ΣΤΟ ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΜΕ ΤΗ «5 MIN MUM» ΕΛΕΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΔΗ

Πόση απενοχοποίηση προσφέρουν τα βιντεάκια του «5 min mum» στους σύγχρονους γονείς; Γιατί η Έλενα Χαραλαμπούδη δεν νιώθει ερωτεύσιμη; Πόσο την έχει βοηθήσει η ψυχοθεραπεία που κάνει από τα 16 της; Ένα πρωινό στο λούνα παρκ είναι αρκετό για να γνωρίσεις έναν πολύ φωτεινό άνθρωπο.

Τα βράδια, όταν και ο τελευταίος ανήλικος του σπιτιού πάει στο κρεβάτι του, η κρυφή μου απόλαυση είναι να ανοίξω Instagram για να χαζέψω τις ξεκαρδιστικές περσόνες μαμάδων της «5 min mum» aka Έλενας Χαραλαμπούδη. Φαίνεται παρανοϊκό να περιμένεις να κοιμηθούν τα δικά σου παιδιά για να δεις καθημερινές περιπέτειες άλλων μαμάδων. Όχι και τόσο, αν σκεφτείς ότι πίσω από κάθε είδος μαμάς που υποδύεται η Έλενα, κρύβεται μια μεγάλη απενοχοποίηση.

Στα βιντεάκια της 5 min mum, αν είσαι μαμά σίγουρα θα αναγνωρίσεις εαυτό σου, χωρίς όμως να αισθανθείς δυσάρεστα – ακόμα κι αν είσαι αυτή που φέρνει μαζί της στο πάρτι βιολογικά φρούτα για να μην φάει το παιδί της πατατάκια.

Συναντιόμαστε με την Έλενα σε ένα λούνα παρκ – την έχω συνδέσει στο μυαλό μου με τη πιο fun πλευρά της ζωής και δεν πέφτω έξω. Η Έλενα είναι η χαρά της ζωής. Χαμογελαστή, γεμάτη ενέργεια, ντυμένη με έντονα χρώματα μοιάζει σε απόλυτη αρμονία με τον χώρο.

Στα συγκρουόμενα μιλήσαμε για τις σχέσεις και το σεξ. Εδώ και το βιντεάκι που έφτιαξε η Έλενα για το OW:

Με θέα τη ρόδα είπαμε για την ψυχοθεραπεία και τη γονεϊκότητα. Όταν φτάσαμε στο carousel, η συζήτηση είχε πάει στο πένθος και στη ζωή που αναβλύζει μέσα από αυτό – η Έλενα έχασε πρόσφατα τον μπαμπά της. Στον δρόμο του γυρισμού μιλήσαμε για όλες τις νέες επαγγελματικές ευκαιρίες που εμφανίστηκαν μπροστά της χάρη στην απήχηση που είχε το 5 min mum.

Όλα ξεκίνησαν το 2018. Η Έλενα είχε γεννήσει λίγους μήνες πριν την κόρη της, Φαίδρα, όταν η σκηνοθέτιδα, Λίζα Αποστολοπούλου, την προσέγγισε – ήθελε να φτιάξει το πρώτο YouTube κανάλι για μαμάδες στην Ελλάδα. Η Έλενα από την άλλη είχε την ανάγκη να βγει από το σπίτι και να ξαναμπεί στη φάση της υποκριτικής. «Δεν είναι ψέμα ότι μου αρέσει πάρα πολύ η προβολή. Μου αρέσει το χειροκρότημα. Μου αρέσει να τραβάω την προσοχή, μου αρέσει όταν ανεβαίνω στη σκηνή να ξέρω ότι τώρα κρέμονται όλοι από τα χείλη μου», λέει όπως πάντα ακομπλεξάριστη η Έλενα.

«Δεν μπορώ να κάθομαι, χωρίς να έχω να κάνω κάτι δημιουργικό. Είμαι από ευκατάστατη οικογένεια, μεγαλώσαμε με τον αδερφό μου με τα ιδιωτικά σχολεία μας, τα γαλλικά μας, το πιάνο, το μπαλέτο. Οι γονείς μου μπορούσαν να μου προσφέρουν τα προς το ζην, αλλά εγώ από 18 χρονών προσπαθούσα να κάνω πράγματα μόνη μου».

Και κάπως έτσι το 5 min mum έγινε πραγματικότητα και σήμερα μετράει περισσότερους από 137 k followers στο TikTok, ενώ η Έλενα πρωταγωνιστεί σε θεατρική παράσταση, κάνει βραδινή ραδιοφωνική εκπομπή για γονείς και γυρίσματα για τηλεοπτική σειρά… Not bad.

