«ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ»: Η ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΕΡΤ ΠΟΥ ΜΕ ΕΠΕΙΣΕ ΝΑ ΞΑΝΑΔΩ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6 ΧΡΟΝΙΑ

Πώς «Τα Νούμερα», μία από τις νέες τηλεοπτικές σειρές της ΕΡΤ, με έκαναν να εξερευνήσω ξανά τα ελληνικά τηλεοπτικά δρώμενα, χωρίς να μετανιώσω για τον χρόνο που αφιέρωσα.

Μια ωραία Κυριακή, πριν από 6 χρόνια, πήρα αγκαλιά την τηλεόραση και την κατέβασα στα σκουπίδια. Την άφησα με προσοχή δίπλα στον κάδο ανακύκλωσης, ελπίζοντας ότι κάποιος θα τη μαζέψει. Ευτυχώς, λίγες ώρες μετά, η τηλεόραση που στόλιζε το φοιτητικό μου σπίτι είχε κάνει… φτερά.

Όταν αποφάσισα να την ξεφορτωθώ, ήταν ήδη δύο ολόκληρα χρόνια εκτός λειτουργίας. Αρχικά, επειδή δεν έβρισκα τίποτα ενδιαφέρον να παρακολουθήσω. Άλλωστε, υπάρχουν πολλές πηγές ενημέρωσης εκεί έξω. Έπειτα, ήρθε η εξέλιξη της τεχνολογίας και έπρεπε να αγοράσω αποκωδικοποιητή (είπαμε, ήταν παλιά!), που φυσικά δεν πήρα ποτέ. Έτσι, η τεράστια τηλεόραση που άνετα άπλωνες πάνω της το σεμεδάκι της μαμάς ή τη μετέτρεπες σε side table (που λέμε και στο χωριό μου) πήρε πόδι.

Καθόλου δεν μου έλειψε όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα κι όταν όλοι μιλούσαν για εξαιρετικές παραγωγές. Προτιμούσα να εκμεταλλευτώ διαφορετικά τον ελεύθερο χρόνο που απέκτησα, κι ας μην είχα ιδέα για ό,τι προβαλλόταν στους τηλεοπτικούς δέκτες. Επιπλέον, κέρδισα μια σχετική ψυχική ηρεμία, αφού έτσι κράτησα μακριά τρομολάγνα δελτία ειδήσεων, κατευθυνόμενες ενημερωτικές εκπομπές, δημοσιογράφους που με κάνουν να ντρέπομαι για το επάγγελμά μου και παραγωγές που διαιωνίζουν στερεότυπα.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΡΤ

Κι ερχόμαστε στο σήμερα, που διαβάζω για τη νέα σειρά της ΕΡΤ, «Τα Νούμερα». Το τρέιλερ, ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Αντύπας με έπεισαν να της δώσω μια ευκαιρία. Άνοιξα τον υπολογιστή, έψαξα και τη βρήκα στο ERTFLIX. Και είδα το πρώτο επεισόδιο. Είδα το δεύτερο. Και το τρίτο.

Τι μου πρόσφεραν «Τα Νούμερα»;

Δεν με κράτησε το ταλέντο των πρωταγωνιστών. Υπάρχουν και άλλες τηλεοπτικές σειρές με πολλούς καλούς ηθοποιούς. Ούτε τα σκηνικά με κράτησαν (αν και προσπαθούσα να αναγωρίσω δρόμους και μαγαζιά), ούτε η φωτογραφία.

Νομίζω ότι αυτό που με κέρδισε ήταν η απλότητα που αναδύει, το στραπατσάρισμα των χαρακτήρων, η αίσθηση νοσταλγίας. Η «πολύ κόκκινη» συντρόφισσα Νατάσσα Μποφίλιου (guest στο δεύτερο επεισόδιο), το «Κροκοδειλάκι» του Φοίβου Δεληβοριά, το swot analysis του Μιχάλη Σαράντη, ο τζαζίστας Μαζώ (guest στο τρίτο).

Χωρίς πολλές κορδέλες, οι διάλογοι είπαν αυτό που είχαν να πουν. Ανέδειξαν τον αυτοσαρκασμό και τη σάτιρα, τη «μαύρη» κωμωδία, τον προβληματισμό – και όλα αυτά «ντυμένα» με ωραίες μουσικές και τραγούδια.

Τελικά, πέφτεις στο κρεβάτι με ένα χαμόγελο ανακούφισης, χωρίς βάρος στο στήθος, ακόμα κι αν πίσω από τις λέξεις κρύβονταν μεγάλες και πικρές αλήθειες.