβληματίσει μέσα στη μέρα του. Μπορεί εκείνο να μοιραστεί μαζί μας το πώς αισθάνεται, αλλά εμείς να του απαντήσουμε με ένα ξερό «Μην ανησυχείς. Θα περάσει» και να συνεχίσουμε ό,τι κάναμε.
Αυτή η στάση μπορεί να κάνει το παιδί να νιώσει πως τα συναισθήματα του ή το ίδιο δεν είναι σημαντικά, κάτι που αποτελεί μεγάλο πλήγμα για την αυτοεκτίμησή του. Όσο κι αν η καθημερινότητα σου είναι απαιτητική και δεν έχεις πάντα το κουράγιο και το ψυχικό σθένος, προσπάθησε να ακούσεις με προσοχή και ενεργητική ακρόαση το παιδί σου και να το βοηθήσεις κάνοντας του ερωτήσεις που θα το κάνουν να νιώσει ότι είσαι δίπλα του και το στηρίζεις.