Συζητώντας για σχέσεις και σεξ στα συγκρουόμενα

– Οι γονείς σου τι τύποι γονιών ήταν;

Η μαμά μου ήταν πολλά χρόνια διευθύντρια στο νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός», μία γυναίκα καριέρας. Ήταν πολύ δουλευταρού, αλλά δεν ήθελε να μιλάει για τα επιτεύγματά της. Δεν της άρεσε να ντύνεται φανταχτερά, να βάφεται – καμία σχέση με μένα! Εγώ από παιδί ήθελα να γελάω δυνατά, να κλαίω επίσης δυνατά. Η μαμά μου πάντα μου έλεγε «Είσαι πολύ έντονη ρε παιδί μου».

Έντονος ήταν ο πατέρας μου – τον έχασα πριν έναν χρόνο περίπου. Ήταν αυτός που έκανε τις εκπλήξεις στο σπίτι. Εκείνος ήταν παρορμητικός, η μαμά μου τον «κατέβαζε». Έτσι είμαστε με τον αδερφό μου. Αυτός σταθερός, με βήματα υπολογισμένα με χάρακα. Εγώ είμαι η παρόρμηση η ίδια! Δεν περίμενα ποτέ ότι θα κάνω παιδιά. Δεν περίμενα ότι θα παντρευτώ. Δεν περίμενα ότι θα κάνω αυτή την καριέρα που κάνω – αν θεωρηθεί ότι κάνω κάτι που αφήνει κάποιο στίγμα. Είμαι όπου με πάει ο άνεμος.

– Τα ζούσες όλα λοιπόν, αρνητικά και θετικά, στο έπακρο;  Όταν έγινες μητέρα αυτό άλλαξε;

Τις περιόδους που δυσκολευόμουν να βρω δουλειά, τους τρέλαινα όλους με τις ψυχολογικές μου διακυμάνσεις. Όταν δεν με έπαιρναν σε μια οντισιόν ήμουν να πέσω κάτω. Το ίδιο συμβαίνει και μετά το παιδί. Δεν μπορούσα να πω «Τώρα που έχεις γίνει μαμά και η Φαίδρα θα σε έχει παράδειγμα, θα πρέπει να το αλλάξεις αυτό». Συνέχιζα. Στην κόρη μου λέω «Φαίδρα, η μαμά είναι πολύ στεναχωρημένη με τη δουλειά της». Δεν μπορώ να το κρύψω.

– Ποιο στοιχείο πιστεύεις ότι έκανε το 5 min mum να ξεχωρίσει και να κάνει τέτοια επιτυχία;

Η απενοχοποίηση. Και το γεγονός ότι δεν ήμουν ένα πρόσωπο σοσιαλμιντιακό. Δεν έχω ούτε το ωραίο παρουσιαστικό –αυτό που βλέπουμε στα social media–, ούτε είμαι ενζενί. Είμαι μια ψηλή, άχαρη τύπισσα.

– Έτσι νιώθεις; Άχαρη;

Ναι, νιώθω σαν σαλτιμπάγκος, σαν κλόουν. Δεν νιώθω στημένη. Αισθάνομαι ασέξουαλ, καθόλου ερωτεύσιμη. Απορώ πώς ο άντρας μου συνεχίζει να με θέλει με τον ίδιο τρόπο ακόμα! Μέσα στο σπίτι είμαι Βεληγκέκας. Τα βρακιά μου είναι τα γιαγιαδίστικα τα τεράστια, φοράω τις κάλτσες του άντρα μου, σουτιέν θα πάρω το πιο βολικό, σε χρώμα μπεζ!

– Πού οφείλεται, λοιπόν, πιστεύεις το ότι συνεχίζει να σε θέλει ερωτικά;

Στο χιούμορ νομίζω. Πες ότι το βράδυ έρχεται να με ξυπνήσει και θέλει κάτι πιο… ερωτικό. «Ρε φίλε, τι θέλεις τώρα; Κάνε πιο κει. Είμαι πτώμα Χριστιανέ μου!» του λέω. Εκείνος γελάει. Του αρέσει – τι να πω; Ανώμαλος.

– Όλα αυτά που νιώθεις για τον εαυτό σου έρχονται σε αντίθεση με την ανάγκη σου για προβολή, η οποία –δεν μπορεί– κρύβει και κάποια αυτοπεποίθηση, σωστά;

Έχω αυτοπεποίθηση στο επικοινωνιακό, όχι τόσο στο παρουσιαστικό. Ξέρω ότι αν με γνωρίσεις, θα κάνουμε ωραία παρέα και έτσι θα σε κερδίσω. Και τους άντρες τους κερδίζω σε δεύτερο επίπεδο. Στο δεύτερο ραντεβού έφτιαχναν τα πράγματα. Νομίζω, όμως, περνούσαν πάντα καλύτερα στα μηνύματα και στα τηλέφωνα. Αισθάνονταν ότι μπορούσαν να μου πουν τα πάντα. Αυτό βέβαια πολλοί άντρες δεν μπορούν να το διαχειριστούν, νιώθουν σαν να βγαίνουν με φίλο τους. Έτσι, με παρατούσαν συχνά σύξυλη και εγώ ένιωθα κάθε φορά ότι έχανα τον μεγάλο μου έρωτα.

