ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ: «ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ “ΚΑΡΚΙΝΟΣ” ΤΡΕΛΑΙΝΕΣΑΙ»

Η Χάρις Αλεξίου μιλάει για την περιπέτεια που πέρασε με την υγεία της – χωρίς να φοβάται να χρησιμοποιήσει τη λέξη «καρκίνος».

Η Χάρις Αλεξίου έχασε τη μητέρα της από καρκίνο και όταν σε έναν προληπτικό έλεγχο βρέθηκε κοντά στο ενδεχόμενο να νοσήσει και η ίδια, δεν ήθελε να το πιστέψει. Η πρόληψη την έσωσε και έτσι απόμεινε μόνο η εμπειρία μιας σύντομης περιπέτειας με την υγεία της.

Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις τη Χάρις Αλεξίου για να διαμορφώσεις άποψη για κάποια βασικά της χαρακτηριστικά: αποπνέει μια ηρεμία και μία γλυκύτητα που ίσως είναι και ο λόγος που ο κόσμος νιώθει τέτοια οικειότητα μαζί της – δεν είναι τυχαίο ότι όλοι μας τη λέμε «Χαρούλα» κι ας μην την ξέρουμε. Ταυτόχρονα φαίνεται ισορροπημένη. Όλα αυτά θα μπορούσαν να μαρτυρούν καλά παιδικά χρόνια ή να αποτελούν προϊόν δουλειάς με τον εαυτό της.

Στη ζωή της η Χαρούλα πήρε πάρα πολλή αγάπη και έζησε πράγματα που άλλοι θα χρειάζονταν δυο ζωές για να ζήσουν. Βιώσε όμως και απώλειες, από μικρή μάλιστα ηλικία. Έχασε τον πατέρα της όταν αυτός ήταν 35 και η μητέρα της «έφυγε» πριν πατήσει τα 50. Πριν λίγα χρόνια, η Χαρούλα είχε μιλήσει για το πένθος που βιώσε από την απώλεια της φωνής της. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, λοιπόν, τη ρώτησα πώς διαχειρίζεται τις απώλειες.

«Όταν χάνεται κάτι, τι μπορείς να κάνεις;» απάντησε. «Θρηνείς, κλαις, πενθείς και πας παρακάτω. Έτσι δεν είναι η ζωή;» Αναφερόμαστε στο πένθος. Στο πόσο σημαντικό είναι να περνάς μέσα από το πένθος για να μπορέσεις να πας παρακάτω.

Πάνος Γιαννακόπουλος

Υπάρχουν όμως και στιγμές που δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα. Η Χάρις Αλεξίου αναφέρει το σοκ που πέρασε στο παρελθόν με την υγεία της. Μία διάγνωση σε έναν έλεγχο ρουτίνας την έφερε αντιμέτωπη με τη λέξη «καρκίνος». «Ας μην φοβόμαστε τις λέξεις», λέει η ίδια και αναφέρεται στην ασθένεια με το όνομά της: καρκίνος. «Έλεγα “Eγώ δεν έχω τίποτα, δεν είμαι άρρωστη”». Δεν ήθελε να το πιστέψει. «Μόνο στο άκουσμα της λέξης τρελαίνεσαι. Δεν ήθελα να το συνειδητοποιήσω, δεν ήθελα να επιτρέψω να συμβεί».

Ήταν τυχερή – έκανε εγκαίρως επέμβαση και δεν νόσησε. Μεταξύ άλλων, η Χάρις Αλεξίου απάντησε στο κατά πόσο οι ορμονοεξαρτώμενοι καρκίνοι δημιουργούν ενοχικά συναισθήματα και αναφέρθηκε στην τεράστια σημασία της πρόληψης.

Η ίδια έχει μάθει να τα καταφέρνει πάντα. Να παλεύει και να τα καταφέρνει μόνη της. Η μητέρα της ήταν αγωνίστρια και αυτό την ακολουθεί μέχρι σήμερα. Χρειάζεται όμως και την αγκαλιά των άλλων. «Γι΄ αυτό και θέλω να έχω φίλους. Είναι πολύ ωραίο πράγμα στη ζωή μας οι φίλοι μας!» καταλήγει. Και τα έχει πει όλα.

Δες όλη τη συνέντευξη εδώ.