Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΡΑΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ
Η Κατερίνα Βρανά αναρωτιέται γιατί να υπάρχει η γιορτή των ερωτευμένων, αν και, όπως λέει, με τον έρωτα δεν έχει κανένα πρόβλημα.
«Born in Greece, lived in the UK, nearly died in Malaysia». Με μία φράση, το βιογραφικό της Κατερίνας Βρανά στο Instagram λέει πολύ περισσότερα από όσα δηλώνει. Το κορίτσι που βλέπει τα πάντα μέσα από το χιούμορ, ακόμη και το κώμα που την έφερε κοντά στον θάνατο όταν αρρώστησε βαριά το 2017 κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στη Μαλαισία, θα παρουσιάσει το «Anti-Valentine’s Show» στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, δύο βραδιές stand up comedy στις 12 και 13 Φεβρουαρίου 2025, που είναι ήδη sold out.
Μιλήσαμε μαζί της και μας εξήγησε γιατί αποφάσισε να υψώσει το λάβαρο της αντι-καψούρας, με το οποίο τόσοι πολλοί ταυτιζόμαστε, αλλά και τι σημαίνει πραγματικά για εκείνη η ημέρα της αγάπης.
– Γιατί αποφάσισες να κάνεις παράσταση Αnti-Valentine’s;
Δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η μέρα και νομίζω ότι υπάρχει πολύς κόσμος που ταυτίζεται μαζί μου. Όταν πλησιάζει η μέρα, τρελαίνομαι! Δεν ακούς κάτι για όλους εμάς που δεν την παλεύουμε με τον Βαλεντίνο, δημιούργησα λοιπόν μια παράσταση στην οποία θα πω τα πράγματα που θέλω κι εγώ η ίδια να ακούσω. Προσωπικές ιστορίες χωρισμών, τέτοια γλυκά πραγματάκια. Οι ερωτευμένοι δεν χρειάζονται να τους γιορτάσει κανείς, γιορτάζουν μόνοι τους. Δεν ξέρω ειλικρινά γιατί υπάρχει αυτή η μέρα.
– Άσε που μας επιβάλλεται το ντεκολτέ, το λουλούδι…
Όχι, όχι! Είναι όλα αποκρουστικά. Το εσωρουχάκι, η καρδούλα, το σοκολατάκι…
– Υπάρχει και το εσωρουχάκι που τρώγεται κιόλας.
Έλα, έλα τώρα και θέλω να φάω μεσημεριανό, σταμάτα!
– Ήσουν πάντα αντίθετη, από μικρή;
Ναι, δεν το άντεχα. Είναι καταπιεστικό και καταναλωτικό, και νομίζω βοηθάει μόνο αυτούς που θέλουν να πουν σε κάποιον ότι τον γουστάρουν εκείνη τη στιγμή. Καλά Χριστούγεννα…
– Τώρα που λες Χριστούγεννα, είναι κι αυτά μια καταναλωτική γιορτή.
Ναι, αλλά τουλάχιστον τα Χριστούγεννα έχεις και διακοπές. Στον Βαλεντίνο δεν έχεις διακοπές. Θα ήταν τέλειο να πεις στη δουλειά: Είμαι φοβερά ερωτευμένη, πρέπει να πάω τριήμερο, γεια σας! Και να σου λένε: Βέβαια, είναι στις άδειές σας αυτό.
– Έχεις βρεθεί σε σχέση που να αναγκάστηκες να το ζήσεις ή να προσποιηθείς ότι σου αρέσει η μέρα;
Όχι, δεν θα ήμουν με τέτοιον άνθρωπο.
– Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το «Anti-Valentine’s Show»;
Χρόνια ήθελα να το κάνω, απλά δεν βρισκόταν η δυνατότητα. Φέτος όμως προέκυψε μεγάλη ευκαιρία.
– Τι εννοείς «η δυνατότητα»;
Λόγω αναπηρίας, πρέπει να έχω καλή πρόσβαση εκεί που παίζω.
– Μα δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει πρόσβαση;
Άκου να δεις, στα περισσότερα venues, αν έχω πρόσβαση στη σκηνή, δεν έχω καμαρίνι-τουαλέτα. Αν έχω καμαρίνι και τουαλέτα, δεν μπορώ να ανέβω στη σκηνή. Ξαφνικά βρέθηκε το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, που έχει σωστή πρόσβαση κι έτυχε να έχει και διαθεσιμότητα. Οπότε είπα πάμε!
Είχε διαθεσιμότητα και ένα ακόμη θέατρο με πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα, αλλά ήθελα έναν μικρότερο χώρο για να το σπάσω σε δύο μέρες, ώστε αν κάποιος θέλει, να μπορεί να έρθει μία μέρα σε μένα και την άλλη να πάει να ζήσει τον έρωτά του. Επίσης, το Γυάλινο έχει φοβερές ηχητικές εγκαταστάσεις, κι εγω χρειαζόμουν την αίσθηση του live, αφού θα έχουμε τα καλύτερα καψουριάρικα τραγούδια, μιλάμε για βαρύ νταλκά.
– Ποιο τραγούδι σε εκφράζει περισσότερο σε σχέση με τη μέρα;
Ένα παλιό των Ugly Kid Joe, το «I hate everything about you». Και ένα πάλι παλιό της Kelis, το «I hate you so much right now».
– Το μίσος κρύβει και αγάπη.
Ε, ναι. Δεν μπορείς να μισήσεις αν δεν έχεις αγαπήσει, μη λέμε αλήθειες τώρα.