– Το λες σαν να σου έχει συμβεί πολλές φορές. Πάντα σε παρατούσαν;

Όπως αρκετές φορές με κυνήγαγαν, άλλες τόσες με παρατούσαν. Ίσα βάρκα ίσα νερά. Δεν ήμουν δηλαδή η γυναίκα που μπαίνει μέσα και γυρίζουν όλα τα βλέμματα. Ήμουν αυτή που έβγαινε, σκόνταφτε και έμπαινε! Πολλές φορές μου λέει η μαμά μου «Φτιάξε λίγο τα μαλλάκια σου». «Άσε με ρε μαμά, δεν θέλω». Παρόλα αυτά, όταν με φτιάχνουν, με βάφουν, μεταμορφώνομαι και μου αρέσει αυτή η μεταμόρφωση, δεν την αρνούμαι. Γι’ αυτό και μου αρέσει αυτό που κάνω, βρίσκω μια γοητεία σ’ αυτό. Ποτέ δεν περίμενα να μου αφήνουν σχόλια στο YouTube τύπου «Είσαι ωραίο μωρό με την ξανθιά περούκα». Εγώ; Αλήθεια; Και με το που μπαίνει η ξανθιά περούκα νιώθω γκόμενα. Απελευθερώνομαι. Δεν ξέρω αν έχω εγκλωβιστεί σ’ αυτή την εικόνα, πάντως δεν ήμουν η δημοφιλής του σχολείου. Ήμουν εντελώς αουτσάιντερ.

– Από ότι καταλαβαίνω το ερωτικό και σεξουαλικό ενδιαφέρον με τον άντρα σου συνεχίζεται αμείωτο! Με την έλευση ενός παιδιού αλλάζει η σχέση στο ζευγάρι; Η δική σας σχέση επηρεάστηκε;

Φυσικά και αλλάζει. Ο άντρας βλέπει τη γυναίκα στα χειρότερά της. Βλέπει ένα σώμα το οποίο αποσυντίθεται, πέφτουν τα μαλλιά, το στήθος γίνεται ένα σταφύλι μικρό. Αν υπάρχει ουλή από καισαρική, τη βλέπεις, είναι εκεί. Επίσης, αν έχει γίνει φυσιολογικός τοκετός, τίποτα δεν είναι το ίδιο από κάτω! Ο ερωτισμός χάνεται, γιατί τον πρώτο καιρό είσαι όλη μέρα με ένα παιδί. Είναι φυσιολογικό. Η μητέρα θέλει να βυθιστεί σ’ αυτό το πράγμα που λέγεται μητρότητα. Όταν βγει απ’ όλο αυτό, κάτι θα έχει χαθεί.

Εγώ ποτέ δε γύρισα σ’ αυτό που ήμουνα πριν και νομίζω δε θα το ξαναβρώ. Στην αρχή αγχώθηκα, τώρα σταμάτησα να το ψάχνω. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τις υπόλοιπες γυναίκες, εγώ πάντως το έχασα. Η ψυχολόγος μου μου είπε ότι είναι απολύτως φυσιολογικό, γιατί αλλάζουμε. Πολλές φορές οι άντρες λένε «Δεν με φιλάς όπως παλιά». «Ναι, αλλά δεν είσαι όπως παλιά».

– Σ’ αυτή τη φάση, λοιπόν, βρίσκει κανείς κάτι καινούριο, φτιάχνει κάτι καινούριο, έτσι δεν είναι;

Ακριβώς. Στη φάση της αναζήτησης νομίζω ότι ο άντρας παίζει πολύ βασικό ρόλο. Το πού βρίσκεται και το πώς το διαχειρίζεται όλο αυτό. Χρειάζεται να πάρει τη γυναίκα από το χεράκι και να της πει «Έλα τώρα, πάμε λίγο να δούμε τι υπήρχε εδώ, τι θα υπάρξει».

– Εσείς, πώς το ξαναβρήκατε με τον Λάζαρο; Βοήθησε το χιούμορ;

Πιστεύω ότι το χιούμορ σώζει ζωές και καριέρες. Αν δεν έχεις χιούμορ, το παιχνίδι χάνεται. Αν δεν έχεις μία επαφή με τον άλλον ακομπλεξάριστη. Εγώ δεν είχα πρόβλημα με την εικόνα μου, το ίδιο και ο Λάζαρος. Τον πρώτο καιρό για παράδειγμα μετά τον τοκετό είχα ξεχάσει τι σημαίνει αποτρίχωση. Δεν τον ένοιαζε καθόλου. Γελάγαμε. Το χιούμορ είναι αυτό που κρατάει τις σχέσεις – και οι γονείς μου είχαν πολύ χιούμορ μεταξύ τους.

Οι σχέσεις που αντέχουν στον χρόνο έχουν σκαμπανεβάσματα και τσακωμούς – κι εμείς θα έχουμε και μπορεί να υπάρξει και άλλος άντρας και άλλη γυναίκα στην πορεία. Αυτό που έχει σημασία είναι να βρεις τι σε ένωσε στην αρχή με τον άλλον. Να τα υπενθυμίζεις στον εαυτό σου. Σίγουρα ο άλλος έχει κρατήσει τα μισά από αυτά που ήταν κάποτε, αλλά σκέψου γιατί έμεινες μαζί του, γιατί έκανες παιδί μαζί του. Αν γυρίζεις σ’ αυτά και στο χιούμορ, κάπου το βρίσκεις.

– Τι γίνεται με το σεξ σε ένα ζευγάρι με παιδιά;

Δεν μπορώ αυτή τη φράση «Όταν κοιμάται το παιδί, κοιμήσου. Όταν τρώει το παιδί, φάε». Δηλαδή, όταν κοιμάται το παιδί πρέπει να κάνω σεξ; Πεθαίνω από τη βαρεμάρα. Υπάρχουν φορές που μας έχει έρθει να κάνουμε σεξ και το παιδί είναι στο διπλανό δωμάτιο. Υπάρχουν φορές που το παιδί είναι στη γιαγιά και εσύ πρέπει να τρέξεις σπίτι να κάνεις σεξ. Θα έπρεπε να είναι η καλύτερη νύχτα που έχετε ζήσει ποτέ και καταλήγετε στον καναπέ με πατατάκια βλέποντας σειρά. Με αγχώνει αυτή η πίεση του «Τώρα που βρεθήκαμε οι δυο μας, πρέπει να τα κάνουμε όλα».

Ψυχοθεραπεία και τη γονεϊκότητα με θέα τη ρόδα του λούνα παρκ

– Κατάφερες να κερδίσεις την προβολή που πάντα ήθελες. Ποιο είναι το στοιχείο του χαρακτήρα σου που σε βοήθησε να ξεχωρίσεις;

Το ότι ρισκάρω. Ότι δεν φοβάμαι να αποτύχω – και αποτυγχάνω παταγωδώς και με παίρνει από κάτω. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που το είχα από μικρή. Επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι δεν φοβάμαι τη δουλειά γενικά. Έχω δουλέψει σε όλα τα πόστα που μπορεί να φανταστεί κανείς. Σε μανάβικο – από το πρωί μέχρι το βράδυ κουβάλαγα. Ήμουν βοηθός λογιστή με μεγάλη αποτυχία. Έχω κάνει διάφορα.

– Έχεις τελειώσει το Ωδείο Αθηνών, σωστά;

Ναι. Το Ωδείο Αθηνών είναι μία σχολή σοβαρή, στην οποία δύσκολα μπαίνεις και δύσκολα βγαίνεις. Στη σχολή δεν φαινόταν ότι μόλις τελείωνα θα άνοιγαν οι πόρτες. Ήξερα ότι εγώ θα έπαιρνα δεύτερους τρίτους ρόλους. Έβλεπες τις γυναίκες ηθοποιούς που θα έπαιρναν πρωταγωνιστικούς ρόλους.

– Αυτό δεν είναι στερεοτυπικό;

Στην Ελλάδα είμαστε πολύ στερεοτυπικοί σε σχέση με τους ρόλους, ειδικά στην τηλεόραση. Είναι αυτός που θα κάνει τον αστείο, αυτή που θα κάνει την ωραία, αυτός που θα κάνει τον μοιραίο. Βέβαια, είναι πολύ έξυπνο για έναν ηθοποιό να ξέρει από την αρχή πού ανήκει.

– Αυτό δεν βάζει τον ηθοποιό σε μια μανιέρα;

Όχι, γιατί αν είσαι δουλευταράς, θα το εξελίξεις. Μας πειράζει που η Βασιλειάδου ήταν έτσι πάντα; Όχι. Μας πειράζει που ο Αυλωνίτης ήταν έτσι; Όχι. Μας πειράζει που βλέπουμε τον Τσάπλιν σε ένα πράγμα; Εμείς οι νέοι ηθοποιοί έχουμε το άγχος να μην μας κολλήσουν ταμπέλα. Άσε να στην κολλήσουν πρώτα, τελειοποίησέ το αυτό στο οποίο νιώθεις σιγουριά, τερμάτισέ το και δες μετά τι μπορείς να εξελίξεις.