– Μισείς τον Άγιο Βαλεντίνο αλλά αγαπάς την αγάπη;
Και την αγάπη και τον έρωτα, απλώς όχι έτσι. Ας γιορτάσουμε καμιά φορά και το μίσος και τον χωρισμό, θέλουν ένα γλέντι κι αυτά. Επίσης, οι ελεύθεροι τι κάνουν; Δεν υπάρχει single’s day;
– Ποιος ξέρει, τώρα υπάρχουν παγκόσμιες μέρες για τα πάντα. Τις προάλλες ήταν η παγκόσμια μέρα αγκαλιάς.
Είμαι τρελά υπέρ αυτής της μέρας. Έζησα πολλά χρόνια στην Αγγλία, όπου δεν αγκαλιάζονται και δεν τους αρέσει. Εκεί συνειδητοποίησα πόσο αγκαλιαζόμαστε εμείς ως λαός. Έχει βγει έρευνα που λέει ότι για να διατηρήσεις την ψυχολογική σου ισορροπία θέλεις τέσσερις αγκαλιές τη μέρα. Για να είσαι καλά θέλεις οκτώ, λέω εγώ. Οπότε, ας αγκαλιαστούμε όλοι και βλέπουμε.
– Εκεί, στην Αγγλία, ήταν οι άλλοι μαγκωμένοι μαζί σου, με τη διαχυτικότητά σου;
Μέχρι να με γνωρίσουν καλά, ναι, ήταν άβολα.
– Αλλά εσύ ήσουν ο εαυτός σου.
Εντάξει, δεν χοροπηδούσα πάνω τους, όπως κάνω με τις φίλες μου. Το πήγαινα πιο ήρεμα.
– Τι έχει αλλάξει στην ερωτική σου ζωή μεγαλώνοντας, και μετά από το ατύχημα; Το έχεις δει πιο φιλοσοφημένα, από απόσταση; Ή αλλάζει απλά το πρακτικό κομμάτι;
Όχι, τα μέσα μου έχουν αλλάξει. Το πώς νιώθω για τον εαυτό μου. Όταν παθαίνει κάτι το σώμα σου και δεν κάνει αυτά που θες να κάνει, αλλάζει και η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου. Το πόσο σέξι νιώθω, ας πούμε, το πόση αυτοπεποίθηση έχω, έχει επηρεαστεί πάρα πολύ. Στην αρχή είναι πολύ δύσκολο, σιγά σιγά μαθαίνεις να το αποδέχεσαι και να πορεύεσαι, απλά με έναν καινούργιο τρόπο. Είναι μία ανακατανομή, ανασύνταξη ιδεών, πλευρών, κίνησης, των πάντων.
– Σίγουρα είναι και επικοινωνιακή η αλλαγή προς κάποιον που σου αρέσει, αλλάζει ο τρόπος που το δείχνεις.
Ναι, είναι άλλο πράγμα, άλλη συνθήκη.
– Αυτός ο τρόπος μπορεί να είναι πιο ουσιαστικός, μιας και ξεκινάει από μία πιο ευάλωτη και άρα ίσως πιο αυθεντική συνθήκη. Οπότε ίσως είναι και πιο γλυκός.
Μμ, ναι. Λέω ναι σε ό,τι λες, γιατί απλά το ακούω. Ακόμα δεν έχω εμβαθύνει πάρα πολύ, ακόμα είμαι χμ... Ξέρεις, αλλάζει κι ανάλογα το άτομο.
– Ναι, ίσως είναι και μια γενίκευση που δεν ταιριάζει πουθενά, ειδικά στα θέματα της καρδιάς.
Αυτό ακριβώς.
– Έχω στενοχωρηθεί με τον θάνατο του David Lynch, τις ίδιες ημέρες που ορκίστηκε ο Trump, αισθάνομαι ότι δεν πάμε καλά.
Γίνονται πισωγυρίσματα. Ελπίζω ότι ο παλιός τρόπος σκέψης δεν θα μείνει για πολύ, κι αυτό που γίνεται τώρα να είναι το τελευταίο τους γράπωμα, πριν φύγουν μια για πάντα. Επειδή είναι η τελευταία τους ευκαιρία, λέω να μην τους τη δώσουμε. Να συνεχίσουμε να λέμε «όχι, φύγε, δεν θέλω».
– Τι θα φορέσεις στην παράσταση;
Δεν ξέρω ακόμα, το σκέφτομαι πάρα πολύ. Θέλω σίγουρα κάτι grande. Αυτή η παράσταση είναι η πρώτη τέτοιου είδους που κάνω, αλλά νομίζω ότι θα το χαρούμε.
– Πώς προετοιμάζεσαι;
Κάνω πρόβες τα δικά μου κομμάτια, βλέπω τα φώτα, ο ηχολήπτης πρέπει να είναι έτοιμος ο καημένος γιατί εγώ αυτοσχεδιάζω αρκετά…
– Με αφορμή του Αγίου Βαλεντίνου ως γιορτή της αγάπης, σε ποιους θέλεις να κάνεις ένα shout out;
Την οικογένειά μου, τις δύο βοηθούς μου, την υπεύθυνη παραγωγής μου και την υπεύθυνη επικοινωνίας μου, τα άτομα που με στηρίζουν σε καθημερινή βάση και με τα οποία τσακωνόμαστε συχνά.
– Ραβασάκι σε ποιον θα έγραφες;
Στον εαυτό μου, όταν ήμουν ακόμα στο νοσοκομείο. Σε εκείνη ακριβώς τη φάση που βγαίνω από το νοσοκομείο και ξεκινάω τις φυσιοθεραπείες.
– Τι θα σου έγραφες;
Θα πάνε όλα καλά, μην αγχώνεσαι!