– Ο ρόλος της μαμάς φαίνεται συνυφασμένος με τις ενοχές. Τι ρόλο παίζουν στη δική σου ζωή και ποια είναι η μεγαλύτερή σου ενοχή σε σχέση με την κόρη σου;

Η κάθε μαμά έχει τις δικές της ενοχές ανάλογα με τον τρόπο που έχει μεγαλώσει. Η δική μας γενιά είχε «φάει» βία σε διάφορα κομμάτια. Σήμερα, είμαστε στο άλλο άκρο με τα παιδιά μας. «Μίλα μου για τα συναισθήματά σου», λέμε σήμερα. Η μάνα μου απλώς εκσφενδόνιζε μια παντόφλα.

Η βασική μου ενοχή αυτή την περίοδο είναι ότι δεν περνάω αρκετό καιρό με το παιδί μου λόγω της δουλειάς. Αυτό αντισταθμίζεται βέβαια με το ότι της έχω περάσει το μήνυμα πως για να κερδίσεις τη ζωή σου, πρέπει να δουλέψεις, τίποτα δεν θα σου χαριστεί. Οπότε είμαι πολύ περήφανη που μου λέει η Φαίδρα «Μαμά, εγώ θέλω όταν μεγαλώσω να κάνω πολλές δουλειές σαν εσένα».

Είναι σημαντικό για ένα παιδί να μην φοβάται να βγει προς τα έξω. Σήμερα τα παιδιά είναι πολύ κλεισμένα, τα προστατεύουμε πάρα πολύ. Θέλω να πάω τη Φαίδρα στο εξωτερικό, θέλω να της δείξω τα Εξάρχεια, θέλω να της δείξω τον άστεγο, τον άνθρωπο που ζητάει ελεημοσύνη. Θέλω να έχει εικόνες από τους φίλους μου που είναι ομοφυλόφιλοι και έχουν και εκείνοι παιδιά. Θέλω να γνωρίζει τη διαφορετικότητα. Θέλω να της παρέχω όλα τα εφόδια για να έχει αυτοπεποίθηση. Αν έχει αυτοπεποίθηση, ό,τι βάλει στο μυαλό της θα το καταφέρει.

– Νομίζω ότι σήμερα όλοι οι γονείς περνάμε από την παγίδα του τέλειου γονιού. Έχουμε κάνει όλοι υπερβολές με τα παιδιά μας, όπως αυτές που διακωμωδείς στα βιντεάκια σου. Η μεγαλύτερη υπερβολή που έχεις κάνει;

Προσπαθούσα να πείσω τη μαμά μου (ετών 60) και τη γιαγιά μου (ετών 90) να κοιμίζουν το παιδί κάτω στο πάτωμα (ακολουθούσα τη λογική Μοντεσόρι) και να το ταΐζουν με Baby Led Weaning!

– Ο άντρας σου πώς αντιμετώπιζε τέτοιες καταστάσεις;

Ο Λάζαρος είναι πολύ έξυπνος – με άφησε να κάνω ό,τι θέλω! Τις δύσκολες στιγμές ήταν αυτός που έβρισκε λύσεις, βοηθούσε να αποσυμφοριστούν καταστάσεις.

– Οι μαμάδες στο σχολείο σε κάνουν παρέα;

Στην αρχή όχι, με φοβόντουσαν. Είχα ξεπατικώσει μερικές απ’ αυτές στα βίντεο. Τώρα, μου λένε οι ίδιες «Έκανα αυτό, βάλτο». Χαλάρωσαν, γιατί είδαν ότι δεν τις κρίνω.

– Πώς κρίνεις τον εαυτό σου ως μαμά και σε ποιον τύπο μαμάς νιώθεις πιο κοντά;

Θέλω να τα έχω όλα υπό έλεγχο και όταν συνειδητοποιώ ότι αυτό δεν γίνεται, πάω λόγω και του χαρακτήρα μου στο άλλο άκρο. Φτιάχνω ένα στρατιωτικό πρόγραμμα, λέω στη Φαίδρα «Θα μπεις στο σπίτι, θα βγάλεις παπούτσια, θα δεις αυτό τόση ώρα, θα κάνεις εκείνο» και όταν φτάσει βράδυ και δεν έχει γίνει τίποτα απ’ αυτά, θα παραγγείλω σουβλάκια! Ή του ύψους ή του βάθους, δεν υπάρχει μέση λύση. Ή θα μαγειρέψω βιολογικό αρακά ή θα φάμε μακαρόνι από το χείριστο delivery – και δεν θα αισθανθώ και ενοχές!

Στο carousel μιλάμε για το πένθος

– Οι μπαμπάδες σήμερα πως είναι; Εσύ, τι πρότυπο μπαμπά έχεις από τον δικό σου;

Ο μπαμπάς μου μου θυμίζει πολύ τον Λάζαρο. Με εξαίρεση το ότι ο μπαμπάς μου μαγείρευε πολύ ωραία, ενώ ο Λάζαρος ούτε αβγό δεν ξέρει να φτιάξει. Όταν τα πράγματα ήταν σε ένταση μέσα στην οικογένεια, κυρίως όταν καβγάδιζα με τη μαμά μου, ο μπαμπάς μου ήταν αυτός που εξομάλυνε την κατάσταση. Νομίζω πως έτσι λειτουργεί και ο Λάζαρος.

Ο Λάζαρος είναι ο σταθερός χαρακτήρας μέσα στην οικογένεια, εγώ είμαι αερικό. Η Φαίδρα ξέρει πως ό,τι και να συμβαίνει στον Λάζαρο, ο Λάζαρος θα είναι εκεί, ίδιος. Επίσης ξέρει ότι αναλόγως πως θα είμαι εγώ μέσα στην ημέρα μου, μπορεί να με πετύχει σ’ αυτή τη φάση ή στην άλλη φάση. Και κάπως έτσι αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Τα πιο fun κομμάτια με τη Φαίδρα θα τα κάνω εγώ. Ο Λάζαρος είναι η σταθερότητα. Συναισθηματική σταθερότητα εννοείται ότι παίρνει στο 100% και από τους δυο μας.

– Πώς αντιμετωπίζεις την απώλεια του μπαμπά σου τον οποίο έχασες πρόσφατα;

Δεν έχω πενθήσει όσο θα ήθελα. Νομίζω είναι και λίγο μεταφυσικό αυτό που συνέβη – δύο εβδομάδες αφότου «έφυγε» ο μπαμπάς μου, αυτό που λέμε «5 min mum» και Έλενα, εκτοξεύτηκε. Το βίντεο με τον Αλέξανδρο Τσουβέλα που απογείωσε τη φάση έγινε μία εβδομάδα μετά την κηδεία του μπαμπά μου. Εντελώς ξαφνικά, άρχισαν να έρχονται η μία πρόταση μετά την άλλη και αυτή τη στιγμή κάνω θέατρο, ραδιόφωνο, ξεκινάω γυρίσματα για τηλεοπτική σειρά... Με ρωτάνε «Έχεις καταλάβει τι έχει συμβεί;» «Όχι, δεν έχω καταλάβει».

– Ήταν κάτι ξαφνικό ή είχες χρόνο να πενθήσεις και πριν;

Όχι, δεν ήταν ξαφνικό. Ο μπαμπάς μου είχε χρόνια καρκίνο. Αλλά πάντα είναι ξαφνική μια απώλεια. Το δούλευα στο μυαλό μου, αλλά ποτέ δεν το δουλεύεις πραγματικά. Ο μπαμπάς μου ήταν πολύ περήφανος άνθρωπος και παρόλο που έλιωνε από τον καρκίνο, δεν το έδειχνε. Έχω φωτογραφία με τα εγγόνια του μια μέρα πριν πεθάνει και ήταν χαμογελαστός. Ήταν πολύ αισιόδοξος άνθρωπος και αυτό εμένα μου έδωσε τεράστιο boost. Όλοι θα φύγουμε κάποια στιγμή. Το να έχεις μεταφέρει όμως τη μιζέρια του θανάτου στα παιδιά σου είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να τους κάνεις. Η Φαίδρα είπε το πιο καταπληκτικό. Αφού ρώτησα 3 παιδοψυχολόγους (!) για το πώς να της το πω, έγινε ο εξής διάλογος:

– «Ο παππούς πέθανε, δεν θα τον ξαναδούμε»

– «Μπορούμε να πάρουμε άλλον παππού;»

– «Όχι, δεν αγοράζουμε ανθρώπους»

– «Θα μου λείψει πολύ»

– «Κι εμένα»

– Άρα νιώθεις ότι ακόμα δεν το έχεις διαχειριστεί το πένθος;

Δεν έχω ηρεμήσει να σκεφτώ ας πούμε, γιατί ο μπαμπάς μου δεν ήρθε στην πρεμιέρα του θεάτρου – τον περίμενα. Πεισματικά νομίζω ότι δεν μου έδωσα τον χρόνο να πενθήσω. Προφανώς έχω πάρει όλες αυτές τις δουλειές για να μη σκέφτομαι, για να αποδείξω ότι «όλα καλά».

– Πότε ξεκίνησες ψυχοθεραπεία και τι ήταν αυτό που σε κινητοποίησε;

Όπως όλες οι οικογένειες, έτσι κι η δική μας είχε τα θέματά της. Έτσι, κάποια στιγμή στα 16 μου, πήγαμε όλοι οικογενειακώς για κάποιες συνεδρίες. Οι άλλοι τα παράτησαν, εγώ έμεινα. Η μαμά μου ακόμα και τώρα θεωρεί ότι η ψυχοθεραπεία δεν είναι απαραίτητη. Του μπαμπά μου ποτέ δεν του ταίριαξε, δεν την ήθελε. Ήταν αιχμάλωτος πολέμου στην Κύπρο. Είχε ζήσει πολλά άσχημα – χτυπήματα, φυλάκιση. Ένιωσε ότι όλα αυτά του ξεφτίλισαν τη ζωή και πίστευε ότι θα αισθανόταν τα ίδιο αν πήγαινε σε ψυχολόγο.

– Μιλούσε γι’ αυτή την εμπειρία του;

Ναι, για τον αδερφό του που ήταν αγνοούμενος και για τη ζωή του στα Άδανα. Και για το γεγονός ότι όταν απελευθερώθηκε επέλεξε να μείνει στο ελεύθερο κομμάτι της Κύπρου και η οικογένειά του δεν του το συγχώρεσε ποτέ, ενώ στην πραγματικότητα αυτός αποζητούσε απλώς την ελευθερία – ήταν μόνο 17 χρονών τότε.

– Τι έχει αλλάξει στη ζωή σου με την ψυχοθεραπεία;

Κατάφερα να αποδεχτώ τον εαυτό μου. Ναι, με νοιάζει η γνώμη των άλλων. Γιατί να κάνω ότι δεν με νοιάζει; Γιατί να μη στεναχωριέμαι για κάτι που συμβαίνει; Μετά απ’ αυτό μπορώ να σηκωθώ και να περνάω ωραία; Ναι. Περνάω και άσχημα; Ναι. Αποδοχή του ποια είμαι, αυτό κέρδισα.

– Το 5 min mum έγινε viral μέσα από τη σειρά βίντεο που κάνατε με τον Αλέξανδρο Τσουβέλα για το πώς ήταν οι γονείς στα 80’s-90’s σε σχέση με σήμερα. Ενώ φαίνεται ότι οι σημερινοί γονείς τα κάνουν όλα πιο σωστά (έχουν καθισματάκι αυτοκινήτου, δεν καπνίζουν μπροστά στα παιδιά, βάζουν αντηλιακό), στην πραγματικότητα είναι συνέχεια στην τσίτα, περνούν χειρότερα από τότε.

Ναι, περνούσαν πιο ανάλαφρα τότε. Η καθημερινότητά μας σήμερα έχει γίνει εξαιρετικά πολύπλοκη. Σίγουρα παίζει ρόλο το γεγονός ότι έχει μπει η τεχνολογία τόσο πολύ στη ζωή μας. Η γνώση επίσης μας έχει προβληματίσει. Οι γονείς τότε έκαναν ό,τι είχαν μάθει από τους δικούς τους γονείς, σήμερα υπάρχει άπειρη πληροφορία.

– Οι μαμάδες σήμερα νιώθω ότι είναι πιο μόνες από ποτέ. Λείπει το μοίρασμα. Θα μπορούσε να επιτευχθεί με κάποιον τρόπο;

Οι μαμάδες βιώνουν απίστευτη μοναξιά. Μάταια προσπαθώ να κανονίσω να έρθει μια φίλη σπίτι. Μια έχουμε αγγλικά, ισπανικά, μπαλέτο, μια είμαστε λίγο άρρωστοι... Σαν να μην μας φτάνει ο χρόνος. Έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε και χάνουμε την ουσία της επαφής. Παλεύουμε. Μόνο αν μετακομίσεις στο χωριό, αρχίζουν τα πράγματα και ρολάρουν, επειδή είναι άλλοι οι ρυθμοί.

– Αναφέρθηκες στην τεχνολογία που έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Με τη Φαίδρα πώς διαχειρίζεσαι τις οθόνες;

Τις δίνω! Εννοώ ότι τις χρησιμοποιώ τις οθόνες, δεν τις έχω δαιμονοποιήσει.

Μου αρέσουν, θεωρώ ότι προσφέρουν μεγάλο αβαντάζ. Προσπαθώ να έχω έναν περιορισμό, αλλά τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν, κι εκεί μπαίνει το «Θα στο κλείσω, θα το πουλήσω το laptop!».

– Ένας γονιός τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε να ξέρει πριν κάνει παιδί;

Νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει μια σχολή γονέων. Ενώ μαθαίνουμε τόσα πολλά πράγματα, κανείς δεν σου μαθαίνει να είσαι γονιός. Γιατί θεωρούμε δεδομένο ότι είναι κάτι γνωστό ή ότι βγαίνει ενστικτωδώς;

– Εσένα, τι ήταν αυτό που σε βοήθησε στη μητρότητα;

Μία ισορροπία μεταξύ της παλιάς γενιάς και της νέας. Έβλεπα τις νέες μαμάδες, διάβαζα πολύ για τη μητρότητα, αλλά αισθανόμουν και μια ανακούφιση όταν μου έλεγε η μαμά μου «Έλα μωρέ Έλενα, πολύ μαμάδες είστε τώρα. Χαλάρωσε λίγο».

Θέατρο, τηλεόραση, ραδιόφωνο: Η Έλενα Χαραλαμπούδη είναι παντού

– Πάμε στα καλλιτεχνικά. Παίζεις στο θέατρο μικρό Γκλόρια στην παράσταση «Μίξερ».

Είχε δει ένα βίντεό μου η Ζέτη Φίτσιου ενώ έγραφε το «Μίξερ» και θεώρησε ότι ταίριαζα. Μου άρεσε πολύ το κείμενο. Σκέφτηκα τον φίλο μου, Κωνσταντίνο Σιλβέστρο, ο οποίος είναι καταξιωμένος σκηνοθέτης στην Κύπρο και σκέφτηκα ότι μόνο αυτός θα μπορούσε να το οραματιστεί όπως θα  του ταίριαζε. Ο Κώστας έφερε τον Θοδωρή Οικονόμου που έγραψε πρωτότυπη μουσική. Είδα τον Αλέξανδρο Σιάτρα σε μία παράσταση και μας ταίριαζε και κάπως έτσι φτιάχτηκε μια παρέα και στήθηκε ένα γλέντι πάνω στη σκηνή. Πρόκειται για μία κωμωδία σε δεκαπεντασύλλαβο.

– Την παράσταση τη χαρακτηρίζετε λαϊκό μιούζικαλ τσέπης. Τι σημαίνει αυτό;

Δεν σημαίνει τίποτα απολύτως! Δεν βγάζεις νόημα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την καθημερινότητά μας. Είναι ένα μίξερ! Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτή τη δουλειά. Είναι το θέατρο που πάντα ήθελα να κάνω και το 5 min mum μού έδωσε την ευκαιρία να το κάνω. Οι συνεργάτες μου είναι εξαιρετικά ταλαντούχοι. Κα τελικά οι ιστορίες γράφονται από τις παρέες. Όπως και η ομάδα του 5 min mum, έτσι και η ομάδα του Μίξερ, έχει έναν κοινό στόχο.

– Και βραδινή ραδιοφωνική εκπομπή στο kids radio για γονείς…

Είναι τύπου standup comedy η εκπομπή. Υπάρχουν και ηχητικά μηνύματα που μου στέλνουν οι γονείς, τους βγάζω στον αέρα και λέμε τα εσώψυχά μας. Είναι μια ψυχοθεραπεία για μένα το ραδιόφωνο, μου αρέσει πάρα πολύ.

– Και του χρόνου ξεκινάς και τηλεοπτική σειρά.

Η σειρά λέγεται «Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα», είναι των Ρέππα-Παπαθανασίου και διακωμωδεί ουσιαστικά τον τρόπο που γίνονται οι καθημερινές σειρές σήμερα. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα μου δινόταν αυτή η ευκαιρία. Κάποια στιγμή είχα στείλει mail στον Μιχάλη Ρέππα και του είχα γράψει «Σας θαυμάζω. Μου αρέσει το χιούμορ σας και ο τρόπος που γράφετε. Ήθελα να σας ζητήσω να δείτε το 5 min mum και να μου πείτε τη γνώμη σας». Με είχε πάρει τηλέφωνο τότε και μου είχε πει «Είναι πολύ ωραίο αυτό που κάνεις, συνέχισέ το». Μετά από 2 χρόνια με παίρνει τηλέφωνο –εγώ έπαιρνα τη Φαίδρα από το σχολείο– και μου λέει «Έλενα, ο Μιχάλης ο Ρέππας είμαι. Σε θέλω για έναν ρόλο». «Μην τα λέτε αυτά έτσι, θα τρακάρω». «Τσιγγάνικα μιλάς;» «Τι εννοείς; Βιβαίως» απαντάω με άπταιστη τσιγγάνικη προφορά! Θα κάνω την κόρη του που θα θυμίζει την Ερατώ από τους Ψίθυρους Καρδιάς.

Info: Η παράσταση «Μίξερ» παίζεται στο μικρό Γκλόρια κάθε Παρασκευή στις 21:15, κάθε Σάββατο στις 18:15 και 21:15 και Κυριακή στις 21:00.

Η φωτογράφιση έγινε στο Allou! Fun Park.

Μακιγιάζ-μαλλιά: Εύη Μανιαδάκη

Styling: Spoiled Voula